Armixtos oogst 3 punten in loodzwaar duel

VoV, 03-02-2020. 13:32 uur. Na een week geen wedstrijd, mochten we zaterdag aantreden tegen Zaanstad D2. Onze drie passer lopers hadden besloten lekker met z’n drieën op wintersport te gaan en de rest van de Green Army aan zijn lot over te laten. Er werd daarom afgelopen week bikkelhard getraind met acht man. N.B. Wist u dat wij naast volleyballers ook hele goede tennissters zijn?

Gelukkig waren de drie dames veilig en heelhuids weer teruggekeerd van hun hoogtestage, waardoor we met een volle bezetting konden aantreden in de mooie groene zaal in het Zaanse land. Eerst nog een voorbespreking en dan vol gas beginnen. En vol gas was precies hoe de voorbespreking ging, aangezien één speler een belangrijke regel aan haar laars lapte: Niet poepen in de kleedkamer! Uit privacyoverwegingen, zal de naam van bovengenoemde speler niet worden genoemd.

Na de bespreking was het tijd voor de wedstrijd. We begonnen de eerste set superscherp. Alles klopte, alles lukte. De flow zat erin, er zat een lach op ieders gezicht, kortom: het ging lekker. De eerste set werd dan ook vrij snel afgemaakt met 11-25. Klaar.

Dan de tweede set… Joost, waar ben je? Want alleen jij mag weten wat er in deze set gebeurde. Voor het eerst in de geschiedenis heeft Armixtos D1 tegen een 11-1 achterstand aangekeken. Deze afstand werd niet kleiner, waardoor het zelfs 16-6 werd. Maar gelukkig zijn de meiden van Armixtos soms een stel ijskoningen, waardoor het hoofd koel bleef en we het puntenaantal in ieder geval konden opkrikken naar 21-13.
Maaaaar, als de mogelijkheid er is, dan grijpen we die met beide handen aan. Als een stoomwals gingen we ineens over de dames van Zaanstad heen en trokken we bij tot 24-17. Servicekanon Nienke kwam ten slotte aan zet en serveerde ons naar 24-23. Helaas trokken we toch aan het kortste eind en verloren we de set met 25-23.

Oké, even balen van het verlies, maar blij zijn met de flow waarin we zijn geëindigd. Gelijk doorpakken zou je denken. Maar nee, opstarten was niet ons sterkste punt deze wedstrijd. Waar bij Zaanstad alles lukte, waren wij vooral tegen onszelf aan het spelen. Ook deze set keken wij tegen een 5-0 achterstand aan. Uiteindelijk kwamen we wel weer bij en was het een spannende set. Helaas weer in het voordeel van Zaanstad, 26-24.

Set vier. Nu werd het toch echt tijd om ons even boos te maken. De gehele set ging het ongeveer gelijk op, maar als vedettes stonden we weer op. We zouden hier niet met 3-1 afgaan. En hard werken loont: 21-25 voor ons!

Set 5: Vol erin klappen en snel bier drinken. En dat deden we. We begonnen ijzersterk met een serviceserie van Lotte, waardoor we een 6-0 voorsprong behaalden. Maar aangezien dit toch al een raar wedstrijdverloop is geweest, duurde deze voorsprong uiteraard niet lang. Ineens was het 8-7 voor Zaanstad. Nog één keer was het tijd om ons kwaad te maken en de Armixtos stoomwals te laten draaien. Daar was ie dan: de winst op 12-15.

Het was een loodzware wedstrijd. Complimenten voor Zaanstad voor hun strijdlustigheid en verdediging. Het was niet makkelijk om de bal aan de andere kant op de grond te krijgen. Deze strijdlust en het gaan voor elke bal, dat miste deze wedstrijd aan de groene kant.

Toch zijn we blij met de drie punten die we mee terug naar Amsterdam nemen. Genoeg om deze week aan te trainen, zodat we zaterdag om 17:00 uur klaar zijn voor Irene D1 in onze mooie hal in de Amsterdamse Pijp. Zien we u daar?

gh @ VoV, verslag door Lindsay Scheerder, foto John van Geenen.