Koster luidt de klokken bij Gemini-S

VoV, 22-01-2024. 9:31 uur. Met het aantreden van Wijbe Koster als nieuw TC-contact stond er in de wedstrijd tegen Shot meer dan alleen punten op het spel. Gemini-S H1 moest zich bewijzen. Zo niet, dan zouden er volgend seizoen een paar spelers moeten wieberen. Wieberen dus. Ons TC-contact heeft zo’n grote staat van dienst, dat zijn voornaam een werkwoord is geworden. Hij wordt door velen van de club gevreesd en door anderen wordt hij nog meer gevreesd.

Wijbe kan je gevoel van eigenwaarde met één blik vernietigen. Dus daar stond Gemini S heren 1: een kudde schapen, klaar om door het ijs te zakken. Want de overkant is dichtbij, maar het ijs is dun. Er wordt gebeefd en gebibberd. Zeker onder het toeziend oog van Wijbe ‘de adelaar’ Koster. Een adelaar vangt geen vliegen, dat is hem te gering. Dus is er hoop. Hoop en gij zult vinden dacht Erìk.

Hij was uit de selectie gezet, maar hoopte op barmhartigheid door er wel te zijn. Aanvoerder Remkö was op non-actief gezet en volgde vanuit huis de live tussenstand. Ook Märtijns volleybalcarrière hing aan een zijden draadje. Als je je prioriteiten niet op orde hebt, ben je een ‘sta-in-de-weg’. Wijbe kan keihard zijn, opgegroeid in de tijd van Napoleon. Volleybal in die tijd kwam neer op drie begrippen: Vrijheid! Gelijkheid! Guillotine!

Dan weten we weer wat er in de wedstrijd tegen Shot boven ons hoofd hangt. Een vlijmscherp mesheft van 600 kg. En dat brengt ons bij de 6 dikke spelers in het veld. De Bree geschouderde broers, de moordlustige diagonalen en de dubbele bijzettafel van de Ikea: Märkus. De stand in de competitie is voor Gemini S van ondergeschikt belang als het gaat om persoonlijk lijfbehoud. Spelers als Wöuter en Kläver die zich presenteren als multi-inzetbaar willen koste wat het Kostert niet uit de selectie gewiebert worden.

De adelaar ziet het vanaf de tribune aan, sabbelend op een wybertje. De wedstrijd start. Met pen en potlood en notitieboek in de aanslag ziet de adelaar de eerste drie punten. Kets Märkus, 0-1. Kets Uittenbösch, 0-2. Kets andere Märkus, 0-3. De start van 2024 staat in het geheugen van Wijbe gegrift. Zal het komen door de druk die voortkomt uit de verantwoordelijkheid welke bij Gemini S H1 leeft? Wij zijn niet blind voor wat er in de volleybalcompetities gebeurt.

Het is een feit dat de ledenaantallen bij de Nevobo gestaag teruglopen. Van 155.292 in 1993 naar 96.897 leden in 2022.  De daling zie je ook bij het aantal clubs. In 20 jaar is 1 op de 3 clubs opgeheven. Dat zijn er zo’n 500 minder. Een verklaring kan zijn dat er nu grotere clubs zijn, maar de kans is groot dat er een steeds minder groot aantal vrijwilligers zijn. Is de geest uit de fles? Grote denkers van deze tijd zijn er al druk mee bezig: ‘Willen we meer of minder? (Minder, minder, minder!)’

Zelfs een Wijbe Koster kan hier in zijn eentje niet tegenop boksen. Of tegen opboksen. De Koster die normaal het team of de kerk in gereedheid brengt voor samenkomsten van de trainingen, wedstrijden en begrafenisdiensten. Geloof het of niet. Maar in het daglicht van de realiteit wisten wij de eerste set te winnen. Kwam het door Shot’s foute serve op 23-23 of door Shot’s uitgeslagen bal op 24-23. Wie weet is het gewoon de formidabele frivoliteit die je ziet in de glunderende oogjes van Kläver. De setter zonder stem begreep de lijkenrochel van zijn libero. Dat herinnerde Wijbe aan een belangrijke notitie, zijn boodschappenlijstje. De eindstand was 25-23.

Wiebe was benieuwd of er nog licht aan het einde van de tunnel van de dood was. En ja. Dat licht is er. Gemini S stond dik voor aan de hand van de tractor van het team: Mikè. Helaas ging het verloren zoals de Nevobo in 2055 geen leden of clubs meer heeft. Gelukkig kwam de wind uit het oosten en wonnen wij de 3e set (25-17).

Märius kwam er lekker in en liet zich niet van de wijs brengen door al het gejoel en geschreeuw. Soms is druk van je naasten groter dan druk van hPa (Hectopascal). Märius is uitstekend en klaar om door te groeien. En beste vriend, als je in 2040 nog volleybalt, dan zijn er toch nog maar 12 clubs over in Nederland. Dus dan speel je sowieso eredivisie.

Set vier. Töm op de kant. Wöuter erin. Tím er toch uit. Wijbe noteerde het allemaal en trok zijn haastige conclusie: dit zou een 3-1 winst worden. Maar daar kwam de aap uit de mouw: 25-27. Na zelfs een matchpoint verloren wij de vierde set en het geloof. Wijbe ‘Adelaar’ Koster kon op zijn beurt zijn ogen niet geloven.

De vijfde set deden de scheidsrechters het prima, maar was het spel van Gemini S H1 een aanfluiting. Bäs heeft nog een deuk in zijn voorhoofd van zijn eigen in het blok geslagen bal. Het was laat. Het was tijd. Wijbe keek naar de 9-15 en dacht aan de volgende drie woorden: In, mijn, tijd.

gh @  VoV, verslag van Bram, Gemini S. Foto  Gemini S