Vizier op volleybal

 

DeVoKo verliest van betere tegenstander

foto Roelof Smeets

“Afgelopen zaterdag speelde Rabobank /DeVoKo de uitwedstrijd tegen Twente ’05. De verwachtingen vooraf klopten; Twente ’05 was een goede tegenstander waar we voluit tegen moesten spelen om punten mee naar huis te kunnen nemen. Helaas werd dat er maar ééntje” aldus Ellen Stevelink, teamcaptain van DeVoKo uit Denekamp.

“Tijdens de training in aanloop van deze wedstrijd schoot het onze enige diagonaal Marleen Engelbertink.  Na twee jaar revalideren door een ernstige blessure aan dezelfde knie, is Marleen weer terug op niveau. De schrik zat er daarom  goed in bij het hele team, maar gelukkig kon Marleen zaterdag weer aansluiten, zij het op halve kracht. Er moest dus een oplossing bedacht worden voor het ‘diagonaal probleem.’  Spelverdeelster van huis uit Ellen Stevelink werd voor een wedstrijdje omgeturnd tot diagonaalspeelster. Verder werd vanuit dames 2, die een weekend vrij hadden, Laurie Heemstra meegenomen.

De eerste set werd er vrijuit en met enthousiasme gespeeld. Van beide kanten was het niveau hoog en was het voor het publiek waarschijnlijk leuke om te zien. Het ging lang gelijk op, waarna we zelfs ook nog voor hebben gestaan. Helaas liep het na de twintig verkeerd, op de serve van oude bekende Ashley Smeets hadden we geen antwoord. De pass liep niet meer vlekkeloos, waardoor er  aan het net weinig kon worden gescoord. Twente ’05 scoorde de punten echter elkaar en won met 25-21. Een kleine deceptie, maar we keken met goede hoop uit naar de volgende sets.

In de tweede set was onze servedruk hoger. Vooral de serve van Jet Arens zorgde voor enkele aces en ketsers aan Twente 05 kant. Bij ons zelf kwam de pass beter aan, waardoor spelverdeelster Marlon Stevelink haar zus Ellen enkele keren mooi kon vrijspelen op de diagonaal. Ballen uit de side out werden door ons makkelijk gescoord. Samen met de eigen gretigheid leidde dit tot een winst van 21-25. De stand (en de punten) stond dus precies gelijk.

Helaas konden we dit niveau in de derde set niet volhouden. Er werden meer eigen fouten gemaakt, onder andere meer servefouten en wat communicatiefoutjes in de rallyballen. Ook had Twente ’05 veel servedruk, waardoor er geschoven moest worden in het achterveld. Dit leverde helaas niet altijd het gewenste effect op, de pass kwam minder mooi aan dan in de eerste twee sets, waardoor het spel te doorzichtig werd. We keken al snel tegen een ruime achterstand aan die we niet meer konden inhalen. Daphne Giesselink scoorde nog enkele mooie steekballetjes en op de driemeter kon Maron van de Zande met wat harde knallen nog voor enig verweer zorgen, maar dit alles leidde niet tot een inhaalslag. Daniek van de Zande  maakte na een hele lange blessureperiode haar seizoensdebuut en kon meteen een paar mooie scores van de driemeter laten aantekenen.  Uiteindelijk pakte Twente ’05 deze set met 25-13.

Bij de start van de vierde set werd er dan ook flink op gehamerd dat we nu alles moesten geven om, tegen wil en dank, tóch een vijfsetter te spelen (mensen die ons een beetje hebben gevolgd weten dat we tot nu toe álle wedstrijden een vijfsetter hebben gespeeld). Helaas keken we door de sterke serve  van Twente ’05 al weer vlot tegen een achterstand aan. De passing liep niet soepel waardoor de midspeelsters niet ten volle konden worden gebruikt. Op de buitenkant en de diagonaal was het vervolgens moeilijk om het opwachtende blok te omzeilen. Halverwege de set kwamen we zelf wat beter in het spel, maar helaas was het niet meer mogelijk om weer bij te komen. Twente’05 bleef zelf de punten scoren, waardoor ze met 25-17 wonnen.

Een eerste wedstrijd die dus niet in vijf sets eindigt, maar waarbij we liever een setje mee hadden gepakt. Wel kunnen we concluderen dat we hebben verloren van een goed team, om te winnen had alles moeten kloppen. Alleen in de eerste twee sets lukte ons dit goed, maar helaas konden we dit niet de hele wedstrijd volhouden. Bij onze volgende ontmoeting met Twente ’05 zullen we daarom gebrand zijn om dit wel te gaan doen en gaan we er vanuit dat we met een fit team kunnen aantreden.”