Vizier op volleybal

 

Heren Apollo 8 staan weer op scherp

Voor zaterdag stond de tweede ronde van de beker op het programma. Daarvoor moest Apollo 8 afreizen naar Sneek, een plaats die ze twee weken geleden ook al voor de competitie aandeden. Vanwege twee ontbrekende spelers kreeg de ploeg aanvulling van Rob Sauer, Stef Vrugteveen en Arjan Ritsema uit de tweede selectie.

Correspondent Sander Heithuis bericht: “De eerste wedstrijd speelde Apollo tegen de Donitas studenten uit Groningen. Er werd direct met twee punten achterstand begonnen, die gedurende de hele eerste set bleven staan, en ondanks dat het op het eind nog even spannend was, werd de set met 25-23 verloren. De tweede set liep het even anders. Er werd gestart met een 5-0 voorsprong door een goeie serveserie van Wilco Kleine. Een voorsprong die normaal gesproken niet meer weggegeven mag worden. Helaas werd gedurende de set de pass minder waardoor Donitas in hun spel, en steeds dichterbij kwam. En ondanks twee time-outs werd de set met 26-24 verloren. Helaas, maar er stonden nog twee wedstrijden op het programma,  dus was het zaak om vooruit te kijken.

De tweede wedstrijd begon helaas heel anders dan verwacht. Door een fout op het wedstrijdformulier was Frank Manenschijn de hele wedstrijd niet speelgerechtigd, waardoor de er de nodige frustraties ontstonden. Dit zorgde ervoor dat de koppen al omlaag hingen voordat er überhaupt een punt gespeeld was. En daarom kon tegenstander Scylla, die een divisie lager speelt, vrij uit spelen. Dit voorval drukte zijn stempel op de wedstrijd. Er werd gespeeld zonder beleving en het  ‘mogen spelen’ werd ‘een verplicht nummertje’. Ondanks dat werd de eerste set, na een spannende slotfase, nog met 27-25 gewonnen.

Maar Scylla voelde dat er meer te halen viel, en dat bleek gedurende de rest van de wedstrijd. Een slecht gevoel binnen het eigen team, een felle tegenstander en een minder gelukkig fluitende scheidsrechter zorgde ervoor dat de twee volgende sets met 14-25 en 11-15 verloren gingen.  Na deze wedstrijd was het redelijk stil binnen het team en werd er volop gediscussieerd, maar er was er nog één te gaan. En wel tegen VC Sneek, waar we twee weken geleden nog met 3-2 van hadden verloren. Het was tijd voor revanche, al leek niemand daar echt zin in te hebben.

Terwijl dit niet verwacht werd, was de laatste wedstrijd wel de mooiste en beste van de dag. Alle frustraties werden omgezet in mooie aanvallen, en vooral Frank, die tijdens de tweede wedstrijd nog moest toekijken hoe er van Scylla verloren werd en er niks aan kon doen omdat hij niet op het formulier stond, speelde een puike wedstrijd. De eerste set werd redelijk duidelijk met 25-20 gewonnen. Er werd goed en fel gespeeld, en het publiek van Sneek werd stiller en stiller. Het was niet te zien dat beide teams al de nodige sets hadden gespeeld.

De mannen van Sneek dachten de achterstand pratend te moeten oplossen. Zomaar wat opmerkingen van hun kant: ‘Gaat het je allemaal iets te snel, jongen?’  of  ‘Ja jongens, hij kan alleen maar een beetje serveren, meer kan ie niet!’ Helaas voor de Friese mannen werkte dit averechts. De jongens voor wie deze opmerkingen bedoeld waren gingen er alleen maar beter door spelen en wisten de agressiviteit, die werd opgewekt, om te zetten in harde klappen of kill blocks. Vooral twee kills kunnen niet onopgemerkt blijven.

Frank wist het namelijk te presteren om de aanval van de passer loper aan de kant van Sneek eerder op de grond terecht laten komen dan de man zelf. De bal belandde via zijn blok binnen de dertig centimeter, en dan wel aan de kant van Sneek. En dit niet een keer, nee, dit wist hij twee keer te presteren. Het team putte hier kracht uit, en ondanks dat de tweede set op een haar na verloren ging (23-25) werd de derde set gewonnen met 15-12. De revanche was er en de mannen met een grote mond waren stil, maar gingen wel door naar de volgende ronde.

Deze overwinning zorgde weer voor een glimlach op de gezichten, en daardoor kan er enigszins met een goed gevoel terug gekeken worden naar de tweede ronde in de beker. Natuurlijk maakte de laatste overwinning niet alles goed, maar wel een gedeelte. Terugkijken heeft nu geen zin meer, we moeten vooruit kijken. En als we dat doen, dan zien we dat we aanstaande zaterdag weer mogen aantreden, hopelijk met een volledige selectie, en wel in en tegen Huizen. We gaan er alles aan doen om zo veel mogelijk punten mee naar Borne te nemen. Eén ding is wel zeker; “De koppen staan op scherp.”