Donitas zet een kers op het seizoen

Het is slechts twee weken geleden dat Boost / Donitas vast moest stellen dat aan volleybal geen plezier te halen viel. Toen werd in Assen nog een dramatische pot op de mat gelegd, toen was de sfeer niet zo goed, toen werd het plezier gevonden in het halen van strepen. Twee weken later is daar iets aan gedaan.

De laatste wedstrijd van het seizoen is ondertussen op zaterdag 12 april gespeeld. In het Overijsselse Schalkhaar werden nog eenmaal de kniebeschermers uit het vet gehaald. De uitslag zou voor de studenten niet bijzonder veel uitmaken, handhaving was immers al een tijdje behaald en omhoog kijken schoot ook niet overdreven veel op. Dat betekent echter niet dat er met de pet naar gegooid zou worden, want drie andere zaken telden wel. De eerste slaat op onze passie van het halen van strepen (als deze term niet bekend is bij u, verwijs ik graag naar het verslag van twee weken geleden). Deze 12e april stond namelijk al het hele jaar bijalle leden van het team op de kalender gemarkeerd als ‘quattro Sabato’. Elke streep op deze dag behaald zou een prettige factor 4 meekrijgen.

Een tweede zaak die sfeerverhogend zou moeten werken was het feit dat dit de laatste maal in het Donitas Heren 1-tenue was voor zeker vijf spelers. Beunie, Kars, Boekweg en Rik waren al bekend, en nu is Vink ook al bij het lijstje bijgeschreven. Een laatste wedstrijd in het Geel-Blauw (of babyblauw) is een extra reden om te shinen.

Een laatste factor die ons aan het werk zou moeten krijgen is het feit dat (afhankelijk van andere uitslagen) de tegenstander, SVS Schalkhaar, wel eens kampioen zou kunnen worden. Voor hen was er veel aan gelegen om alle 5 de punten thuis te houden. Uiteraard is er niets mooiers dan een kampioensfeestje verstoren, maar nu was er wel twijfel. SVS had na wat uitlokking namelijk vijf kratten bier (en hun oudste dochters) beloofd wanneer zij wonnen met 4-0. Na navragen bleek Dynamo2, de andere kampioenskandidaat, ‘slechts’ een meter pils per gewonnen set (en geen dochters) te bieden. De keuze leek snel gemaakt.

Afijn, de wedstrijd kon beginnen. Na een beetje aftasten ging de wedstrijd gelijk op.  Donitas deed alvast een vroege gooi naar de vijf kratten door welgeteld zeven maal fout te serveren (helaas zonder strepen tot gevolg), maar SVS leek niet zo’n zin te hebben in het eigen kampioensfeestje. Na enkele sterke serviceseries kwam Donitas tot 21-24. Gelukkig waren de studenten wel zo helder van geest om de verliespremie te onthouden dus met veel bravoure werden alledrie de setpoints om zeep geholpen en een punt daarna vierde SVS de eerste setwinst met 26-24.

In de theepauze werd echter een belangrijk besluit genomen. Als SVS er echt zo weinig zin in had, zou het nog wel eens lastig kunnen worden om met 4-0 te verliezen. Na democratische stemming werd besloten dat in plaats van de Schalkhaarse verliespremie de Apeldoornse winstpremie werd nagestreefd. De tweede set werd vervolgens verder gegaan met het bijna-winnende spel van de eerste, en dit had een overtuigende 20-25 tot gevolg, één meter pils in de pocket. De euforie en goede sfeer na het gewonnen goud-gele vocht had echter een op langere termijn minder sfeerverhogend effect. Volleybal werd even vergeten en zo ging de set met 25-19 naar de harige verschalkers.

Akkoord, het oude ritme moest even hervonden worden en dat werd het ook. Ondertussen had iedereen al mogen spelen en het spelplezier dat dit tot gevolg had, kwam duidelijk naar voren in de vierde set. Zelfs boven de twintig werd er nog gevolleybald (iets wat dit seizoen zelden vertoond is), en er werd bij het volledig rechtshandige Donitas zelfs een incidentele linkshandige service gezien.  Na 23-25 mocht er een vijfde set gespeeld worden. In deze kers op het seizoen welke wellicht geen taart genoemd mag worden, werd nog even laten zien dat Boost/Donitas eigenlijk veel te laag op de ranglijst terecht is gekomen. Glansrijk werd de set binnengehaald met maar 10 punten voor SVS.

Al met al moesten de studenten na afloop schoorvoetend toegeven dat volleybal af en toe toch best leuk kan zijn. Natuurlijk, strepen zijn ook mooi, en dat werd ook zeker  getoond, maar een goeie pot volleybal laat toch echt het bloed sneller stromen. Op moment van schrijven is juist bekend geworden dat Dynamo zich kampioen mag noemen van de competitie, gefeliciteerd! Al hoeven die felicitaties natuurlijk niet op papier, aangezien het grootste deel van Donitas zo ongeveer nu de verdiende winst-meters in ontvangst neemt. Tot volgend seizoen.

(Wedstrijdverslag door Jurriaan Vink, Boost / Donitas)