Oranje – België: 3-2 winst na 0-2 achter

De Nederlandse damesploeg is  na vier redelijk eenvoudige gewonnen duels in de World Grand Prix tegen teams uit Zuid Amerika en het Caribische gebied gisteravond diep moeten gaan om ook in de vijfde partij tegen onze Zuiderburen als winnaar van het veld te stappen. De 0-2 achterstand (27-29 en 20-25) werd met een andere basiszes weggewerkt (25-19, 25-23) en via de verlenging gewonnen (15-6). Een zwaar bevochten zege voor een volle sporthal in Leuven, waar zo’n 3.000 toeschouwers in het duel der lage landen het thuisland fanatiek bleven steunen en aanmoedigen.

Bondscoach Gido Vermeulen had zijn ploeg een geweldige begin van de eerste set zien spelen “maar we wilden het misschien iets te graag afmaken. De Belgen vochten zich terug in de set en de wedstrijd, maar uiteindelijk hebben Laura Dijkema en Manon Flier als invallers de wedstrijd doen kantelen.” Hij vond dat de kracht van dit team was, dat ze in de breedte enorm veel sterker waren geworden. We hebben in de aanloop naar deze Grand Prix enorm veel fysieke arbeid verricht en dat betaalt zich nu uit. De Belgen zaten er op het laatst door maar wij konden gewoon doorgaan.” aldus de bondscoach.

Trainer coach Gert Vande Broek van de Yellow Tigers was tevreden met het punt, dat belangrijk kan zijn bij de eindafrekening, als de WGP eindposities in groep 2 bepaald worden. “Het was knap dat we nog een zware achterstand konden ophalen in de eerste set. In de derde set speelden we bewust de “kaart van Hecke”, omdat de anderen nog moeilijk tot scoren kwamen, maar toen ook dat niet meer lukte, kregen we het moeilijk. Nederland beschikt nog steeds over een uitstekende Flier en twee goede spelverdeelsters,” concludeerde de Belgische bondscoach.

Oranje begon met de inmiddels vertrouwde gezichten in de basis Femke Stoltenborg (sv, 3), Judith Pietersen (dia, 9) en Myrthe Schoot (lib, 1) bezetten de enkelvoudige posities. Passer lopers waren Anne Buijs (25) en Celeste Plak (9). En op mid stonden Yvon Beliën (-) en Robin de Kruijf (14). Tussen haakjes de gescoorde punten.

Set 1:

Oranje begon heel sterk en denderde in het begin over België heen. De Belgen kregen geen vat op de serve van Judith Pietersen en Nederland ging naar 5-0. Oranje hield het verschil ook bij 10-5 op de bordjes en bouwde via Celeste Plak via de buitenkant, driemeter aanvallen van Anne Buijs en omloopballen van Robin de Kruijf uit naar 17-9. ‘Voor de bakker’ zou je denken, maar dat viel even tegen. België krabbelde terug. Ze stonden prima te blokkeren, Frauke Dirickx scoorde via de 2^de bal en ze verzilverden met verve een te ver doorgeschoten pass.

Op 21-20 haalde Vermeulen de ploeg voor de tweede keer naar de kant, nadat het bij 19-15 niet had geholpen. Oranje kwam bij 24-23 door een Belgische foutserve op setpoint, na de scorende driemeter aanval van Judith Pietersen voor 25-24 kwam de tweede kans om het af te maken, ook op 26-25 lukte het niet. Twee scorende driemeter aanvallen van de Belgen gaven hen setpoint op 26-27, Nederland kon verlies uitstellen, maar op 27-28 sloeg Celeste Plak uit voor 27-29 en 0-1. ‘Niks voor de bakker’ dus! Het eerste setverlies in deze editie van de WGP was een feit, waarvan akte.

Set 2:

In de tweede set had de Nederlandse pass lijn het in het begin moeilijk met de Belgische opslagen. België stond nog steeds ‘als een muur’ te blokkeren en Freya Aelbrecht liep met succes een aantal keren om. De 2-5 stand tot gevolg hebbend. Na de foutserve voor 3-5 kwam België in een flow en liep uit naar 3-11, de technische time out op 3-8 stokte het scorend ritme niet.  Na de time out op 3-11 scoorde Vermeulen het punt voor de coach, en maakte Oranje wat terrein goed. Op 6-11 een Belgische tactische time out en op 9-16 weer een technische. Inmiddels waren ook de eerste wissels bij Oranje geweest.

Lonneke Sloetjes (voor Celeste Plak) en Carlijn Ghijssen-Jans (7, voor Yvon Belien) waren erin gekomen. Niet direct met meetbaar resultaat. Na de tweede pauze zette Vermeulen Flier (15, voor Pietersen) en Dijkema (1, voor Stoltenborg) in. Oranje kwam tot 17-19 terug en even leek het erop alsof Nederland de Belgische stunt uit de eerste set ging kopiëren. Het kopieerapparaat verzaakte echter door blokscores van België. Robin de Kruijf kon nog 19-23 binnenslaan, het 11^de blokpunt van België betekende 19-24 en Lise van Hecke, topscorer van de partij met 28 punten, bezorgde Oranje het tweede setverlies in de WGP.         

Set 3:

Vermeulen liet drie wissels uit de tweede set staan in de basis van de derde. Dijkema, Flier en Ghijssen-Jans gingen met de Kruijf, Buijs, Plak en libero Schoot proberen om de wedstrijd te verlengen. En niet na vier eerdere ‘straight wins’ een straight verlies te lijden. De teams hielden elkaar tot 6-7 middels scores op de side out in evenwicht. Oranje sloeg rond de technische time out toe, pakte een 11-7 voorsprong, maar raakte in het middendeel van de set, na 12-8, dit verschil weer kwijt. Bij 12-12 was België weer bij. Dijkema (14-12) en Flier (15-13) hielden Oranje voor, met 16-13 werd er gerust.

De Yellow Tigers kwamen door Lise van Hecke terug naar 17-16, misten de gelijkmaker (18-16) en de side out (19-16), waarna ze naar vier keer spelen ineens op vier punten achterstand kwamen bij 20-16. De foutieve Belgische opslag bracht 23-18 op de bordjes, Nederland deed hetzelfde fout bij 23-19. Met haar zevende en achtste punt van de partij besliste Manon Flies vervolgens de set. Oranje stond op 1-2 door de 25-19.

Set 4:

Nederland zag in de vierde set een 7-6 voorsprong veranderen in een 7-9 achterstand  en counterde effectief het verschil van de het elektronische scorebord via een ace van Laura Dijkema en twee mislukte Belgische aanvallen (net en uit, niet net uit). Daarna brak de van Hecke show aan. Ze bleef scoren en zette zo ongeveer in haar eentje België weer op een 12-15 voorsprong. (time out Nederland bij 12-13). Nadat Oranje via een driepunter gelijk had gemaakt (wat een rally dat 15^de punt!)ging het gelijk op tot 19-19.

Femke Stoltenborg, die even Dijkema was komen vervangen, scoorde met een tweede bal. Op 21-19 haalde coach VandenBroeke zijn ploeg naar de kant. Met het lobje nadien van Angie Bland  werd de aansluitende treffer gemaakt. Nederland hield België met een foutserve voor 22-21 in de race, Anne Buijs scoorde 23-21, op 23-22 maakten onze Zuiderburen het 15^de blok van de wedstrijd. België was twee punten van de zege af, Nederland ook voor wat betreft de set en beide teams waren hetzelfde aantal punten van verlies verwijderd.  De time out op 24-23, na een score van Manon Flier, had geen succes. Oranje dwong middels Celeste Plak de tiebreak af.

Set 5:

Na de 4-3 in de vijfde set ging het snel. Oranje had nog reserves om sterk te blijven blokkeren en goed te verdedigen. In een ruk werd het verschil naar 10-3 gebracht. Anne Buijs en Robin de Kruijf deden iets aan hun punten totaal en hielpen Oranje aan een grote voorsprong. Lise van Hecke sloeg nog wel haar 28^ste punt binnen, Buijs maakte haar 25^ste op 11-5. Na de 11-6 besliste Oranje met vier scores op rij het duel met 3-2 in haar voordeel.  

Teamcaptain Robin de Kruijf had nog wel een compliment voor haar vroegere ploeggenote en topscorer Lise van Hecke. Beiden speelden het afgelopen seizoen samen in Italië:  “Ik weet wat ze allemaal kan. Ze is een fantastische speelster. Dat wij echter wonnen komt omdat wij hard bleven vechten met een groot hart en ik denk ook dat we, zeker in de slotfase, over meer aanvallende power beschikten.”

Voor België begonnen in de eerste set in de basis speelden:  Frauke Dirickx (11), Laura Heyrman (3), Charlotte Leys (11, 4 blokpunten) , Freya  Aelbrecht (8), Lise van Hecke (28), Helene Rousseaux (2) en libero Courtois. In de loop van de wedstrijd kwamen er: Angie Bland (11), Els Vandesteene (8), Nina Coolman (1) en Ilka Van de Vyver (-).

Nederland speelt vandaag tegen Canada, dat gisteren met 3-2 van Argentinië won.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB.