Sovoco D1 vecht zich naar zege vs VVA

VoV, 22-10-2018. 9:17 uur.  Na donderdag een van onze vele oefenwedstrijdjes gespeeld te hebben tegen NVC – die eindigde in een onbevredigende 2-2 – waren we er zaterdag helemaal klaar voor om flink wat punten te gaan pakken in en tegen Amsterdam. Helaas bleef Franke ziek thuis achter. Aangezien we nog maar één wedstrijd met de voltallige selectie gespeeld hebben, raken we daar gelukkig niet zo snel meer van door van slag.

De voorbespreking vond plaats in een natte kleedkamer met vele vrouwen-haren op de grond, wat Jos absoluut niet beviel. Naast onze tactiek gaf Krijn – ook wel Krijntje Pappie genoemd –  prijs dat hij Anne daarnaast ook van relatie-advies had voorzien… Een half uur te laat begonnen we in een warme, zweterige en rumoerige Blauw-Wit hal onder toeziend oog van enkele oud-Sovoco-ers en natuurlijk teammama Ines en teampapa Bert én de vader van Charla, a.k.a. Rosanne, aan de wedstrijd.

De basis bestond uit Jiksa, Aleida en Grapjas, Lonneke en Anne Marije, Rosanne en Nicolette. Nee, geen zeven nieuwe speelsters, maar we zijn inmiddels zo close dat we elkaar bij de 2^e naam noemen. Alleen Krijn doet daar niet aan mee, en dus lieten enkelen hun fantasie gaan… Maar dat terzijde. Voor de buitenstaanders begonnen we dus met Jiska, Kyra, Sandra, Lieke, Anne, Charla en Hanneke. (voor de oplettende lezer en Sovoco-kenner: ja, Hanneke is inderdaad vernoemd naar de moeder van Sandra).

Direct was het duidelijk dat VV Amsterdam ook zo haar plannen had. We begonnen – wederom – wat slordig en onwennig. Scoren was lastig en dat deed met name de dia van de tegenstander juist wel makkelijk. Zo keken we al snel tegen een achterstand aan. En werd er weer een beroep op onze vecht- en werklust gedaan. We kwamen wat laat op gang, maar we kwamen steeds iets dichterbij en gingen er weer in geloven. Anne serveerde op setpoint van Amsterdam sterk en we kwamen langszij en zetten de Amsterdammers onder druk. Uiteindelijk was het een half rondje later dat Lieke koelbloedig goed serveerde en we de set toch nog naar ons toetrokken: 27-29.

In set 2 hebben we onze blokkering aangepast. Toch bleven we moeite houden en kwamen we nog niet helemaal in ons spel. En dus stond daar alweer een voorsprong voor de thuisploeg op het scorebord. Een goede service-serie van Daphne (of te wel Stefanie) – in de plaats van Charla – bracht ons langszij en zelfs een paar punten er over heen. Er werd nog steeds hard gewerkt. Maar we kregen ook weer 1 of 2 series tegen, waardoor de set uit onze handen glipte en naar Amsterdam ging met 25-21.

Ik weet niet meer precies wanneer, maar Romy (ook wel Robin genoemd) en Jiska wisselden elkaar deze wedstrijd af en toe af. In set 3 kwam Daphne er in op buiten en Kyra ging naar de dia. In een ding waren we wel geslaagd in de 2^e set; de lastige dia kwam er steeds minder goed doorheen en werd uiteindelijk ook gewisseld. Voor haar kwam volgens Little Krijne de Amsterdamse Boskovic in de plaats… Onze servicedruk nam toe en we scoorden mooie punten met het blok. Dat wisselden we nog steeds af met slordigheden, maar met hard werken wonnen we de set met 22-25.

En toen was het verzet gebroken. Set 4 was heerlijk spelen. Lieke had het ene kill – block na het andere, Jiska en Sandra serveerden ze helemaal gek en Kyra sloeg ze in alle gaten en hoeken binnen. Op Boskovic en de handige passer/loper van Amsterdam hadden we verdedigend een behoorlijk goed antwoord en de passing ging ook naar behoren. En zo win je dan afgetekend met 13-25. Hoppa, vier punten mee naar Soest (en Utrecht, Maarssen, De Bilt, Amersfoort en Almere en dan over onze trainers nog maar niet te spreken!). We zijn blij dat we deze wedstrijd er uit hebben gesleept. Want slepen, zo voelde het de eerste drie sets zeker wel.

Ons spel kan op punten beter, maar dat biedt alleen maar veel hoop en moois voor de toekomst. Een steeds zachter wordende bal, een onzichtbaar tel-bord, ontelbare ballen van onze buren in het veld en het elkaar niet kunnen verstaan kon ons allemaal niet tegenhouden. En het was leuk om voor een duidelijk aanwezig en sportief publiek te spelen. Na een dagje rust, nemen we het maandag op tegen Keistad D3 in de beker, hopelijk weer gewoon met Alexandra er bij. En daarna hebben we een weekendje verdiende rust. Graag tot 3 november om 15.00 uur in De Bunt!

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1.