Sovoco D1 sluit seizoen af met 2 keer verlies.
VoV, 15-05-2022. 17:55 uur. Tegen oude rivaal Dinto en Kirstens voorlopig laatste wedstrijd, dus hier wilden we nog even iets moois van maken! De uitwedstrijd ging met 3-1 verloren en was een rare, niet leuke wedstrijd. Hoewel het nergens meer om gaat, vonden we het wel sportief van Dinto dat ze toch doordeweeks naar Soest kwamen afreizen, zodat we konden proberen het nu beter te doen. Bij de voorbespreking bleek dat we behoorlijk goed hadden ingeschat wat Floris ons zou meegeven. Geen excuus meer om dit te vergeten uit te voeren dus, zou je zeggen…
We startten met Kyra, Kirsten, Daphne, Daniela, Lieke, Sandra en Hanneke. Hoewel we direct veel foutjes in de service maakten, begonnen we fel. Dinto bewoog niet goed en er vielen veel ballen. We blokkeerden goed. Het was een leuke strijd en wij waren beter: 25-19. Een goed begin!
Opdracht was om beter te serveren. Dat deden we aan het begin ook en zo pakten we een kleine voorsprong. Het bleef een spannende strijd. Midden in de set ging het bij ons haperen. We kregen de pass niet goed genoeg om verrassend te spelen en in de aanval hadden we geen oplossingen voor het lange blok. We maakten te veel fouten, ook weer in de service, en Dinto ging ons voorbij. Britt kwam er in voor Daphne. Maar het bleef stroef lopen en zo ging deze set naar Dinto: 18-25. Zonde!
In set 3 bleef Britt staan. Het werd weer een spannende strijd. We lieten mooie blokjes zien en mooie middenaanvallen. Verdedigend haalden we redelijk wat van de vloer. Maar we serveerden nog steeds te veel fout, de passing was te wisselvallig en we maakten ook nog steeds directe onnodige foutjes. Het kan goed zijn dat hier Daphne er weer in kwam voor Britt (iets met het was laat, geheugen is niet meer zo goed, ik hou het niet zo goed bij…). Duidelijk was dat we tegen het einde net te kort kwamen om de set er uit te slepen: 22-25.
Dit trouwens ondanks de luide aanmoediging van een behoorlijk publiek dat op hun vrije donderdagavond naar de Bunt was gekomen. De harde kern van de SSV was zelfs weer aanwezig, dank!
Hoewel de vermoeidheid al wat begon toe te slaan, zagen we ook dat er echt wel kansen lagen. Want ook Dinto maakte onnodige fouten en was onder druk te zetten. Dat moest dan dus in de 4e set weer gaan gebeuren! Maar helaas bleven ons niveau te wisselvallig en dan maakt Dinto daar uiteraard goed gebruik van. We pasten nog een dubbele wissel toe (Charla voor Kyra, Jiska voor Sandra) en wellicht gebeurde hier ook iets met Britt en Daphne en wissel (zie opmerking 3e set), maar het mocht allemaal niet baten, we hadden geen echte grip meer op de wedstrijd. Dinto won met 18-25 en dus de wedstrijd met 1-3.
We wisten dat het een hele lastig pot zou worden tegen de nr. 1. We zagen echter dat wanneer wij ons spel op orde hadden, Dinto echt aan het wankelen te brengen was deze avond. Dus we baalden extra dat we juist nu ons eigen spel niet op het juiste niveau hadden kunnen krijgen.
Er werd uiteraard nog wel even gezellig nageborreld, plannen gemaakt voor de afsluiting van het seizoen en er was bittergarnituur die voor het hele team bedoeld was maar uiteindelijk vooral door Anto gewenst leek. Gelukkig bleek een aantal teamgenoten toch nog bereid te helpen en kwam de schaal alsnog snel leeg.
Zaterdag dan – zonder Kirsten – echt de laatste wedstrijd van het seizoen. Voor een aantal is dit meteen de laatste wedstrijd die ze ooit (wij hopen stiekem: voorlopig) zullen spelen, omdat ze stoppen. Niet alleen bij ons team, maar helemaal met volleybal. Dus kom allemaal nog een keertje kijken naar onze toppers Jiska, Charla, Franke en Britt, want dit is je laatste kans! 19.00 uur, lekker dichtbij in IJsselstein tegen Vives. Tot daar!
Laatste wedstrijd Sovoco D1 vs. VIVES:
De laatste pot van dit rare, lange seizoen was die tegen de oude club van trainer Floris: VIVES. Thuis hadden we hem niet een overwinning kunnen bezorgen, dus dat moest dan nu gebeuren. Geen gemakkelijke opgave tegen dit sterke team, maar we houden wel van een uitdaging.
We namen eerst lekker in het zonnetje voor de sporthal plaats, waar de aanwezige ganzen angstvallig in de gaten gehouden werden en de schattige baby-meerkoetjes bijna meegesmokkeld werden. Anto beweerde dat ze net als 2 kindjes echt wel onder de afgerokte statafel past, maar wilde helaas de daad niet bij het woord voegen, dus een ongetwijfeld hilarisch filmpje werd ons onthouden en we zullen het ons voor altijd blijven afvragen.
Floris had waarschijnlijk gelezen dat wij bij de vorige voorbespreking goed hadden voorspeld wat hij ons zou meegeven. Dus hij hield het nu kort; we wisten best wat we moesten doen. Vooral genieten. Zelfs het rondje clearen werd overgeslagen!
We begonnen mooi op tijd met de warming-up, maar pas net begonnen met onze oefeningen moesten we ineens al inslaan… Waarom hier haast achter gezet werd en we vervolgens een uur gingen inslaan was ons een raadsel. De tribune was goed gevuld, voornamelijk met ons publiek, die natuurlijk de afscheidswedstrijd van Britt, Charla, Jiska en Franke niet wilden missen!
Met Kyra, Britt, Sandra, Charla, Daniela, Lieke en Hanneke begonnen we aan de strijd. Vraag alleen niet hoe. Vrijwel collectief haalden we geen niveau en lieten we geen beleving zien. We kwamen nauwelijks aan volleyballen toe. Service-pass en service waren ondermaats en op andere momenten wisten we niet te scoren. Daphne kwam erin voor Britt, maar we bleven achter de feiten aanlopen. De set ging verloren met 25-17.
De 2e set liet ongeveer hetzelfde zien. Hanneke nam de pre-warming up één-handig-overspelen mee in de pass. Leuk experiment, maar ons advies is toch: niet doen. Eerdergenoemde punten bleven ook ondermaats. Britt kwam er op diagonaal in en Jiska nam het spelverdelen over van Kyra. Dat deed ze met direct servicepunt, bam! Maar helaas was de achterstand al te groot: 25-15 voor VIVES.
In de 3e set begon Franke voor Lieke, de rest bleef staan. Er kwam mee beleving in. We serveerden beter, blokkeerden veel en wisten zelf ook steeds meer te scoren. Britt was lekker op dreef op de diagonaal. Zo pakten we een voorsprong en VIVES ging wankelen. We pakten de set met 19-25! We waren weer terug in de wedstrijd. Al dacht een enkeling dat het klaar was en we alleen de laatste set nog even afgesnoept hadden…(OEPS! Ze had het niet fouter kunnen hebben…)
De 4e set hielden we het positieve en felle spel vast. Echt niet alles ging perfect, maar we bleven sterk blokkeren en wisten mooie punten te scoren. Het was erg warm en we dronken water tot we waterbuiken hadden. De bingo die een deel van ons publiek hadden bedacht kon vrijwel geheel afgestreept worden, het dweilen (overal zweet vanaf de warming-up!) was zo afgevinkt. Een tegenvaller was wel dat het dansje van Floris dit keer helaas ontbrak. Jiska serveerde weer directe punten, zoals ze na haar entree in het veld met elke 1e service-bal deed. Lieke kwam er weer in voor Franke. We scoorden mooie en slimme ballen en pakten de set met 20-25.
In de 5e set begonnen we weer sterk. We vlogen alle kanten op om de ballen van de grond te houden, zelfs als ze eigenlijk niet meer helemaal haalbaar waren. Jiska en Hanneke besloten gelijktijdig dat een show-ren-en-duik toch nuttig was en dat werd door Daan beaamd: dat geeft het team toch een goed gevoel, dat alles eraan gedaan wordt. Sandra hield het ondanks haar nog altijd niet goede pink en haar misselijkheid goed vol en de passing was stabieler.
We stonden 13-8 voor. Kat in het bakkie zou je zeggen. Maar ineens wankelde onze pass even, besloot de p/l van VIVES ineens weer over en langs het blok te meppen in plaats van erin en wij wisten niet meer te scoren. Zo kroop VIVES dichterbij. De 2 time-outs mochten niet baten, VIVES pakte de set met 15-13! Eigenlijk een schande dat we dat hadden laten gebeuren…
Toch probeerden we snel om te denken – met Anto als opper-goeroe die Floris ervan probeerde te overtuigen dat het toch vooral heel knap was geweest dat we 2 slechte en verloren sets toch het tij hadden weten te keren en er een leuke, mooie strijd van hadden gemaakt. Fijn dat iedereen had gespeeld, al was Kims invalbeurt voor de service van Franke wel kort geweest. Jiska en Britt hadden zichzelf een mooie afscheidswedstrijd bezorgd tot aan de laatste punten en Franke en Charla waren ook happy, ook al stonden ze die laatste punten niet meer in het veld. Ondanks het verlies was een foto dit keer wel op zijn plek!
Met een groot deel nog even langs de Mac – eigenlijk vooral om de afwezige Kirsten te pesten, ze vond het bijna erger om dat te moeten missen dan de wedstrijd 😉. Een mooie voorbode op ons afscheidsavondje a.s. donderdag.
We zullen Britt, Charla, Jiska en Franke ontzettend gaan missen. Bedankt voor jullie jarenlange inzet en gezelligheid! Hopelijk zien we jullie nog veel in De Bunt en wie weet ooit nog eens in het veld. Nu op naar (het bouwen aan) het nieuwe seizoen. Dank voor alle support!
gh @ VoV, verslagen en foto van/ via Hanneke van den Broek. Sovoco Dames 1.