Bezien uit een ander perspectief!
VoV, 30-08-2022. 4:19 uur. Het is 4-4 in de derde set. Het thuisspelende team (laten we het TeamT noemen) speelt een baggerwedstrijd. Het uitspelende (team TuiT) staat makkelijk met 0-2 voor in sets.
De twee jonge scheidsrechters fluiten een puike wedstrijd, op 4-4 in de derde set gebeurt er iets bijzonders. Al dan niet 4 keer spelen door TuiT wordt door de coach van TeamT aangegrepen om veel misbaar te maken naar de jonge 1e scheidsrechter. Kennelijk gefrustreerd door de matige vertoning van zijn eigen team.
De minder ervaren scheidsrechter weet niet goed te handelen (kaart/waarschuwing blijven achterwege) en de set gaat, na enige tijd, door. Bij 16-15 in deze set. Speler A passt de bal tegen het plafond 16-16. Speler A heeft een ketser 16-17. Speler A een 3 meter aanval in het net 16-18. En? Er gebeurt helemaal niets. Geen coach die ingrijpt, geen medespeler die wat zegt. We sudderen door. Geen boze reacties, geen misbaar naar de speler. Logisch toch??
TuiT wint uiteindelijk de wedstrijd. De scheidsrechters staan, na afloop van de wedstrijd de coach netjes te woord. Andersom is het een beetje anders want het gesprek, je raadt het al, gaat over 4-4 in de derde set. Niet over hoe goed ze gefloten hebben en al de juiste beslissingen die ze genomen hebben, maar over 4-4 in de derde set. Logisch toch??
Aan deze jonge scheidsrechters wordt later gevraagd of ze misschien zin hebben om zich verder te ontwikkelen. Het, nagenoeg gelijktijdige, antwoord was dat ze door deze en eerdere ervaringen er eigenlijk niet zo veel voor voelden. Ze floten eigenlijk alleen maar omdat het “moest” van de vereniging en dat ze het zo niet leuk vonden.
De moraal van dit verhaal; We hebben een tekort aan scheidsrechters en eenieder vraagt zich af hoe dat nu in vredesnaam mogelijk is.
De oplossing; Aanvaardt de (inderdaad soms onjuiste) waarnemingen en ga verder met de wedstrijd zonder gezeur. Dat is pas logisch!
gh @ VoV, ingezonden artikel.