Oranje één set gelijkwaardig aan USA

De eerste echte test op het WK in Italië is voor Oranje op een teleurstelling uitgelopen. Na de 3-0 zege op Kazachstan en dezelfde uitslag op Thailand. Die ploeg is zonder haar sterspelverdeelster Nootsara Tomkom en verder bijvoorbeeld Wilawan Apinyapong, Onuma Sittirak en Thinkaow Pleumijt op dit WK. Zij zijn met Thailand bij de Asian Games, zeg de Olympische spelen voor Aziatische landen. USA was een tegenstander om echt serieus te nemen. Ze staan namelijk tweede op de wereldranglijst, achttien plaatsen hoger dan Oranje.

Het was voor Oranje in deze lange volleybalzomer dus eigenlijk het eerste echte tentamen in een officiële wedstrijd. De wedstrijden in de World Grand Prix gingen tegen,  met alle respect,  B – landen en de oefenpartijtjes waren net als het woord zegt ‘oefenpartijtjes.’ Amerika had net als Oranje op dit WK twee zeges achter de naam staan, maar had één zet verspeeld tegen Mexico.

Oranje begon in de bekende basis. De passer lopers Celeste Plak (16) en Anne Buijs (11) alsmede libero Mythe Schoot moesten de Amerikaanse opslag en (tegen) aanval via de rallypass op maat bij spelverdeelster Femke Stoltenborg (3) afleveren. Zij zou dan voor de verdeling naar hen en de middens Yvon Beliën (3) en Robin de Kruijf (4) zorgen. Natuurlijk mocht diagonaal Judith Pietersen (5) niet worden overgeslagen. Quirine Oosterveld kwam in alle drie sets voor Esther Plak in het achterveld in de ploeg.  Uit de tussen haakjes vermeldde scores  bij de middens en diagonaal blijkt al wel dat volleyballegende en VS coach King Karch Kiraly  de USA goed op deze aanvallen had voorbereid. 

Na een aarzelende start (1-4 voor de USA) kwam Oranje via een drie en een vijfpunter op een 9-5 voorsprong. Met name Celeste Plak en Anne Buijs waren in die fase niet af te stoppen en scoorden volop. Na een midscore van Christa Dietzen (de 11-10) haalde Gido Vermeulen zijn team naar de zijlijn. Daarop volgde de Amerikaanse gelijkmaker. Yvon Beliën deponeerde de 13-12 in de brievenbus, vervolgens nam de VS met vier scores op rij naar 13-16 afstand bij de tweede technische time out.

Judith Pietersen zorgde ervoor dat het verschil naar twee punten teruggebracht werd. Celeste Plak maakte de aansluitende 15-16 en vanaf dat moment waren de teams heel erg aan elkaar gewaagd. Oranje deed niets onder voor het grote Amerika, bleef aanklampen, bleef in de schaduw volgen tot aan de 21-22. Na een lange rally liet Celeste de 22-22 aantekenen en haalde King Karch zijn Team USA bij 23-22, na een uitgeslagen VS aanval voor de tweede keer naar de kant. Amerika scoorde, Celeste zette Oranje op setpoint bij 24-23.

Op 24-25 had de VS setpoint. Inmiddels had Vermeulen de standaard wissel Dijkema (1) / Flier (7) voor Pietersen / Stoltenborg toegepast.  Het lukte Oranje om het setpoint op 24-25 (Celeste Plak), 25-26 ( Manon Flier) en 26-27 (foutserve VS) weg te werken. Op 27-27 werd teruggewisseld. Anne Buijs werd afgeblokkeerd voor 27-28 en Jordan Larson velde het vonnis met het laatste punt van de set.

Plak scoorde in deze set 10 keer, in het verder verloop van de wedstrijd voegde ze er nog 6 aan toe. De teams waren scorend via de aanval gelijk sterk in de eerste set (18/18), blokkerend en serverend gold dat ook met 5/5. Nederland scoorde twee keer vaker voor de USA dan omgekeerd.

Oranje kwam in de tweede set met 0-2 achter, maar kreeg die achterstand via de serve van de van de bordjes. Eerst was er de Amerikaanse foutserve, daarna twee aces van Yvon Beliën voor de 3-2 stand. Op de Amerikaanse driepunter (3-5), de rake klap van Judith Pietersen en het blokpunt van Robin de Kruijf (5-5) volgde nog een vierpunter van de USA (5-9) en daarmee hadden ze het gaatje geslagen. Toen even later het blok twee omloopballen van de Kruijf tegen de vloer liet ketsen was het verschil nog groter (6-11) gemaakt.

Nederland moest in de achtervolging, maar slaagde er in het verdere verloop van de set niet in Amerika in de problemen te brengen. Op 13-18 volgde de standaard dubbele wissel, Manon Flier scoorde de 14-18 en 16-20 maar echt bedreigend werd het niet meer.  De set ging na 17-22 ( Quinta Steenbergen viel in) en 19-23 naar setpoint op 20-24. Manon Flier kon met een driemeter punt het verlies nog een keer uitstellen, daarna maakte Kimberly Hill (totaal 14 punten) het af. Amerika scoorde in de tweede set 7 keer blokkerend en kreeg slechts één punt van Oranje cadeau.

Van de vaste basis bleven in de derde set Robin de Kruijf, Celeste Plak, Anne Buijs en Myrthe Schoot staan. Laura Dijkema, Manon Flier en Quinta Steenbergen (4) maakten de ploeg compleet. Oranje kwam met 1-3 en 4-7 achter. De 6-10 werd door Quinta Steenbergen met een snelle midaanval, een tipje van Celeste Plak en een blokpunt naar 9-10 teruggebracht. Kiraly haalde de ploeg naar de zijlijn, USA scoorde meteen na de pauze en Robin de Kruijf gaf heel gemakkelijk een punt weg. Alsjeblief, boem dankjewel.

Op 10-14 nam Nederland zijn tweede tactische time out, Vermeulen scoorde het punt voor de coach, maar de ploeg volgde zijn voorbeeld niet. Op 11-17 gingen Dijkema en Flier, Pietersen en Stoltenborg kwamen. Anne Buijs maakte met een bekeken push nog 12-17, en dat was het wel zo ongeveer. Nederland was inmiddels uit de wolken terug op aarde en zo te zien was het geloof in een positief resultaat ook ver te zoeken. Op 13-21 mocht Lonneke Sloetjes haar WK debuut maken en had iedereen in deze wedstrijd speeltijd gehad.

Oranje fleurde de stand met wat Amerikaanse hulp nog een beetje op (16-21), kreeg op 17-24 nog een punt via een foutserve bijgeschreven, maar had op de midaanval van Christa Dietzen geen verweer. Met 18-25 ging de USA voor de derde keer langs Oranje. De Amerikaanse aanval scoorde 11 punten meer dan de Nederlandse (41/52), blokkerend troffen ze 5 keer vaker doel (8/13) terwijl beide teams elkaar qua aces in balans hielden (5/5). Bij Oranje lag  de foutenlast 3 punten lager (9/12). Het werd 66-79.         

Vermeulen was teleurgesteld dat Oranje de eerste set niet had gepakt, na goed en geconcentreerd in die set te hebben gespeeld. “Daarna verloren we die concentratie en lukte het ons niet om het goede niveau vast te houden. We maakten in de pass te veel fouten.” Robin de Kruijf zei dat de ploeg vooraf had geweten dat het bijzonder zwaar zou worden, USA is immers een van de beste teams ter wereld. “We moeten proberen het hoge niveau vast te houden, want ook nu begonnen we heel goed maar zakten daarna weg. Weer wat bijgeleerd”

gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB. Oranje viert een punt.