Vizier op volleybal

 

GEEN transfernieuws bij Voltena D1

VoV, 16-04-2020. 4:40 uur. In deze periode lijken de verenigingen over elkaar heen te struikelen met het melden van transfernieuws. Hoe meer spelers weg, en hoe meer nieuwe spelers van buitenaf, het lijkt wel of je er niet bij hoort als je niet meedoet met deze mallemolen. Ook de trainers carrousel draait op volle toeren. Is dit allemaal een garantie voor succes? Je zou het haast gaan denken.

Volleybal is een echte verenigingssport. Het verenigingsgevoel wordt met al deze wisselingen niet bevorderd. De opleidingslijn, alle energie die er in spelers wordt gestopt, wordt vaak abrupt afgebroken. En waarom? Is het allemaal niet goed genoeg? Hoor je er niet meer bij als speler of trainer niet minstens een paar wisselingen op je palmares hebt staan?

Natuurlijk, als je bij je eigen cluppie niet verder komt, omdat ze nou eenmaal niet het niveau of het trainingsaanbod hebben dat past bij de ambitie een speler of trainer, dan is het nog enigszins begrijpelijk dat je een keer een stap zet, maar al die horizontale verplaatsingen? Zijn spelvreugde, team- en verenigingsgevoel zo onbelangrijk? Kennelijk wel in deze ik-gerichte maatschappij.

En dan nu het transfernieuws van IMS Voltena Dames 1: Er is geen transfernieuws. Na evaluatie met de spelers en het begeleidingsteam heeft iedereen aangegeven de vereniging en het team trouw te blijven. Één speelster stopt en kiest voor haar maatschappelijke carrière, en de overige zestien speelsters (inclusief de ‘reserves’) blijven. Een mooie selectie, op de derde plaats in Topdivisie toen de competitie ineens werd gestopt.

Iedereen blijft dus. Een teken van zwakte? In tegendeel, geloof in je team, je trainers en je vereniging is een groot goed, en kan je ver brengen. Al deze meiden, zelf opgeklommen en met elkaar vanaf de derde divisie naar de topdivisie gepromoveerd. Het kan, maar je moet het wel willen. Voltena is er trots op!

gh @ VoV, bron en foto persbericht Voltena via René van der Giessen.