Donitas, de aanloop naar het seizoen

Het grote Donitas heren 1 is weer aan de gang. Het zogenaamde roest moest eraf en daarom besloot trainer Rob Harmsen volle bak aan de gang te gaan. Na een rommelige eerste week reden de mannen naar het wonderschone Debno in Polen. Hier zou de “spritzigkeit”, na een laffe zomer, weer het team ingeslagen worden. Dat dit letterlijk genomen zou worden was niet helemaal gepland. Na drie dagen behoorlijk trainen en vooral veel praten over E-tjes en F-jes was de laatste avond daar. Om niet weg te gaan zonder fatsoenlijk te drinken toog men naar een plaatselijke kroeg om Krupnik en bier weg te werken. Dronken Polen zijn niet gezellig, maar dat ze tikken kunnen uitdelen heeft teamnestor Aart Lus (lees Aart-Jan Groeneveld) aan de lijve ondervonden.

De ‘Rooie uit Gestel’ kreeg het gelukkig voor elkaar om de zatlap weg te jagen, maar toen was Shaggy (lees Hilbert Oost) warmgedraaid en ging nog eventjes verhaal halen. Net verkozen aanvoerder Rik Bakker en compagnon Arjan ‘Boekkwijt’ Boekweg moesten hun mannelijkheid laten gelden om hem vervolgens terug te halen. Eind goed, al goed, iedereen ging rustig naar binnen terwijl Casper (lees Lennart Harmsen), Pjotr (lees Peter van der Poel) en Rolf Dijkstra niks doorhadden en lekker bleven tukken. De volgende dag reed men terug en wederom werd hier het team op de proef gesteld: Kilometers file!

De verdere weken werd er hard getraind en werd er langzaam naar totaalvolleybal toegewerkt. In oefenwedstrijden tegen de mannen uit Bedum, Zuidhorn en Assen probeerde men het resultaat van vele trainingsuren te meten, maar dat was helaas niet altijd mogelijk. Zo was de Meeuwen een niveautje lager, Bedum tot twee keer toe niet compleet en de mannen van Sudosa hadden als voorbereiding twee uur geslapen en gezellig gemountainbiked. Op deze manier moest de daadwerkelijke eerste proef komen in de vorm van de eerste competitiewedstrijd.

(Artikel van Jan-Willem het Lam, Donitas)