Vizier op volleybal

 

SSStrijd bij Zaanstad tegen Taurus

VoV, 11-12-2017. 8:40 uur.  Het was Super Saturday bij Zaanstad. Van 9 uur tot 22 uur wedstrijden, alle divisieteams thuis en als afsluiter een feest met het thema S. Waar wij hoopten dat die S voor Stunt zou staan, bleek het Strijd te worden. Niet alleen voor heren 1 trouwens. Het begon al bij de meiden A, die 3-2 winst boekten tegen Compaen in het gevecht om het kampioenschap in de hoofdklasse. Later werkte dames 2 een 13-8 achterstand in de vijfde set weg en wonnen ook 3-2. Heren 3 verloor 3-2 en ook dames 1 deed dat, wel tegen de nummer 2 van de ranglijst. Alleen heren 2 liet het afweten: die gingen voor Slecht.

Heren 1 speelde tegen Taurus, de nummer 4 en een team waar Zaanstad voor zover we ons konden herinneren nooit van heeft gewonnen. Maar we gingen er alles aan doen om daar verandering in te brengen. Met een goed tactisch plan, een steeds fitter wordende selectie (alleen Ronald ontbreekt nog helaas) en een uitstekende trainingsweek achter de rug hadden we er vooral veel zin in.

We begonnen met Ferdy, Erwin, Lars, Lesley, Marijn, Daniël en Frank. Na een lichte achterstand te hebben opgelopen kwamen we lekker in ons spel. De afstemming van Ferdy met de buitenaanvallers was uitstekend, waardoor Erwin, Lars en Lesley er goed door kwamen. Lars wist sloper Van Jaarsveld een paar keer goed af te remmen (iets wat ons in de uitwedstrijd niet gelukt was) en zo bleven we lekker bij. De invallers op de serveerpositie (Joris en Joris) zorgden ervoor dat we erop en erover konden aan het einde van de set en zo wonnen we die met 25-22.

De tweede set begonnen we met een voorsprong, maar rond de tien kregen we een serie van enkele punten om de oren. Taurus had het even moeilijk gehad, maar straalde duidelijk uit dat ze niet van plan waren om zich gek te laten maken. Libero Mats Bleeker had een fase waarin hij iedere bal van de grond haalde en spelverdeler Sturkenboom zorgde ervoor dat onze middenblokkeerders het erg zwaar hadden. Dus wankelden we maar vielen niet om. Wel werd het 23-25 voor Taurus en zo stond het weer 1-1.

In de derde set zakten we een beetje terug en werkte onze tactiek van korte lijnen niet meer zo goed. Erwin werd een beetje overvoerd met set – ups en had het even moeilijk. We brachten weer een dubbele wissel (Kjeld / Joris) erin om wat te veranderen en Erwin even rust te geven. Het mocht niet baten, we verloren de set met 20-25.

In de vierde set mocht Joris starten op de spelverdelerpositie. Hiermee konden we weer even iets anders brengen. Bovendien pasten we de servicestrategie een beetje aan. Even later mocht Kjeld Lesley aflossen om nog wat nieuwe energie binnen de lijnen te brengen. Het werkte: langzaam maar zeker pakten we een voorsprong. Taurus werd moe en haalde hun spelverdeler en diagonaal voor rust naar de kant. We knokten door totdat er 25-21 winst op het bord stond.

In de vijfde set begonnen we met een 1-3 achterstand. Toen Lars aan service kwam bleek hij nog over reserves te bezitten. We hadden zijn sprongservice al een tijdje niet meer gezien, maar hij liet zien deze kwaliteit nog te beheersen. Hij serveerde enkele kanonskogels, waardoor we met 8-6 voorsprong van speelhelft wisselden. Toen we uitliepen naar 10-6 leek de stunt zich te gaan voltrekken, maar helaas, Taurus gaf nog steeds niet op. Onze side out wankelde en vooral van den Boogaard strafte dat genadeloos af. Bij 13-13 dachten we nog aan een langdurige tiebreak, maar pats boem, 13-15 voor Taurus.

Zuur einde, maar met een punt van een ploeg die weinig toegeeft aan de ‘kleintjes’ hebben we toch een tastbare beloning. Verder was het een prachtige wedstrijd met verdedigende hoogstandjes van beide kanten. We gaan dit goede gevoel nog een week vasthouden, want dan wacht de uitwedstrijd tegen Zwolle. Die hebben evenveel punten als wij en de winnaar van dat duel mag op de ‘veilige’ zevende plek kerst gaan vieren. Laten we maar weer voor Strijd gaan dus.

Meer foto’s op: www.facebook.com/vvzaanstadh1/posts/1918768874819965

gh @ VoV, bericht VV Zaanstad, verslag Vincent Pirovano, foto Eric Visch