Foutenlast Longa minder hoog

(wedstrijdverslag van Erwin Sikkema – Veracles Groningen)

Bij nader inzien denk ik  dat de titel van het artikel Longa te kort doet, want zij speelden een goed spel binnen een goede organisatie. Veracles speelde echter ook een aardig partijtje volleybal. Met de serve konden wij te weinig druk zetten en dat had natuurlijk te maken met een goede pass aan de kant van Longa ‘59, maar zeker ook met het risico niveau.

Het zelfde is ook te zeggen over de pass, in principe lag deze prima. Getuige het vele spelen (en ook scoren) over het midden, maar in elke set zaten die vervelende series, waar je drie punten op rij verliest. De onzekerheid slaat toe en de tegenpartij krijgt steeds meer vertrouwen. De standen van de drie sets geven duidelijk aan dat het geen spannende wedstrijd was en hoe mooi ik mijn verslag ook ga maken die spanning ga ik er niet in krijgen. Maar er werden zeker lange rally’s gewonnen en juist dit soort (relatief) kleine zaken geven mij aan dat wij op de goede weg zijn.

Het is vervelend als je niet over je completen spelers materiaal kan beschikken, maar zoals ik reeds aan heb gegeven in mijn voorbeschouwing, je kunt enkel spelen en oordelen over de speelsters die aanwezig zijn en die hebben weer het uiterste uit zich zelf gehaald. Natuurlijk gaan we alles weer analyseren, verwerken en op de trainingen verbeteren, zodat wij uit eindelijk kunnen gaan strijden voor de winst.

Winst is ons uiteindelijke doel en dat gaat zeker komen, maar geef ons nog even de tijd. Als laatste wil ik nog vermelden dat de wedstrijd werd geleid door twee uitstekende scheidsrechters die getuige de stand niet direct in de problemen zijn gekomen, maar die wel heel veel begrip hebben getoond voor de emoties in de sport.  Juist die emoties maken onze sport zo mooi en levendig, natuurlijk binnen de grenzen van het toelaatbare.