Sliedrecht Sport (m) heerst in dierentuin

De jaarlijkse Drechtstedenderby werd voor de derde keer op rij in het voordeel van Sliedrecht Sport beslecht. Wederom zonder één set af te staan werden de schapenkoppen terug de kooi in gestuurd. De mannen van Tim Oskam wisten in de, door Next Volley ontstane, onrustige slotfases van de sets steeds het hoofd koel te houden en als TEAM de winst binnen te slepen.

Het begin was wat zenuwachtig aan beide kanten, maar niet meer dan normaal in “El Clasico”. Eigenlijk was alles hetzelfde als andere jaren, met uitzondering van het feit dat Next zich versterkt had met enkele klappers uit de Eredivisie. Jente de Vries werd van Fusion teruggehaald naar het oude nest, Maurice Habets verkoos Dordrecht boven Sliedrecht en Kees Spil werd van libero bij Piet Zoomers/Dynamo libero bij Ekspalvo. Hierdoor werd de strijd op een iets hoger niveau gestreden, maar vooral de vele net- en servicefouten ontsierden de openingsfase.

Koen Kamsteeg ontpopte zich vrij snel tot man of the match door enkele hard geslagen bommen van de Dordtse Plank van de grond te rapen. Met 21-25 gingen de baggeraars er met de buit vandoor.

In de tweede set was er al wat meer van een Drechtsteden strijd te zien. Veelal werd het op het midden uitgevochten. Michael en Ian tegen Bernard en Danny, waar later Super Mario voor in de ploeg kwam. De strijd werd gewonnen door het langste duo. Sliedrecht heerste over het midden en had met Niels en Steven een gevaarlijk duo op de rechterflank. Toch kreeg Sliedrecht Sport de tegenstanders maar moeilijk afgeschud, terwijl men rijp was voor de sloop. 23-25 en een 0-2 voorsprong was geboren.

In deze wedstrijd weet je het nooit en ben je nooit zeker van de overwinning totdat het laatste fluitsignaal heeft geklonken. Het fluitsignaal heeft deze trouwens bijzonder weinig geklonken van de eerste scheidsrechter. Technisch zwak gefloten, ofwel helemaal niet. Maar in de week van de scheidsrechters van meneer Van Klink zo vriendelijk dit zelf ook toe te geven. Zijn mede-fluitist nam het vele fluiten echter goed over. Sliedrecht Sport worstelde een beetje met zichzelf. Te weinig servicedruk om het spel echt voorspelbaar te krijgen aan Dordtse zijde. Maar het vertrouwen was groot. Toen in de spannende slotfase de Dordtenaren voor zichzelf het licht uitdeden (gele en rode kaart, ruzie in het team) wist Sliedrecht Sport genoeg. Geen gekke dingen doen, deze jongens zijn gefrustreerd de weg kwijt. Na 19-20 werd het snel 20-25 en werd de equipe van Richard de Kogel (wat een mooie man!) zonder setwinst de gezellige douche ingestuurd.

Na winst thuis tegen een in onze ogen topploeg (WEBTON HENGELO) en de winst in “El Clasico” heeft Sliedrecht Sport de nare smaak van het zure verlies in Oostzaan meer dan weggespoeld. Met veel vertrouwen heeft men dan ook toegewerkt naar de volgende topper in eigen huis. VoCASA, een van de vooraf getipte titelkandidaten (samen met Alterno en Peelpush) komt met ons aller Johann naar de Stoep. Altijd goed voor strijd, passie en een pot topvolleybal. VoCASA kent een wat mindere start van de competitie, maar heeft (zeker individueel) veel klasse in huis. Het oog van de meester zegt dat deze wedstrijd (18.00!!) op onze Super Saturday waarschijnlijk meer het aankijken waard is dan de wedstrijd om 20.30, waar dames 1 binnen het uur klaar zou moeten zijn met Ootmarsumse chicks.

De gehele Super Saturday wordt opgeluisterd met het Oktober Fest. Bij winst dus geen 5 kannen, maar laat die pullen maar vullen!! Tot zaterdag.

(Verslag, voorbeschouwing en foto van Roy Kroon, Sliedrecht Sport)