Vizier op volleybal

 

Sovoco (v) wint en is toch niet tevreden

VoV, 04-02-2019. 10:38 uur. Er is hard getraind na het tegenvallende resultaat tegen Dinto vorige week. Jiska – aka jigsaw – koos echter een andere tactiek: zij ging op vakantie en zocht het zonnetje op. Hoewel de bedoeling was slechts 1 training te missen, miste ze door vertraging helaas ook de 2e training. Jullie zullen later begrijpen waarom we overwegen in het vervolg allemaal deze tactiek te hanteren…

Zaterdag stond de thuiswedstrijd tegen VV Amsterdam op het programma. Maar het was ook de dag van de confessies van Romy, de ware aard van Anne, de vangbal van Daphne, de mooie overwinning van Dames 2 op Protos en het spannende en nipt verloren duel tussen Heren 1 en Protos, het niet kunnen verbreken met oude gewoontes en tot slot van het Karaoke-feestje georganiseerd door Dames 2.

Terwijl – en misschien wel omdat – het allemaal weer wat uitliep, vertrouwde Romy Franke toe dat ze dat warme ‘spuitspul’ van haar zo lekker vindt ruiken, ‘net als lijm’. De snelheid waarmee daarna de ontkenning kwam dat ze ooit lijm had gesnoven, kon niet voorkomen dat de wenkbrauwen omhooggingen en ons toch echt anders doet vermoeden…(!)

Na een goede voorbespreking en korte, strakke warming-up – de scheidsrechter wilde namelijk met zijn eigen te spelen wedstrijd, na ons, wél graag op tijd beginnen – stonden we met Sandra, Daphne, Franke, Lieke, Romy, Kyra en Hanneke aan de start.

Wat begonnen we weer belabberd! We kwamen de eerste punten niet langs het blok, hadden moeite met het zetten van ons eigen blok en waren wat wiebelend in de pass en verdediging. De turbo moest erop om weer bij te kunnen komen. Met geloof, hard werken en een goede service van met name Daphne kwamen we steeds dichterbij. Aan de service serie van Daphne kwam helaas een abrupt einde, toen zij na het fluitje en de opgooi ineens de scheids hoorde praten en dacht dat ze moest stoppen en de bal prompt weer ving. Dat mocht echter niet van de scheids, ook al veroorzaakte hij zelf de verwarring. Juiste handhaving van de spelregel, maar enige coulance was ook op zijn plaats geweest. Helaas, de service ging weer naar Amsterdam. We pasten een dubbele wissel van Jiska en Charla toe en dat pakte goed uit. Langzaamaan kwamen we dichterbij en langszij: 25-21 voor ons!

Dat moest duidelijk anders. Meer service druk, het blok goed zetten en vol in de aanval. In dezelfde opstelling als de 1e set gingen we dat proberen. En dat lukt direct veel beter. Passend had Amsterdam moeite, waardoor ze er aanvallend ook niet meer goed doorkwamen. Bij ons lukte dat weer veel beter. We konden eindelijk ons eigen spel spelen. Al redelijk snel gebruikten we weer de dubbele wissel. Dat pakte iedereen weer goed op. Jiska was lekker aan het serveren en verdelen en zo hadden we geen kind meer aan Amsterdam: 25-12.

Zo moest het. In de 3e set begonnen nu Charla en Jiska. We wisten Amsterdam nog steeds serverend goed onder druk te zetten. In een korte analyse aan de kant was Hanneke nog aardig voor haar concullega aan Amsterdamse zijde – de libero dus – door aan te geven dat die ‘wat moeite had met onze service’ maar kwam van de zo sympathiek en lief ogende Anne de ware aard naar boven: het was gewoon k*t bij de libero. Toegegeven; we maakten er veel (in)directe punten op. We kwamen deze set redelijk makkelijk door, hoewel ons spel niet continu hoogdravend was. Jiska’s tactiek voor de voorbereiding deze week pakte goed uit; ze speelde sterk. Die mag vaker wegblijven. Franke was scherp aan het net, niet alleen boven de net-rand, maar ook eronder bij het uitdekken en vissen. Hoogdravend was zeker wel het laatste punt: een mooie ace van Charly Peet, tot haar eigen grote verbazing: 25-17.

Krijn gaf aan dat we ook als het makkelijk gaat strenger voor onszelf moeten zijn: alles moet netjes verzorgd, 17 punten waren eigenlijk nog te veel punten voor de tegenstander. Daar waren we het mee eens. Met Anne er in voor Lieke en Kyra op buiten voor Daphne gingen we proberen dat puntenaantal voor Amsterdam weer omlaag te krijgen. In het begin ging het een beetje gelijk op. Daphne en Romy kwamen er in en later wisselde Charla weer terug voor Daphne. We kregen een service serie tegen. Die service was moeilijk om richting Romy te krijgen en als dat enigszins lukte, wisten we de bal niet moeilijk over het net te krijgen of maakten we zelf een directe fout.

Dat heeft ons genekt. Anne werd opgeofferd om iets te onderbreken en Lieke kwam er weer in. Toen we de serie eindelijk onderbroken hadden, bleef daarna de pass wat wankel. Ook hadden we een paar service fouten in plaats van series en ineens keken we tegen een achterstand aan. De diagonaal van VV Amsterdam kwam weer op dreef en daar zetten we onvoldoende tegenover. Er werd hard gewerkt, maar het was niet genoeg. Zo liepen we achter de feiten en tegen een duur verliespunt aan: 23-25. Stom en zonde!

Daar waren we toch wel even gefrustreerd door zeg. Geven we zo maar, onnodig, een punt weg. Het deed echter niets af aan de gezelligheid na afloop. Romy en Hanneke namen zich voor om uit hun oude gewoontes te stappen en eens gezellig rustig, sámen, te douchen. Maar daar kwam niks van in. Romy stond er gewoon weer als 1e onder en Hanneke als laatste, waardoor ze eerst moest wachten tot er iemand anders plaats maakte.

Romy deed later haar 2e opvallende confessie van de dag; ze heeft daaronder (ja daar) een gaatje zitten… Doe er mee wat u wilt. We hebben heren 1 nog hard aangemoedigd – dat koste veel zweet, stembanden, tranen van het lachen en gemors – en een deel van het team heeft lekker staan zingen bij de Karaoke. Krijn volgt komende week de tactiek van Jiska en is op vakantie, maar met Happy Sjors en een voltallig team gaan wij ons gewoon in de sporthal klaarstomen voor het duel tegen en bij Simokos.

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek. Sovoco Dames 1.