Het ging toch geweldig, of niet soms?
In het interview in de Volkskrant van 24 juni 2011 confronteerde interviewer Robèrt Misset bondscoach Avital Selinger met het feit dat zijn damesploeg het te vaak liet afweten op momenten dat er een prestatie werd gevraagd. Om te beredeneren dat we niet teveel hoop op deelname aan de Olympische spelen in Londen moeten hebben.
Voor Selinger ’s Oranje bepaalt het EK in Italië en Servië eind september 2011 het traject naar de Spelen van volgend jaar. Nederland zal dan de finale moeten halen om in november deel te mogen nemen aan de World Cup in Japan, waar drie Olympische volleybal startbewijzen te verdienen zijn. De statistiek sinds de aanstelling van bondscoach Selinger in 2004 biedt weinig hoop op een ticket.
Volgens Selinger is die kans klein, maar nog niet verkeken. “Te vaak bezweken de speelsters onder de druk” concludeerde Misset , hetgeen uiteraard door de volleybal goeroe als onwaar werd bestempeld en getracht werd te weerleggen. “Noem een zwakke prestatie, noem ik twee sterke” antwoordt hij.
Oranje wist geen deelname aan de OS in Peking in 2008 te af te dwingen, 0-1!! Selinger countert dit feit met het winnen van de kwalificatietoernooien voor de Grand Prix in 2004 en 2008, terwijl de Europese top er ook was. “Het is 2-1 voor mij.’
Het mislukte WK in Japan in 2010 benadrukte de trend van niet presteren onder druk volgens Misset. Tegen Duitsland en Thailand zakte Nederland mentaal door het ijs. 2-2!! Onmiddellijk reageert Selinger. “Je weet heel goed waarom het misging in Japan. Je kent de oorzaken?’ En dan volgt er een relaas over de geforceerde terugkeer van Kim Staelens na de bevalling, het klaarstomen van Laura Dijkema voor het internationale werk en de blessures van Caroline Wensink, Chaïne Staelens en Debby Stam, die al helemaal niet mee was.
Daarnaast zat Chaïne Staelens in een rouwproces na de dood van haar partner en gaf Selinger toe dat het ook voor hem zwaar was geweest. “Net als sommige speelsters nam ik mijn problemen mee naar het WK. (bij zijn echtgenote was borstkanker geconstateerd en de behandeling vergde veel van beiden) Het heeft zijn tol geëist, het was voor iedereen te veel. Al die tegenslagen leken op pesterij. Maar ik ben ervan overtuigd dat het ons mentaal alleen maar sterker heeft gemaakt”’
Selinger: ‘Wat moet ik dan gezien deze omstandigheden nog uitleggen over ons presteren? Ik durf te zeggen dat wij een topprestatie hebben geleverd op het WK, met een jonge spelverdeelster, die nog nooit een internationaal toernooi had gespeeld. ‘Moet je mij dat aanrekenen? De meiden moeten niet zeggen dat ze in Japan onder hun niveau zijn gebleven. De cijfers illustreren dat Ingrid Visser en Manon Flier er het beste toernooi uit hun carrière hebben gespeeld. ‘We speelden waardeloos tegen Rusland, de volgende dag wonnen we met 3-0 van Italië. Die pieken en dalen lagen besloten in de samenstelling van deze selectie. Ik stel het EK van 2009 en het winnen van de Grand Prix in 2007 tegenover het WK van 2010, dan staat het nu dus 4-2 voor mij.’
Volgens interviewer zal Selinger erop afgerekend worden als de volleybalsters ook de Spelen van Londen missen . ‘Afgerekend? Door wie? Als iemand denkt dat hij het beter kan, hoor ik het wel. De laatste die dat zei was mijn vader, de anderen komen niet eens in de buurt. De vraag is of het beter had gekund. Ik denk dat dit team op 120 procent zit. Maar dan nog behoren we niet tot de aller besten.’
Conclusie VoV: “Okay, Selinger wint met 4-2. Laten we het daar op houden. Oranje en Selinger hebben het geweldig gedaan, als je met 4-2 wint heb je immers prima gepresteerd. In ieder geval in de discussie en de feitenkennis. Maar we zijn het er ook wel over eens dat de historie in de topsport mooi is voor de statistieken, maar dat alleen het heden telt. Terugblikken doen we eenmaal aan het einde van het jaar of seizoen, krijgen er een compliment, een lintje of een schop onder het achterste voor en moeten vervolgens “‘vormbehoud “ tonen. Iedere keer opnieuw. Immers prestaties uit het verleden etc. etc.
Als Oranje de finale van het EK niet haalt kunnen we altijd nog tweemaal winst van de DELA Trophy daartegenover zetten. Staat het 6-3, en hebben ze het nog beter gedaan. Oranje zal het dan wel prima doen, maar voor de rest is het toch wel een beetje knudde met een rietje in de top van volleyballend Nederland.
Als je al die misère telkens weer leest, waar de clubs op het hoogste niveau mee geconfronteerd worden. Webton Twente wil terug naar de B – League, net als Taurus. Rivium stopt ermee, alweer een kampioen die van het podium verdwijnt, net als HvA daarvoor. Zat de A – League niet op slot? Wat is dat voor een waardeloos slot als het 30% van de teams niet kan tegenhouden. In de DELA League is het niet veel beter. VCN King Software deed al een stapje terug, Pollux en TVC hebben nog steeds geen hom of kuit gegeven over volgend seizoen. Gelukkig gaat het met SV Dynamo goed, die durven het DELA League avontuur aan.
En verder blijven teams in de divisie daaronder maar promoveren, ondanks dat ze degraderen en degraderen anderen ondanks sportieve handhaving. Als we al die feiten tegenover de prestaties van onze Oranje teams zetten verliest Oranje met 6-10 of zo. Want waar het om gaat in volleyballend Nederland moeten we toch wellicht iets breder zien dan alleen Oranje. ”