Bekerdroom WVC Volley H1 ten einde

VoV, 12-04-2019. 16:30 uur. Donderdagavond 11 april zou op voorhand al een mooie volleybalavond worden in de Dikkenshal in Wierden. Op het programma de kraker in de halve finale tussen de mannen van WVC en de jongens (gezien de leeftijd is dat gerechtvaardigd) van sv Dynamo Apeldoorn H3. WVC staat zoals bekend 2^de in de 3^de divisie A terwijl Dynamo 1^ste staat (en wordt) in de 3^de divisie B. Duidelijke ingrediënten voor een mooie pot volleybal.

Analyses vooraf leverde al op dat het contrast tussen beide teams enorm groot is…de gemiddelde leeftijd van dynamo is 19, die van WVC 37,5. Dynamo is een opleidingsteam voor het grotere werk van Dynamo H2 (topdivisie) en H1 (3^de van Nederland momenteel), terwijl WVC het vlaggenschip is met daaronder een aantal jongensteams. Dynamo komt met een 11 koppige selectie, omdat de 12^de man geblesseerd is, terwijl WVC door verschillende blessures en kwaaltjes 7 en een kwart man kan inzetten. Dynamo zal ongetwijfeld drie keer in de week (kracht)training hebben met de nodige interne begeleiding, daar waar WVC onder bezielende leiding van speler/coach Arjan Heuver een balletje slaat op donderdagavond.

Kansloos maakt ons dat zeker niet, want de vraag is wel of deze jonge gasten mentaal overeind kunnen blijven. Bovendien is het wellicht de enige wedstrijd dit seizoen waar op basis van de ranglijst WVC vrijuit en zonder druk kan gaan ballen. De wedstrijd startte mooi op tijd en ook er was ook veel publiek om beide teams te steunen.

Set 1 werd gestart met Peter Oosterhuis op spel, Rik Buijse op diagonaal, Hans Gelten en Ruben de Koeijer op buiten en Daniel Brouwer en Jarosław Sobczyński op midden. Al vrij snel werd duidelijk dat beide teams enorm aan elkaar gewaagd waren. Weghorst Makelaardij WVC moet het zoals gebruikelijk vooral hebben van de combinatie tussen Peter Oosterhuis en beide dreigende midaanvallers en de immer degelijk, maar dodelijke aanvallen van diagonaal Rik Buijse.

Tegenstander Dynamo was vooral gevaarlijk met hun lange aanvallers (diagonaal, buiten) en een prima spelverdeler. WVC liet aan het begin van de set duidelijk merken niet zonder slag of stoot toe te geven aan de tegenstander en nam ook brutaal de leiding: 10-7. Dat gaatje werd helaas niet vastgehouden en door twee goede servicebeurten van Dynamo, waarbij WVC er scorend niet goed meer uitkwam, werd een achterstand geïncasseerd: 16-20. Dit werd helaas niet meer goed gemaakt en de 1^ste set ging verloren: 22-25. Maar ondanks het verlies van de set was er een positief gevoel over het vertoonde spel en de agressie en enthousiasme waar mee werd gespeeld.

Set 2 startte met dezelfde zes spelers, waarbij Ruben de Koeijer weer de plek innam van de ingevallen Wiljen Veldhuis. WVC ging er vooral verbaal en mentaal nog een schepje boven op doen, door met veel herrie de jongens van Dynamo ook op dat vlak onder druk te zetten. Daarnaast bleef ook volleyballend de druk hoog, wat enkele mooi punten opleverde van Daniel Brouwer (steekaanval na set-up vanaf de 3 meter) en Wiljen Veldhuis (inmiddels weer ingevallen voor Ruben de Koeijer) aan de buitenkant, nadat Peter Oosterhuis met tempo het blok van Dynamo zoek speelde. Ook zette Arnold Hilberink de tegenstander serverend onder druk in plaats van Jarosław Sobczyński en was Rik Buijse een continue plaag voor de blokkering en verdediging van Dynamo. Ondanks een wat haperend begin werd het initiatief gepakt en verschoof het momentum naar de kant van WVC: 25-21 winst.

Stand weer in balans, maar momentum bij WVC, en de opdracht duidelijk: doorgaan, druk houden en feestje bouwen. Set 3 begon met Wiljen Veldhuis voor Ruben de Koeijer en WVC slaagde ook goed in die opzet. Er werd nog een beetje olie op het vuur gegooid en het goed spel vastgehouden. In deze beginfase werd duidelijk dat in mentaal opzicht WVC de baas was in de wedstrijd. De herrie en onzekerheid kroop bij de jongens van Dynamo in hun hoofd en dit had effect: nummer 10 ging volledig over de zeik en kreeg geel van de uitstekende leidende scheidsrechter en hun lange diagonaal kon de bank opzoeken na een één-mans kill-block van Hans Gelten. Dit leverde dan ook een ruime 16-12 voorsprong op. Doordrukken, volhouden, knokken, maar dit bleek toch een stap te ver.

De ruime selectie van Dynamo toonde veerkracht, waarbij de reserve-diagonaal uitstekend inviel en veel gevaarlijker was dan z’n voorganger. Ook werd de servicedruk verhoogd, waardoor de pass bij WVC barstjes ging vertonen, door twee aces op rij en passing van het net. Ook de midaanval kon niet meer de gewenste druk uitoefenen, en Dynamo nam het initiatief weer over. Via 20-22 werd het uiteindelijk 22-24. Hoewel het eerste setpoint nog knap door Arnold Hilberink werd weggeserveerd, ging de set na een droge klap aan de buitenkant toch verloren: 23-25.

Ontzettend balen, want het gevoel is er dat er zeker kansen zijn geweest in de 3^de set. De 4^de set ging met dezelfde spelers van start, al zou Arnold Hilberink al snel de geblesseerde Jarosław Sobczyński vervangen. De 4^de set begon twijfelachtig, de sfeer en storm van set 3 was even zoek, en de schouders gingen wat hangen. Dynamo nam een kleine voorsprong (3-6) en een afstraffing lag op de loer. Maar ook WVC kent de nodige veerkracht.

Mede door het aanwezige publiek en door de uitstekende invalbeurt van Arnold Hilberink, nu ook aan het net (kill – block, lekkere aanval) werd de rug gerecht. WVC kwam langszij en er ontstond een wedstrijd waarbij beide teams wisselend de leiding pakte, maar niet konden doordrukken. Een dubbeltje op z’n kant waarbij WVC op 24-23 een setpoint kreeg. 1 verkeerde pass, 1 slechte keuze van de spel, 1 aanvallende fout, kill – block of verdedigende actie, en de verdiende 5^de set zou er komen. Helaas ging het anders, Dynamo werkte het setpoint weg en trok na twee goede punten de zege toch wel verdiend naar zich toe: 25-27

Een 1-3 verlies na een fraai gevecht leverde toch een opgetogen gevoel bij de mannen van WVC. Natuurlijk wil je liever winnen, maar de getoonde vechtlust, positiviteit en enthousiasme verzachten de omstandigheden. Bovendien zou het niveau van de wedstrijd (van beide kanten) niet misstaan (hoog) in de 2^de divisie.

En dat is precies wat zaterdag 13 april om 18.00 uur in de Dikkenshal op de Super Saturday van WVC op het spel staat. In een rechtstreeks duel met concurrent Orion H3 moet de 2^de plek en het recht op P/D wedstrijden veilig worden gesteld. Statistieken geven aan dat 1 set voldoende is, maar de eer verlangt niks anders dan winst. Zeker omdat de eerste wedstrijd van het seizoen, lang geleden, met 3-1 werd verloren in Doetinchem. Tijd voor revanche….

gh @ VoV, verslag van Hans Gelten, foto’s: Arnold Hilberink