Vizier op volleybal

 

TalentTeam Amsterdam goes Brazil (deel 9)

Vandaag was de tweede trainingsdag. Vanwege de bizar slechte sporthal proberen we het aantal sprongen goed in de gaten te houden om overbelasting te voorkomen. Dat betekent dus veel passen en verdedigen. We zagen de training van de Brazilianen, die waren druk aan het oefenen op de service pass. Omdat die van ons zo lastig is, zullen ze daar mee grip op moeten krijgen.

Overal werd nog hard gewerkt om de sporthal van een boerenschuur naar een volleybalhal om te bouwen. Wij zijn benieuwd of ze dat gaat lukken. Een aantal jongens zal dit jaar eindexamen doen en daarom vandaag eindexamentraining. Drie uur lang oefenexamens maken om aan de lange zit en het lange denken te beginnen. Voor de meeste jongens is de twee uur studeren al lang, drie uur achter elkaar nadenken is ook topsport.

Tijdens de snack voor de avondtraining liggen er broodjes en verschillende soorten kaas. Wij zijn erg benieuwd of dat de kaas is van onze sponsor van deze trainingsstage Prima Donna Kaas. Het zal leuk zijn voor de volleyballiefhebbers als we komende wedstrijden wat kaas uit kunnen delen, aangezien de sporthal in een wijk staat waar de meeste mensen het niet breed zullen hebben.

We verwachten dan ook dat komende wedstrijden de meeste supporters uit de buurt komen en er een enorm volksfeest van zullen maken. Aangezien dit voor hen een unieke gebeurtenis is zo dicht bij huis, waar ze dus heen kunnen. Voor ons dus ook een unieke ervaring, zo dicht bij de bevolking, wat topsport dan niet zal kunnen betekenen.

In het kader van Rio 2016 een prima initiatief om de bevolking te laten kennismaken met topsport en andersom. Wij zijn echter wat minder blij met de omstandigheden. Brazilië heeft ook prima sporthallen waar de duiven buiten blijven en de vloer minder hard en egaal is. Terwijl de groep met de oefeningen bezig waren, was de staf de vloer van duivenpoep aan het ontdoen.

Onze begeleider Marcel kwam naar ons toe en zei dat in de drinkpauze de muziek getest zou worden en dat dan de duiven wel weg zouden gaan. Tijdens de drinkpauze deed de muziek het echter niet zo hard en de duiven bleven dus rustig zitten. Sterker nog, de muziek die er was deed ze meer vliegen. Nu hebben we dus sambaduiven. Na afloop van de training deed de muziek het wel, maar toen waren de duiven opeens doof en bleven ze rustig zitten. Logisch, want de muziek was van het lekkere soort Braziliaanse Samba.

Terug in het hotel een snelle douche en daarna aan het diner, zoals iedere dag en dus geen verrassing meer. Tenzij je alles in je mond stopt wat er eetbaar uit ziet en je bord leeg moet eten, dan blijken er nog een hoop onontdekte Braziliaanse specialiteiten en lekkernijen te zijn.

Morgen laten we ons verrassen in de ‘sporthal’ van één van de arme buitenwijken van Bauru. Wij zijn erg benieuwd hoe het publiek het feestje zal maken en wij gaan natuurlijk op voor revanche, want we kunnen ze pakken die Brazilianen. Zeg wat je moet doen en doe wat je zegt! Winnen, enthousiast spelen, lawaai maken, hoog springen en hard slaan! Op naar de overwinning!

Voor een impressie in beeld klik hier.