Vizier op volleybal

 

King Software blij met zwaar bevochten zege

Op zaterdag 26 oktober mochten wij weer een uitstapje maken naar het oosten van het land. Ecare Apollo 8, spelend in Borne, stond op ons programma. De selectie was (weer) fit, Anne heeft namelijk haar ooglap weer in de kast gehangen. Alleen Juliëtte kampt nog met een langdurige schouderblessure, al heeft zij al eerder laten zien dat zij met een aanval op 80% nog steeds de ballen op de grond kan timmeren.

Foto Pim Waslander - Pim Pictures

Foto Pim Waslander – Pim Pictures

Ingerlise, Maureen, Dominique, Marjolein, Kirsten, Sanne en Bjorna mochten voor King Software starten. De pass kwam aan en Ingerlise kon Dominique perfect bedienen op de middenpositie, die op haar beurt alle ballen op de grond wist te pompen aan de andere kant. Een voorsprong was gemaakt en werd niet meer weggegeven. 20-25

De tweede set startten we wat minder. De servicedruk van Apollo werd hoger en de passers hadden hier geen antwoord op. De middenpositie kon minder worden aangespeeld, waardoor alle druk op de buitenaanvallers kwam. Hier stonden helaas bomen van meiden voor en dit maakte dat de buitenaanvallers moeite hadden om erlangs te komen. Trainer coach Erik Gras zette al zijn jokers in: Anne kwam erin op de midden voor Dominique en beide passer-lopers werden ingewisseld.

Er werd keihard geknokt, maar het verschil kon niet worden gemaakt. Op een 24-20 achterstand mocht Julia er nog inkomen in plaats van Ingerlise om het blok te versterken. Dit deed ze super, want de eerste bal die naar de buitenkant ging, kreeg de buitenaanvalster van Apollo weer direct terug op haar voeten. Toch moesten we genoegen nemen met een 25-21 verlies.

De wedstrijd lag weer helemaal open en oh wat waren wij gebrand om die wedstrijd binnen te slepen. Juliëtte en Anne mochten blijven staan op de plek van Dominique en Kirsten. Niets ging vanzelf, het blok stond nog steeds goed aan de overkant en ook de verdediging had veel. We kwamen er niet doorheen en keken al gauw tegen een 12-4 achterstand aan. Kirsten kwam er weer in voor Maureen en kreeg de smaak te pakken.

Ze wist het blok te omzeilen en een paar mooie punten te scoren. We wisten met veel vechtlust de stand weer gelijk te trekken. Op 19-20 mocht Ilse serveren voor Juliëtte. We konden een serie maken en liepen weg tot 20-23, het gat was geslagen. Julia kwam er het laatste punt nog in, dat zij prachtig afmaakte met een snoeiharde bal in de diagonaal: 20-25

De vierde set verliep eigenlijk vrijwel hetzelfde als de derde set. Ook hier lieten we onszelf weer op een flinke achterstand spelen (9-3). Toen kwam Marjolein aan serve en zij wist ons met een goede serie weer op de kaart te zetten (7-9). Toch bleven we de gehele set tegen een lichte achterstand aankijken. Maar één ding wisten we zeker: die 5e set gaat er niet komen!

Eenmaal bij de twintig aangekomen lieten we zien dat je  niet zomaar van ons wint. We konden onze achterstand ombuigen naar 23-23. Toen we op matchpoint kwamen wilde Bjorna ‘haar momentje’ nog even pakken door een bal, die minimaal 2 meter uit was, toch nog even op te lepelen. Gelukkig vond Dominique het na een flinke rally genoeg en maakte de bal af: 23-25!

Gewonnen! Wat een ontlading! We hebben keihard moeten vechten en enorme achterstanden moeten goedmaken, maar het is ons gelukt. We hebben de volle punten mee naar huis kunnen nemen!  Volgende week spelen wij om half 8 weer thuis tegen Dynamo Tubbergen, de huidige nummer 9 van de ranglijst. Zien we je daar?

(Wedstrijdverslag van Ilse Bruijne, King Software VCN dames 1)