Één méér woorden dan daden verslag van Gemni S

VoV, 03-11-2025. 11:30 uur. Concurrentie had hij al een tijdje. Maar ja, hij was een volhouder. Gehard op de straat en gebruind door een absurd hoge hoeveelheid mediterrane zonuren. Zeker in de herfst. En dat is precies waar hij zit. In de herfst van zijn volleybal carrière. Het groene ventje dat hij was, begint te verkleuren.

Gele nagels van het diepe graaien. Bruine vingers van ‘jeweetwel’. En een rode neus van zijn activiteiten voor Gemini S. De kleuren van de herfst worden weerkaatst op zijn hoofd. De laatste maanden was er weer een voorhoofdsfrons bijgekomen, maar het maakte hem niks uit. Bas had iets om op te verheugen. Wat zou de naam worden van zijn nieuwe kindje.

Iets met een B misschien? Barbara? ‘Hmm’ zei Bas in zichzelf terwijl hij aan de zijkant van zijn hoofd krabde.  ‘Hmm’ zei hij nog eens. ‘Voorlopig is ’t gewoon Bar G.’ En dacht of dit dan de afkorting van Bar Gain of van Bar Gage was. Het project zou er niet geweest zijn zonder wonderwoman Dynthe.’ Bas kan het wel waarderen als mensen hun tijd en energie steken in het algemeen belang.

TerrasBas is de drijvende kracht achter Bar Gemini S. Bas had zin in de avond. Bas: “Ik heb zin in de avond.” Erik: “Zeker omdat je naar die ottomaanse haarsalon bent geweest? HAHA.” Met een brede grijns keek Bas naar de pretkop van Erik en kleedde zich uit. Hij ging vervolgens met zijn volleybalteam glimlachend op de foto voor de camera van Rianne. Rianne: “Bas, wil jij nog even je kleren aantrekken?”

Bas:”Jahoor, maar je mag me ook dat lege blikje Bullit geven. Geef maar aan mij ja.” Daarna trok hij toch maar zijn JAJIJ inspeelshirtje aan. Rianne keek vertwijfeld naar het blikje energydrank en in de tussentijd knabbelde ze vrolijk op een door haar zo geliefd cocktail augurkje.

Bas begon op de bank. Rekte zich nog even goed uit, en sloeg met een brede grijns zijn armen en benen over elkaar. Bas: “Hehe” Hij zag Gemini S heren 1 met overmacht de eerste set winnen van Spaarnestad H3 (25-11). Het interesseerde hem niet veel. Hij keek uit naar de nazit. Bij Spaarnestad was duidelijk geworden dat één van de sterkhouders wegens een ziekenboeg thuis moest blijven.

De ‘Dwergolifant uit Doezum’ werd bij de tegenstander gemist. Spaarnestad had nog wel het lef van een kat in het nauw. Ze won, op even overtuigende als miraculeuze wijze, set twee (16-25). Wouter: “Ik had slechter verwacht.” Onze coach Tom stuurde een continue vloekende Bas het veld in. De op zijn beurt vloekende Hugo ging eruit. Bas begon direct de passing te organiseren.

Bas: “Mike, ze serveren op de libero. Ga jij maar achter de airfryer staan. Laten we het even goed organiseren.” Mike: “Bas, ik cijfer mezelf wel weg, ok?” Bas: “Ok, afgesproken, maar we gaan wel winnen, goed?” Mike knikte en hand in hand liepen ze het veld in. Klaver scoorde zijn puntjes en Hugo deponeerde af en toe een niet ontplofte tweede wereldoorlog bom richting de Spaanders. Tim pakte ook zijn momentjes. Op de bank. En dan weer in het veld. Via 25-22 brak de vierde set aan.

Tom: “Martijn, jij erin voor die dikke broer van je.” Tim: “Ik ben niet dik.” Tom vervolgde stoïcijns: “En probeer maar beter dan Wouter te spelen, anders wordt die nog MVP. De vierde set maakten de Spaanders bij het serveren allemaal fouten, dus werd het een walk-over (25-9). Martijn deed zijn best, maar op basis van één set MVP… Na lang beraad met Wiebe (Nederland), Karch Kiraly (Amerika), Giba (Brazilië) en Jimmy George (India) en Wilfredo León (Cuba/Polen) zijn we eruit.

Twee stemmen voor Martijn als MVP en drie voor MVP Wouter. Bas: “Hoezo ben ik nooit MVP? Wat de fok?” Tom: “Wat denk je zelf? Jij?” Bas: “Ja ik, ja.” En hij vervolgde: “Nee jij trekt volle zalen.” Tom: “Ik?” Bas: JA JIJ!”  Bas stond te popelen om de wedstrijd af te ronden. Zelfs bij de nazit in Bas’ Bar G (niet omdraaien Erik) bleef hij popelen. Hij opende nog een paar blikken bier door het treklipje in zijn geplooide voorhoofd te verankeren en was de koning van Bas’ Bar G.

Wat was het vooruitzicht voor hem? Dit werd pas duidelijk tegen een uur of 02:45. Bas liep de hal uit met een lekkende zak. Een enorme zak. En blij dat hij was, die Bas. Hij slingerde wel een beetje. Maar zo blij als Bas maar kan slingeren, zo slingerde hij zichzelf, met de zak blik op de fiets. Erik sneed hem af en hij kwam toch een partij hard ten val. Het was een flinke klap.

Bas: “Au au au! Godverdomme zeg. M’n hele stuur zit schuin, au man. Je snijdt me af Erik!” De straat lag direct bezaaid met blikken en Bas zelf had een lelijke vleeswond in zijn been. Toch mocht het bij hem de pret niet drukken. Drie – één winst, maar de echte winst zat hem daar niet in. Zo’n score had hij normaal in een heel weekend niet, zelfs niet als je alle prullenbakken van het Gooi bij elkaar optelde.

Blikkenkoning Bas, op de fiets met zijn tas. Op zijn gemak, met een volle, doch lekkende zak. Bas: “Een kind is snel verwekt, zeker als je zak lekt.” Bas draaide zich naar de automaat schraapte zijn keel en las hardop: ‘Storing, bel personeel.’

gh @ VoV, verslag van Bram, Gemini S , Foto idem