Vizier op volleybal

 

Rabobank / DeVoKo verliest van zichzelf

Marcel Veneklaas van DeVoKo mailt dat VoV eigenlijk wel weer het artikeltje van vorige week opnieuw kan plaatsen. Het waren opnieuw pieken en diepe dalen in Renswoude, er werd weer met 3-2 verloren, terwijl er volgens Marcel gewoon met 1-3 gewonnen had moet worden.

De openingsset was goed en DeVoKo won vrij gemakkelijk met 18-25.  “We serveerden sterk en Renswouw kreeg in die set aardig wat aces en ketsers om de oren. En Renswouw deed ons voor hoe je fouten moest maken.”

“We spraken in de setwissel af om niet mee te gaan in het spel van Renswouw. De serve en pass proberen goed te houden…. Ik heb daarna zelden zoveel serve en pass fouten in één set gezien als juist in die set en kwam de pass en set up dan eindelijk eens een keer goed, werd de bal vrolijk uitgelagen. Een 25-14 verlies, waar we aan het eind van de set nog een paar punten pakten, zegt dan ook voldoende.”

“Vol goede moed gingen we de derde set in.  In het begin ervan scoorden we geen punt en kwamen met 11-7 achter. Op een gegeven moment leek het wel of Renswouw er genoeg van had dat wij meer fouten maakten dan zij en namen ze het foutenestafettestokje vrolijk  weer van ons over. Door een paar goede serve beurten, de bal foutloos over het net serveren was voldoende, kwamen we heel snel bij en gingen we er makkelijk met 19-25 over heen.”

“De vierde set zou dan appeltje eitje moeten zijn. Daar leek het dan ook op. Meteen vanaf de start maakte Renswouw de fouten.  Een 7-14 voorsprong mag je normaal gesproken niet meer weggeven. Als de tegenstander je dat foutenestafettestokje terug wil geven moet je dat natuurlijk niet met twee handen aanpakken. Dat deden we dus wel. Met 19-19 kwam Renswouw op gelijke hoogte en 25-22 was het eindresultaat.”

“We begonnen de tiebreak met een 5-1 achterstand en bogen dit om naar een 7-8 voorsprong. We konden dit zelfs uitbreiden naar  1o-14  maar kregen het winnende punt niet tegen de vloer. En dan verlies je met 16-14. Ja, dus weer een flinke draai om de oren. Uithuilen en op  naar de volgende wedstrijd, hopend op een stabiel niveau. Voor de neutrale toeschouwer was de wedstrijd niet om aan te zien, of je moet van camping volleybal houden!!” sluit Marcel af.