Vizier op volleybal

 

Gemini S kijkt achterom over de schouder.

VoV, 16-01-2023. 6:27 uur. Wat misschien niet iedereen weet is dat de ouders hem hebben vernoemd naar een bekende Mike. Bekend van het bekende liedje: ‘Over my shoulder’. En laat dat nou hetgeen zijn wat er in de kantine te lezen was naast de uitspraak van Wayne Gretzky. De kantine in Tuitjenhorn had in de voormalige DDR kunnen liggen. Al ademde het van binnen wel gezellige gemoedelijkheid.

De reis er naartoe was ernstig vervuild met dikke regendruppels. Mike keek over zijn schouder en voelde aan zijn bilspier. En vervolgens aan de andere. En zo ging hij door tot kersverse aanvoerder Tim hem ging assisteren. Erik keek over zijn schouder of er niet toch een ondeugend gezicht van Sander de hal binnenkwam. Of eventueel een andere koene scheidsrechter. Wouter dacht aan die tijd dat hij nog een andere positie had. Zou hij deze wedstrijd veel moeten passen?

Terugkijkend over zijn schouder had Martijn spijt dat hij de ballen nog zo mooi had klaarstaan in de hal. Hij kreeg er rode oren van tijdens de wedstrijd. Een eenzijdige tactiek van Arie Hollenbergs’ heren zorgde bij ons voor moeilijkheden. De eerste set liepen we zo veel we konden. Maar we liepen ergens achteraan. Waar achteraan? De feiten, 25-20.

Mijmerend over de eerste set konden we een voorsprong van 1-7 noteren. Dat bleek niet voldoende. Alhoewel Arie Hollenberg er ook wat van kon hebben wij ze vrijwel niet laten passen. Er werd zo ongeveer 10x fout geserveerd bij onze kant. En Wouter twee keer. Achter elkaar. Dat is uitzonderlijk. Het verlies met 26-24 volgde niet veel later.

En toch. Tijd voor bezinning was er nauwelijks. De vorige seizoenshelft ging goed. Waarom zouden we nu in de 3e set niet gewoon 1-10 voor kunnen komen? En zo geschiedde. Vervolgens gingen wij ten onder door een buitensporige onstabiliteit. Deze riante startpositie was wederom bij lange na niet genoeg. Arie Hollenberg likte zijn vingers erbij af en maakte de’ figuurlijke kitlijn’ zo glad als zijn eelt hem toeliet. 25-21

Zonder medisch wonder Klaaf, bekroonde regisseur Remko en de gebroeders Bever zouden wij die laatste set toch nog moeten kunnen winnen? Ja toch? De laatste set winnen voor de eer. En de benzinekosten. We keken of het ging lukken. Wouter wierp een korte blik. Erik spiedde snel. Martijn zag het aan. Tim was aan het koekeloeren. En Mike zag dat zelfs die laatste set er niet in zat. 28-26 We keken maar weer over onze schouder. Peinzend over voorheen.

Dat waren betere tijden. Zo gaat dat met legendes. Desalniettemin werd een paar uren later in de auto naar de Franse bergen het nummer ‘Over my shoulder’ volle bak meegezongen door Mike & the Mechanics. https://www.youtube.com/watch?v=H7m1PO7wvYM

gh @ VoV, verslag van BB Achternaam. Foto idem.

PS VoV: Gemini S is de koploper en verloor de eerste drie sets met 25-20, 26-24 en 25-21. We zouden willen zeggen “Hoog Miky,  kijk omhoog Miky, want daar is …”