Vizier op volleybal

 

Eerste thuisnederlaag WVC Volley H1

VoV, 21-01-2019. 10:14 uur.  Afgelopen vrijdag stond de thuiswedstrijd tegen Time-Out op het programma. Deze tegenstander staat op een 4de plek met slechts 3 punten achterstand op WVC. Op voorhand betekent dit al een zware pot, maar ook het verleden tussen WVC en Time-out was al garantie op spektakel. Dat de wedstrijd ook veel emotie zou kennen, was te verwachten na de uitwedstrijd: deze werd zwaar bevochten, en enigszins fortuinlijk (ondergetekende meent zich een antenne op setpunt tegen te herinneren), gewonnen met 3-1. Coach Arjen Heuver kon niet beschikken over Ruben de Koeijer, de rest van het team was aanwezig.

De wedstrijd laat zich niet echt opdelen in sets, daarvoor gebeurde er eigenlijk veel te veel. Bij WVC moesten Peter Oosterhuis, Rik Buijse, Remco Hendriksen, Hans Gelten en Wiljen Veldhuis vol aan de bak (al is het team heel flexibel in de posities) en was er wat wisselmogelijkheden op mid met Arnold Hilberink, Daniel Brouwer en Jarek Sobzcynski.

Tegenstander Time-Out is vooral een team dat enorm leunt op een goed ingespeelde trio, namelijk een sterke buitenspeler en diagonaal en een spelverdeler die voor hen de ballen op de juiste plaats speelt. De rest van het team kan weinig potten breken, bijvoorbeeld een midaanvaller die vooral liet zien goed contra uit te kunnen slaan (7 of 8 keer in de wedstrijd) of een buitenaanvaller die te kort komt tegen een goed gezet blok en opzichtig gaat prikken.

Ook hun libero was een mikpunt, maar deze werd gaandeweg uit de pass gezet. Wat Time-Out zeker wel goed kan, is lawaai maken en elk punt luidruchtig te vieren. Vaak gebeurde dit positief, en bleef het binnen het eigen team, maar geregeld werd het wat minder sportief: dan werd het verbaal tegen de tegenstander of werd elke beslissing van de scheidsrechter, hoe duidelijk ook, aangevochten.

Maar ook WVC is er niet vies van! Aangemoedigd door de herrie van de tegenstander, de spannende en gelijk opgaande wedstrijd, en scheidsrechterlijke dwalingen zorgde ook WVC voor het nodige verbale geweld, desnoods tegen scheidrechter en/of tegenstander. In tegenstelling tot andere wedstrijden zorgde dit niet echt voor zwakke momenten, met uitzondering van de derde set.

Naast Time-Out en WVC had ook de 1ste scheidsrechter een persoonlijke wedstrijd. De beste man had de moeilijke taak om een wedstrijd met 12 testosteron-bommetjes te leiden (dat er geen gele kaart is gegeven, is wonderbaarlijk). Eigenlijk overzag hij de wedstrijd prima en beoordeelde hij goed over in en uit. Alleen door een verkeerd ingezette lijn ter beoordeling van zacht contact maakte hij het zichzelf heel moeilijk. Ondersteuning was echter niet aanwezig: de 2de scheidsrechter floot namelijk niks, zelfs niet toen Daniel Brouwer licht geblesseerd op z’n voeten lag tijdens een rally.

Bijzondere wedstrijd dus, met een bijzonder scoreverloop. Was de eerste set een close-call voor Time-Out (23-25), werden ze in set 2 weggevaagd (25-15). In de derde en vierde set gebeurde precies hetzelfde (22-25 om 25-19). Gevolg was de eerste 5-setter van het seizoen en deze ging na een spannende strijd nipt verloren: 13-15

Was het een verdiende overwinning voor Time-Out, dat weet ik niet, maar tussen alle klinische potjes die gespeeld zijn, was deze emotionele en beladen wedstrijd voor de verandering wel eens leuk. Maar winst had het nog beter laten smaken…. Opvallend detail: ondanks het 2-3 verlies van WVC, was het aantal gewonnen punten ruim in het voordeel: 108 om 99!

Volgende week zaterdag, 26 januari, is het tijd voor herstel in de uitwedstrijd tegen Skopein Wivoc H1. Deze tegenstander staat 11de en moet een makkelijke prooi zijn. De wedstrijd begint om 15.00 uur in Winterswijk.

gh @ VoV, verslag door Hans Gelten , foto Arnold Hilberink.