Set-Up II pakt de tumultueuze 4de set
De voorbereiding op de wedstrijd tegen Reflex uit Kampen was niet optimaal. Op vrijdagavond niet normaal kunnen trainen i.v.m. de verkiezing van de jeugdsportploeg en sportploeg van de gemeente Dinkelland en een zieke Marlies Eertman voor aanvang van de wedstrijd waren negatieve aspecten in de voorbereiding op de wedstrijd.
Maar met een piepjonge beginopstelling waarbij er een speelster van 14 jaar, twee van 15, twee van 18, één van 19 en senior Heleen Groeneveld van 26 in het veld stonden begonnen we sterk. We kwamen op een 3-8 voorsprong. Maar die was na een servicebeurt aan de kant van Reflex weer te niet gedaan. Een aantal wissels bracht wat meer stabiliteit. De eerste set ging daarna gelijk op waarbij we het initiatief hadden en bij een 21-23 voorsprong nam Hans Verstappen zijn laatste time out. Achteraf gezien was dit een keerpunt in de wedstrijd. Een foute serve en drie ketsers op de serve van Reflex bracht een abrupt einde aan de set, 25-23 voor Reflex.
Blijkbaar was de teleurstelling zo groot aan onze kant (of was het de opluchting bij Reflex) dat we in het vervolg van de wedstrijd de servicepass, die in de eerste set goed was, niet meer bij de spelverdeelster konden brengen en we achter de feiten aanliepen. Ondanks diverse omstellingen en wissels konden we geen vuist meer maken en verloren de volgende sets met 25-20 en 25-16.
De vierde set verliep tumultueus. Reflex bleef rustig de kansen benutten en wij kregen eigenlijk nauwelijks kans om dichterbij te komen. Toen paste Hans Verstappen een dubbele wissel toe omdat de aanval aan het net bij Reflex even stokte. Maar dit had tot gevolg dat de speelsters niet op de juiste positie stonden. Een opstellingsfout op hun serve ontging de 2e scheidsrechter en ook het feit dat er een verkeerde speelster vervolgens opsloeg ontging de beste man in het wit. Was het door de luide muziek dat hij de melding hierover van de telster niet hoorde of was hij wat doof aan die kant van het oor weten we niet, maar ondanks protesten van onze kant mocht de speelster nog twee keer serveren en scoren.
Pas bij een 19-17 voorsprong aan de kant van Reflex begreep hij dat er toch wel iets aan de hand moest zijn en ik moet zeggen, ik was ook aardig “over de rooie” over zoveel onbegrip. Gelukkig werd de wedstrijd even stilgelegd, kwam de eerste scheidsrechter van de stoel en in overleg met telster en arbitraal duo werd de schade (gedeeltelijk??) hersteld en mocht Lenneke serveren met een 19-17 voorsprong voor Springendal Set – Up. Het publiek begon zich te roeren en ik vroeg me ook af het team zou reageren op een onderbreking van ongeveer 10 minuten.
Maar Lenneke bleef koel en met regisseuse Daisy van Rosmalen, die debuteerde, die de juiste personen aanspeelde (met een hoofdrol voor Marloes Hesselink) wisten we deze set toch te winnen. Toch weer een puntje waar we vonden ik ook wel recht op hadden. We zijn in deze wedstrijd vooral passend door onze ondergrens gezakt. Dat is in mijn ogen vooral een mentale kwestie en daar moeten we het deze week maar eens over hebben.
(Wedstrijdverslag van Johan Booyink, trainer coach Springendal Set-Up ’65 II. Foto Rudy van ’t Rood)