Vizier op volleybal

 

Deleukstedeal Donitas D2 gaat de grens over

VoV, 17-10-2018. 5:45 uur. Op 13 oktober 2018 mocht Donitas D2 aantreden in het grootmachtige Friesland. Stiekem hebben wij ook een Friezin in ons team, namelijk hoofdblokkeerder Kim, maar zij is ondertussen helemaal geïntegreerd tussen de blauw gele Groningers. Na ons verlies van vorige week van de groenen hadden wij extra strijdlust om te winnen van deze spelers in rood, aangezien wij net als stieren (maar dan vrouwelijk) helemaal fanatiek worden van rode lappen stof, zeker als hier ook nog eens met trots de Friese vlag op wordt gedragen.

Nadat wij tijdens het inslaan alvast een paar deuken in de vloer hadden geslagen, begon de wedstrijd  (al dan niet 35 minuten te laat) met zeven toppers: Eline, Jill, Rianne, Iris, Kim, Renee en onze libero Annemarie. Het was flink warm in de sportschuur van Sneek en wij waren dus ook goed genoeg opgewarmd om de eerste twee punten aan onze kant te brengen.

Echter, wij maakten net zo veel fouten als punten en brachten daarmee zelf de stand tot een 13-11 voor Sneek waarop coach Jaap ingreep en een time-out aanvroeg. Hierin accentueerde Romeijn de noodzaak voor ons om eigen fouten uit het spel te houden en de bal maar gewoon aan hun kant in te brengen, want punten maken konden ze zelf namelijk toch niet echt. Toen het 14-12 voor Sneek stond, kreeg nummer 10 van Sneek ook een kans om te spelen, maar nadat wij het eerstvolgende punt genadeloos scoorden, mocht ze er weer uit.

Tot aan 22-22 kabbelde de set verder. Toen besloten we echter dat het wel even mooi geweest was voor deze set en we graag wilden beginnen met een nieuwe set waarbij we minder fouten wilden maken, dus besloten we de laatste drie punten casual te scoren en zo haalden we de eerste set binnen. BAM!

Van ons mooie voornemen om minder fouten te maken en punten weg te geven, kwam helaas helemaal niks terecht. Zo gingen dan ook de eerste 7 punten (?!) naar de Friezinnen. Een klein lichtpuntje bracht ons 1 punt, maar werd gevolgd door nog een duisternis en zo stond het opeens 11-1 (?!). Bij 14-4 werd het misschien eens tijd voor een time-out… oeps. Niks veranderde en ook de dubbele wissel mocht niet baten en de set werd afgesloten met 25-12… Deze set stoppen wij ver achter in ons geheugen.

De derde set begon een stuk voorspoediger, waarbij de eerste vier punten voor ons waren. Sowieso een verbetering ten opzichte van de vorige set en zo stonden we ook in het veld. Tot een stand van 10-10 ging het gelijk op, maar na een paar mooi geslagen ballen van Iris die het voor elkaar wist te krijgen om door een gat in de blokkering een bal binnen de drie te hameren, een bal van Lieke die hard rechtdoor ging (ondanks hun rechtdoor dicht blokkering), mooie omloopjes van Kim en de verdediging van onze steeds beter spelende libero, waren we eindelijk los en stond het al snel 13-20 voor de troela’s uit Groningen.

Nadat er van wedstrijdbal werd gewisseld, die hun misschien meer geluk bracht (Lieke had de eerste wedstrijdbal vakkundig aan het plafond weten te bevestigen) krabbelden de Snekers toch nog even terug tot 19-22. Maar wij weigerden deze set weg te geven en maakten het af met 19-25. Wederom winst.

De vierde set begonnen we hetzelfde als de derde, de eerste vier puntjes voor ons! Dit goede spel wisten wij tot aan een stand van 6-14 door te trekken, Maar hun midden begon toch redelijk in haar spel te komen en wist flink wat mooie punten bij ons te maken. Er werd veel gedoken en gerold, maar niks mocht baten, want zo stond het opeens weer 15-15. Stereotype rollercoastersyndroom waar wij als Dames 2 aan lijden. En we kwamen zelfs op een achterstand van 22-23. Het zou toch niet…… Maar nee! We wisten onszelf op een laatste krachtinspanning nog even op te tillen en maakten de laatste drie punten even een hattrickje; 1-3 winst voor ons!

Volgende week spelen wij om 17.00 uur weer in onze vertrouwde Struikhal. Dit keer tegen S.V.I Dames 1 uit Zwolle, klaar om te strijden voor onze volgende overwinning! Liefs, De troela’s uit Groningen x

gh @ VoV. Verslag van Donitas Dames 2. Foto Rudy van ’t Rood.