SCU I wint met teleurstellende score
10 is Inga Stegemeyer
Ik weet niet of het kwaliteitsverschil in de 2de Bundesliga zo klein is als zich dat gisteren bij de thuiswedstrijd van SCU I tegen SV Bad Laer openbaarde. SCU stond 4de met negen gewonnen wedstrijden, SV Bad Laer had al één wedstrijd gewonnen en bezette de laatste plaats met twee punten. Dat verschil was in ieder geval niet terug te zien.
Ofwel SCU I haalde bij lange na niet het niveau dat je mag verwachten van een op de 4de plek staand team, of SV Bad Laer groeide boven zichzelf uit en speelde haar allerbeste wedstrijd van het seizoen. Of een beetje van allebei. Maar de setstanden 22-25, 25-17, 25-22 en 25-23 gaven het veronderstelde krachtsverschil in ieder geval niet genoeg weer.
Thomas Wilkes, trainer coach van SV Bad Laer, zei na de wedstrijd dan ook tegen het 300 koppige publiek: “ U had zeker gedacht met een uurtje weer thuis te zijn, maar dat duurde al met al bijna een uurtje langer. Wij zijn beter geworden, we zijn gegroeid en hadden vooral veel baat bij onze goede serve series en bij de aanhoudende foutserves van SCU I.“
SV Bad Laer begon beter dan de thuisploeg. Via 0-2 ging het naar 4-9. Dan klinkt het van een aparte tribune in de Vechtetalhalle, waar de 3-mans band zit, ondersteund door luide donderslagen op de trommels het “holen, holen” ten teken dat de side out teruggepakt moet worden. Hoe langer het duurt, hoe harder worden de roffels, een aanslag op de trommelvliezen.
Tot 4-9 werd het “holen, holen” acht keer op volle sterke de zaal in geslagen. Het leek inmiddels bijna op een voorstelling van de ‘Slagerij van Kampen’. Vanaf 9-9 tot 18-18 nam het volume af, de teams hielden elkaar in evenwicht. SCU verprutste daarna drie ballen op rij, keek tegen een 18-21 stand aan, kwam terug tot 22-22 maar twee aanvalsfouten betekenden directe punten voor Bad Laer en een kanonskogel van Alina Hellmich, na een afgedaalde SCU pass, beslisten de set voor de gasten. Om wakker van te worden.
In de 2de set domineerde de thuisploeg. SV Bad Laer nam even een 3-5 voorsprong maar kwam daarna niet meer aan fatsoenlijk aanvallen toe. Ronja de Boer en de uitblinkende Linda Büsscher zorgden voor de punten. De 2de technische time out was er bij 16-8. SCU walste over Bad Laer heen. En de gasten scoorden nagenoeg alleen nog maar via de foutserve van de thuisploeg. Ricarda Hellmich, de enigste speelsters bij de gasten die groter was dan 1.80 mtr scoorde nog een paar keer, maar SCU liet zich de setwinst niet meer afnemen.
Tien minuten pauze hadden in het verleden eerder voor een wederopstanding bij op bezoek zijnde teams gezorgd en ook nu nam SV Bad Laer het initiatief. Via 3-6 werd het 10-12. Vanaf dat moment sloeg het foutenspook bij Bad Laer toe. Negenmaal scoorden de gasten direct voor de thuisploeg, die daar dankbaar van profiteerden, eerst bij 13-13 gelijk kwamen en daarna doorstoomden naar de finish.
Bij de SCU scores waren een paar bijzonder mooie punten bij. Zoals die van Inga Stegemeyer. Zij legde de bal in de achterover op positie vier van de tegenpartij. De bal viel in vertraagde opname, als aan een parachute in niemandsland, terwijl uit alle hoeken en gaten duikende Bad Laer speelsters kwamen aanvliegen om het onheil te voorkomen. Zonder resultaat. Prachtig. SV Bad Laer bleef bij, maar kon nooit inhalen, laat staan aan SCU voorbij gaan.
Het leek er bij 10-5 in de 4de set op dat de thuisploeg de afstraffing voor de gasten tot deze set had bewaard. SV Bad Laer ging herhaaldelijk in de fout. Het net was vaak te hoog voor de kleine ploeg en toen dat voor de zoveelste keer in de wedstrijd gebeurde klonk het “Baby, I love you” op volle sterke uit de boxen. SCU had moeten doordrukken, maar bij 14-14 waren de gasten weer bij.
Vanaf die stand ging het op en neer. Het team van Danuta Brinkmann bleef aan de leiding, maar met nooit meer dan twee punten voor. Leone Wiersma en Linda Büsscher scoorden voor SCU waardevolle punten en brachten het team winnend aan de eindstreep.
Trainster coach Danuta was erg kort in haar terugblik op de wedstrijd. “De ranglijst zegt niet zo heel veel” zei ze. “We hadden het ons eenvoudiger voorgesteld. Maar we moeten beter worden om het verschil te kunnen maken en vooral minder vaak fout serveren.” Tegenover 17 foutserves stonden 8 aces, een balans die te ver in het negatieve doorsloeg.