Vizier op volleybal

 

Sovoco D1 wint eenvoudig van Zovoc: 0-4

VoV, 28-01-2023. 1:40 uur. Wat later dan normaal door omstandigheden, maar we willen jullie toch niet het verhaal achter de overwinning van afgelopen week onthouden.

De uitwedstrijd tegen Zovoc stond op het programma. Zoals we al schreven, hadden we daar nog wat goed te maken, want vorig seizoen hadden we daar in de koude grote hal in Zoetermeer slecht gespeeld en maar nipt met 2-3 gewonnen. Thuis hadden we inmiddels alweer twee keer met 4-0 gewonnen, maar we vergeten dat soort dingen niet zo snel.

Door verdrietige omstandigheden moesten we het zonder Daniela doen. Kirsten had al één training meegedraaid en mocht meteen mee en op de bank. Fijn dat ze er weer is! Kyra had na haar ziekte gelukkig ook weer een training doorstaan en was er weer bij. Dat bracht het totaal op twee wissels. Lieke dacht met zo’n compact team hebben we vast geen ballen nodig en liet die thuis. Gelukkig had ze wel de shirtjes mee. En een supporter.

In de voorbespreking namen we nog even door wat onze tactiek zou zijn. Met name Anto stond erop dat we met veel energie zouden spelen. Met Eline, Kyra (op dia), Kim, Lieke, Daphne, Sandra en Hanneke startten we. Tenminste dat was de bedoeling. Maar ineens was Eline onbekend voor de tellers. Ze stond niet meer op het formulier. Of toch weer wel, maar onder een ander nummer. Even aanpassen zou je zeggen, maar dat lukte dan weer niet. Dan een ander shirt aan zou je zeggen. Maar dat shirt hadden we niet of deed Eline liever niet aan (ofzo). Allemaal moeilijk moeilijk moeilijk. Maar de 1e scheids hield zijn hoofd koel en liet Eline gewoon, met d’r eigen shirt aan, spelen.

Zovoc kwam scherp uit de startblokken. Maar we pakten het daarna goed op. De pass was redelijk stabiel en de verwachtte vele tikballetjes van de midden(s) en de hard geslagen ballen rechtdoor van de dia bleven uit. Niet alles ging perfect, maar we waren ontspannen en pakten de set met 19-25.

De 2e set ging makkelijker. We serveerden goed. Eline verdeelde het spel goed en we wisten vanaf alle posities te scoren. Lukt het niet in één keer, dan wel in tweede instantie. We hadden veel lol en Kirsten en Anne zongen de longen uit hun lijf vanaf de kant. Met die energie zat het wel goed! 14-25 voor ons.

In de 3e set zetten we het stabiele spel door. We pakten weer een mooie voorsprong. Geen vuiltje aan de lucht. Maar toen had Zovoc ineens een serviceserie waar we wat moeite mee hadden. We gingen schuiven in de pass. Anne kwam erin voor Eline en Kyra nam het spel verdelen over. We kwamen uit die rotatie, maar kenden even een mindere fase, waardoor we Zovoc onnodig dichterbij lieten komen. Even de turbo erop, wat meer energie erin! Eline kwam terug en zij en Kim serveerden goed. Kirsten maakte na een half jaar afwezigheid haar rentree (voor Sandra) en ze sloeg zowaar het winnende punt van set 3 op de grond (21-25). Lekkere – energieke – binnenkomer!

De 4e set en terug naar de oorspronkelijke opstelling leken we in focus wat te verslappen, want we hadden veel lol. Dus Floris bleef er op hameren scherp te blijven. Maar het spel bleef goed. We serveerden lekker, zongen mooie liedjes, blokkeerden steeds beter en wisten de gaten te vinden. Met heel veel positieve energie (al maakt het voor Anto niet uit; positief of negatief, het gaat haar vooral om de energie) wisten we de set eenvoudig binnen te hengelen: wederom 14-25 voor ons.

Hoppa, dit waren we aan onze stand verplicht. Lekker als het dan lukt. Ook zonder onze ervaring Daniela op het midden. Iedereen had het goed opgepakt, iedereen had een belangrijk aandeel en iedereen bracht de juiste energie.

Met wat schuiven in de auto-bezetting, gingen twee auto’s nog even langs de Mac om het echt goed af te sluiten. Daar hadden velen zich al een hele week op verheugd. Je moet dan even wachten op je eten, en nog even, en nog even, maar dan heb je ook wat. De energie van het personeel was niet top en die van Anto daalde met de seconde uit frustratie. Maar daarna was het weer gezellig en lekker. En was de positieve energie weer helemaal terug.

Inmiddels hebben we er alweer een week training op zitten. Vraag Anto maar waar wel of niet de focus op lag (Energie? Pit?). Floris was behulpzaam met oneliners als “wie ‘m pakt die neemt ‘m” (of iets in die trant). Kim nam even wat rust, want zij had last van haar scheen. Daniela sloot donderdag gelukkig weer aan en Maike en Dorith trainden fijn mee. En ‘die grote blonde meid’ – aldus Anne –, genaamd Mart, was dit keer ook van de partij om ons lekker weg te proberen serveren. We konden zowaar 6 tegen 6 trainen!

Vandaag eens kijken wat dat oplevert tegen Spaarnestad. Waar we ook nog wat op goed te maken hebben… Komen jullie allemaal kijken om 17.00 uur in De Bunt?

gh @ VoV. Verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1.