One women show na topper Gemini S vs. Zaanstad H3

VoV, 16-12-2025. 6:30 uur. “Jeetje Tom!” zei Aike geschrokken. “Hebben jullie verloren ofzo? Of heb je iets verkeerds gegeten?” Tom liet zich languit op de beige katoenen bank vallen en zei niks. “TOM! Hoor je me?! Ik heb je net naar binnen gesleept, omdat je bijna niet meer kon lopen.” Aike vervolgde terwijl ze naast Tom ging zitten: “Ik hoorde gerinkel van allemaal blikken die in een tas over de grond gesleept werd. En dacht al dat zijn jij en je broer, de blikkenkoning. Iedereen noemt hem ‘Statiegeldgraaier’ en jij staat daar dan nog achter, in de schaduw. Wat laat je je toch wegcijferen. Je hoeft niet onzichtbaar te zijn. Weet je wat, ik haal even een glas water voor je. Zo terug.

Aike liep naar de donkergroene IKEA keuken en opende een donkergroen kastdeurtje. Ze twijfelde. Een glas of een mok… Een glas kon zomaar uit zijn broze handen vallen, dus toch maar een mok. Terwijl ze het glas, gevuld met kraanwater, meenam naar de woonkamer, hoorde ze Tom geluid maken. “Zei je wat, schatje?” Aike zag dat Tom met zijn vieze Adidas sneakers op de bank lag en hoorde haar ouders al zeggen: ‘Aike, die bank is bijna nieuw, je moet die kinderen echt wat vaker straffen.’

“Hier, ik trek je schoenen uit en ik zet wel even een kop thee. Je voorhoofd voelt helemaal koud aan.” En daar ging Aike weer en pakte ditmaal ook een mok. Tom had zich moeizaam overeind gewerkt en zat nu ver achterover hangend in de bank. Aike gaf hem de hete kop rooibosthee aan en ging weer naast hem zitten. “Tom, het is half drie ’s nachts, maar we gaan niet slapen voor je me verteld hebt wat er is gebeurd.” Tom nipte van zijn gloeiend hete thee en trok een pijnlijk gezicht.

Aike: “Jij hebt altijd problemen met het inschatten van wanneer iets te heet is voor je.” “Hobun-jou-tmen?” reageerde Tom. “Wat zei je schatje?” Tom: “Hoe ben ik dan aan jou gekomen? “Aike kreeg tranen van geluk in haar ogen. Sinds dit jaar had Tom haar al vaker verrast met zulke opmerkingen. Zijn nieuwe teamgenoot Hugo had hem wat geleerd over de fijne kneepjes van de romantiek. l’Amour, zoals Hugo dat altijd noemde en daarbij veelbetekenend keek. “Och Tom, kom we gaan naar bed dan warm ik je daar wel een beetje op.” Tom nam een slok en begon ineens te vertellen.

Over de wedstrijd tegen de nummer één. Dat Gemini S H1 een tien punten wedstrijd speelde. Hij aankwam met zijn fiets bij de sporthal en daar teamgenoten trof. “Op de parkeerplaats van Kerkelanden”, zo sprak Tom langzaam, “daar trok de Statiegeldgraaier net een prullenbak open en alle rotzooi begon hij als een wilde hond achter zich te gooien. Het leek wel een op hol geslagen elektrische grasmaaier. En Klaver kwam er in een snelle pas op af. Hij verzette zijn nieuwe Porsche 911 Turbo S, zodat deze 352.300,- € kostende auto niet onder de bananenschillen, gloeilampen en gebruikte condooms werd bedolven. Tim kwam luid toeterend aanrijden in zijn Sandero en parkeerde op de zojuist vrijgekomen plek. Hij zette zijn ruitenwissers aan voor de laatste condooms en stapte daarna uit.

“Walgelijk” siste Klaver met samengeknepen lippen. Tim: “Het is maar een auto hoor.” Tom vertelde aan Aike dat dit gesprek in de kleedkamer doorzette tot Hugo zich er in mengde. Hugo deed de armen om de schouders van beide heren: “l’Amour mon beau monsieurs, c’est trop importante. Et les jouer de volley ce soir. Et dans le nuit aussi: l’Amour. Et encore, et encore, encore…

Tom vertelde Aike dat Hugo het Franse woord ‘opnieuw’ (encore), steeds maar bleef herhalen. Tot de scheids floot voor de wedstrijd Gemini S H1-Zaanstad H3. Tom: “Ze waren mij kwijt na de eerste set. Die wonnen we trouwens makkelijk. Met 25-16.”

Aike onderbrak hem: “Je zei toch dat jullie tegen de koploper moesten?” Tom’s thee was lekker drinkbaar en hij nam een flinke teug. En zei daarna: “Ja, maar die zaten er niet best in hoor. Maar wat ik zeggen wou…” “Oh ja, sorry mannetje, vertel verder.” knipoogde Aike. “Ze waren mij kwijt terwijl ik, dus achter een netpaal stond.” Tom wachtte op een sociale lach van Aike, maar die bleef uit. Tom vervolgde dat Wouter die dag al drie reeën dood had gereeën, pech, maar dat hij toch zijn befaamde opmerking maakte: ‘Ik had slechter verwacht.’

En misschien hadden we allemaal niet verwacht dat het zo zou lopen.” Tom begon op de bank te rillen. Aike legde een dekentje over hem heen. “Gaat het echt wel?” zei ze bezorgd. “Ja ja, ik ben sportman, dus weet heus wel hoe een lichaam werkt hoor. Maar luister, Erik speelde zoals hij in de jeugd ook speelde. Gewoon lekker volleyballen. Enthousiast als hij kan zijn en in time-outs opscheppen over welke kado’s hij met sinterklaas had gekregen. Die ontspanning en vreugde straalt af op de rest. Martijn kon mooi scoren over het midden, samen met Wouter en vieze Tim.

De beren uit Almere staken telkens vier vingers omhoog. Ik weet ook niet waarom, misschien om te laten zien dat ze echt berenklauwen hebben, who knows.” “Huh?” reageerde Aike. “Wie weet. Enfin, Klaver had zijn Rolex nog om, dus het moment dat ik met de statiegeldgraaier en één van de beren op de bank zat was Mike blij dat hij erin mocht voor Klaver. Beide deden het heel goed. ” Aike: “Dus iedereen speelde goed? Die ene ook? Hoe heet ie ookal weer, die goorlap.” Tom:”Tim?” Aike: “Nee, die andere.” Tom: “Bas? Of bedoel je Klaver?

Die kaasgeur ruik je bijna niet meer hoor, hij heeft zijn stembanden laten behandelen.” Aike: “Nee, die dikke met dat korte shirtje.” Tom: “Ooh, belly-Bram. Haha, ja iedereen speelde prima, we wonnen set drie en vier ook vrij gemakkelijk (25-19 & 25-20).

En dat heeft voor een belangrijk deel te maken met onze MVP.” Aike: “Wie? Jij? Wow Tom! Is mijn mannetje eindelijk MVP! Oh Tom, ik ben zo trots op je. Morgen eten we een broodje bal, je favoriete kostje om het te vieren, ok?” Tom: “Ik heb bijna geen bal aangeraakt. Nee, Hugo was echt de beste. Onaantastbaar was hij.” Aike zuchtend: “En ga je nu dan wel vertellen waarom je hier midden in de nacht aankomt als een spook. Ik bedoel, meer spook dan normaal. Je bent toch niet weer gaan blowen he?

Of heeft de Statiegeldgraaier je weer voor zijn karretje gespannen en heb je blikjes moeten rapen?” Tom: “Nee nee. Na de wedstrijd wilde Mike mij nog een balletje laten proeven. Omdat ik zo van een goede vleesbal houdt. En ik als sportman weet dat je na inspanning moet herstellen en eiwitten nodig hebt. Maar ik had dus eerder al een jas uitgedaan en toen heb ik nog twintig minuten in m’n t-shirt in de kou gestaan. Wachtend op Mike.”

Aike: “Och mannetje, waarom zorg je toch zo slecht voor jezelf?” Ze omhelsde hem. Tom: “Jij vult mijn hart AIke, ik hou van je.” Tom kwam moeizaam uit de bank omhoog en stapte halverwege de schemerdonkere kamer op een stukje lego. “Ouch!!” Riep hij uit voordat hij richting de trap strompelde. Aike leegde het restje thee in de pot van de kerstboom, zette de thermostaat op 25 graden en mompelde: “Een hart van goud, maar zonder mij overleeft hij het nog geen 48 uur.”

gh @ VoV, verslag en foto van BB Coolstar, Gemini S.