Vizier op volleybal

 

Apollo 8 D2 bindt Veracles eindelijk aan zegekar

VoV, 10-10-2021. 13:50 uur. Hoezo “eindelijk” zult u zich wellicht afvragen als u de titel van dit stukje leest. Daarvoor moeten we terug naar twee seizoenen geleden, het enige seizoen waarin we Veracles al eerder troffen. In beide wedstrijden kwamen we met 2-0 voor en kregen we in de 4e set een matchpoint om de wedstrijd in ons voordeel te beslissen, maar beide wedstrijden gingen uiteindelijk ook met 3-2 verloren. Maar, ondanks dat hetzelfde scenario ook in deze wedstrijd lang gevolgd werd, dit keer was de overwinning in de tiebreak voor ons.

De voortekenen waren overigens niet al te goed. De blessures van Tess en Floor waren nog niet genezen en Esther speelde met D1 in Utrecht, dus waren we maar met negen, zonder libero en met maar twee passer/lopers. Gelukkig had Isolde Bom, die op maandag al het hele seizoen met ons meetraint als libero, tijd en zin om met ons mee te doen. Het werd gelijk een echte vuurdoop.

Van 1e jaars passer/loper in de 3e divisie naar libero in de Topdivisie is een hele stap, zeker als je weet dat er niemand anders is die je het van je over kan nemen als het (even) niet goed gaat. Complimenten voor Isolde, het ging fantastisch. Mede dankzij Isolde bleef de passlijn goed overeind en konden we telkens de rally’s aangaan, die we gelukkig meestal wonnen.

Wel was de nauwkeurigheid van de pass in het algemeen wat minder dan normaal en konden we over midden niet veel uitrichten. De passer/lopers speelden daarentegen aanvallend een fantastische wedstrijd. Vaak moesten ze een mindere pass en dus voorspelbare set up oplossen en dat ging erg goed. Veracles moet er, bij vlagen, gek van geworden zijn.

Lisa en Rinske en diagonaal Madée zullen vandaag vast de inspanningen van de wedstrijd voelen, want het aantal ballen dat zij samen te verwerken kregen, was extreem. Want niet alleen werd er bij ons veel over de buitenkanten aangevallen, Veracles wist als ware stofzuigers ook nog keer op keer de bal terug over het net te krijgen, waardoor een punt vaak pas een punt bleek te zijn bij de 3e of 4e aanval van onze kant.

Onze spelverdeelster Minke kon een groot deel van de wedstrijd haar spelletje spelen. Zij vindt het mooi als ze het hele veld door moet rennen om van een mindere pass iets moois te maken (vooral aan de buitenkant). En daar was deze wedstrijd alle ruimte voor. En dat ging haar dan ook uitstekend af. Uiteraard was de verrassing vaak ver te zoeken maar de precisie in de set ups was erg goed, waardoor de aanvalsters heerlijk konden “shinen”.

De enigen waarvoor de middag wat frustrerend geweest moet zijn, is onze midspeelsters. Lotte kreeg nog wel een paar omloopballen toegespeeld, maar Roos en Amber hebben aanvallend nauwelijks hun bijdrage kunnen leveren. En blokkerend hebben we ook niet echt potten kunnen breken. Af en toe een aardig punt, maar toch ook veel “brievenbus” ballen en gaten in het blok. Komende week gaan we verder werken om ook deze punten van ons spel beter te maken.

In de eerste set plaatsen we bij 8-8 een tussensprint naar 17-9 en hoewel we die in de 2e helft van de set ook weer verliezen, was de marge net groot genoeg om met 25-23 de 1e set binnen te slepen.

De 2e set was, vanuit ons perspectief, de beste van de wedstrijd. Een gelijk opgaande strijd tot 11-11, maar na wederom een tussensprintje naar 15-11 en 19-13, konden we dit verschil tot het einde vasthouden en werd het 25-18 en dus 2-0.

De eerste 2 sets haalden we een heel hoog niveau. Misschien nog iets te hoge foutenlast, met name in de service, maar in de side out en het rallyspel was het erg goed. Maar, zoals hierboven al aangegeven, er werd ook roofbouw gepleegd op onze passer lopers en diagonaal. Die kregen zoveel ballen dat het de vraag was hoe lang ze dit vol gingen houden. Het antwoord is, 2 sets.

In de 3e en 4e set konden we geen vuist meer maken. Beide sets hebben we volledig achter de feiten aangelopen. De voorspelbaarheid begon ons op te breken, de aanvallers kwamen er niet meer door en Veracles kwam in het ritme. Natuurlijk met de beschikbare wissels geprobeerd het om te draaien en ook sommige meiden wat rust te geven. De invalsters, Bente, Pien en Amber, hebben het prima gedaan, maar zij konden de passer lopers ook niet voldoende ontlasten om het momentum weer onze kant op te trekken. (16-25 en 15-25)

De 5e set ging tot 7-7 gelijk op en met 7-8 wisselden we van kant. Nog maar een paar puntjes volhouden en dan misschien toch nog de overwinning? Het werd 9-10, 10-11, 10-12 en na het spreekwoordelijke puntje voor de coach na een foutservice na de time out, kwam Lisa met haar sprong spin aan de opslag. Heel knap hoe zij 4 keer foutloos en lastig heeft weten te serveren onder grote druk, zeker toen op 12-12 het spel ook nog minutenlang stillag i.v.m. een foutieve wissel (of niet). Veracles was hierdoor misschien wat van slag, want na een lange rally scoorden wij het 13 punt en punten 14 en 15 kregen we cadeau van ze door uitgeslagen ballen van de aanvalsters. (15-12)

Als laatste moeten nog even de supporters genoemd worden. Onze eigen wisselspeelsters hebben de hele wedstrijd het team fantastisch aangemoedigd en dat helpt echt. Na de 4e set was ook de wedstrijd van heren 1 naast ons klaar en ook die hadden tegen Veracles gespeeld. Beide teams bleven staan kijken en hun vereniging aanmoedigen. Dit gaf een fantastische sfeer in de 5e set voor beide teams en zorgde voor een hele mooie laatste set. Mannen hartelijk dank daarvoor.

gh @ VoV, verslag van Thijs Prins, trainer/ coach Apollo 8 dames 2. Foto Rudy van ’t Rood.