Harde klap voor Groningen bij EUgames
“Gisteren stond bij de Eugames in het Topsportcentrum in Rotterdam voor de Universiteit van Groningen de halve finale op het programma. De tegenstander was Turkije. Je kent ze wel, van de Döner Kebab, van zon, zee en strand en de kleine mensen. Nou dat laatste was bij hun universiteitsteam wel even anders. De Turkse delegatie bestond uit louter professionele volleybalsters, met een internationale carrière. Prima, daar waren wij Groningers zeker niet bang voor. Het hele Groningse studententeam was erop gebrand om een plek in de finale te halen. Wel waren we ons er van bewust dat dit de lastigste opgave tot nu toe in het toernooi zou worden.
Om 13:00 uur klonk het eerste fluitsignaal in de Topsporthal in Rotterdam. In de eerste set kwamen we al snel op een achterstand te staan. Door de snelle spelverdeling van het Turkse team konden zij het spel bepalen. Ook serverend waren ze erg sterk, waardoor wij onder druk kwamen te staan. Maar we bleven als team vechten en konden mooie punten bij elkaar sprokkelen. Helaas begonnen we in de eerste set net iets te laat met volleyballen en werd het 14-25 voor de Turken.
In de tweede set kwamen we nog niet in ons spel. De Turken bleven ons maar onder druk zetten. We bleven wel hard werken, lange rally’s en goed verdedigend werk van onze kant. Helaas was dit niet genoeg om in de tweede set bij te blijven, de eindstand resulteerde in een 15-25 nederlaag.
De derde set moest het anders. We besloten om ons eigen spel te spelen en het initiatief in handen te nemen. En dat lukte! Met hard werken en gebruik maken van de hoge blokkering wisten wij de Turken gek te maken. De spelverdeelster was zo klaar met het Groningse geschreeuw, dat ze met haar handen haar oren bedekte. Dit was voor ons des te meer de reden om nog harder te schreeuwen en werken. Met een stand van 25-17 wonnen wij de derde set.
We hadden weer hoop in de vierde set, de druk lag nu ook bij de Turken. In het begin ging het gelijk op en zaten er mooie rally’s tussen met harde klappen en slimme ballen. Halverwege de vierde set herpakte Turkije zich en lieten zij zien waarom zij in de hoogste competitie van Turkije hoorden. Ook al bleven we vechten voor dat we waard waren, konden wij helaas niet meekomen aan het einde van de vierde set. Wat resulteerde in een setstand van 18-25. En dus verloren wij de halve finale tegen Turkije met een stand van 3-1.
Uiteraard was daar de teleurstelling, maar tegelijkertijd ook de vastberadenheid om morgen om 10:30 uur weer vol gas te gaan om de bronzen medaille mee naar huis te nemen. Hoewel de gouden plak niet meer ons bereik ligt, vinden wij dat een podiumplek hebben verdiend en zullen er morgen alles aan doen om dat ook te behalen.”
(Wedstrijdverslag door Renée van der Sluis & Malou Hekwolter of Hekhuis)