Twee prima sets Oranje dames vs China

Foto FIVB

Maar daar ben je er natuurlijk niet mee. Een wedstrijd duurt er minimaal drie en maximaal vijf. Dan kunnen twee goede sets één puntje opleveren, tenzij,  ja tenzij. Maar dat ging tegen China niet op, die ploeg bleef na twee prima sets gewoon doorgaan en voegde er nog twee aan toe. Resultaat 3-1 winst.

De eerste twee sets was China vs Nederland een krachtmeting tussen twee teams, die niets voor elkaar onderdeden. China, de nummer vijf van de wereld,  tegen Oranje, dat op de 22^ste plek staat was in die sets een lust om naar te kijken. Met veel spanning, sterke staaltjes  verdedigen, een lage foutenlast aan weerszijden en twee teams die qua scorend vermogen niets voor elkaar onderdeden.

Met één verschil. China had met Ting Zhu, 1.95 meter, een puntenveelvraat op positie vier staan, die niet alleen qua lengte boven de rest uitstak, maar ook qua scorend vermogen. Met 32 punten werd ze topscorer, Anne Buijs kwam voor Nederland tot 17 treffers.

Bondscoach Gido Vermeulen had één wijziging doorgevoerd in de bezetting van de diverse posities. Manon Flier had met Lonneke Sloetjes van plaats gewisseld. Lonneke stond in de wisselhoek, Manon zat naast Myrthe Schoot op de bank bij de scout en de manager. De ploeg die het China lastig moest gaan maken was dezelfde als die tegen Bulgarije met 3-1 had verloren.

Femke Stoltenborg (5) kreeg opnieuw de voorkeur boven Laura Dijkema, Kirsten Knip speelde in liberoshirt en Judith Pietersen (8) begon op de diagonaal. De dames op mid waren Robin de Kruijff (13, waarvan 5 blokpunten) en Quinta Steenbergen (8, waarvan 4 blokpunten).  De passer loper posities werden bezet door Maret Grothues (3) en Anne Buijs (17). Invalbeurten waren er voor Kim Renkema (-), Celeste Plak (6), Lonneke Sloetjes (1) en Laura Dijkema (-). Tussen haakjes de gescoorde punten.

Oranje begon zoals gezegd prima aan de wedstrijd. Bood het sterke China, dat al met 3-0 van Bulgarije en Cuba had gewonnen, niet alleen goed weerstand maar had in grote delen van de eerste set gewoon het beste van het spel. Bij de eerste technische time out stond Nederland met 6-8 voor, China kwam bij 9-9 op gelijke hoogte, waarna Robin de Kruijff (aaibal) en een ace van Femke Stoltenborg Oranje opnieuw op voorsprong zetten. Bij 10-13 vroeg China de time out om Nederland uit het ritme te halen. Met 14-16 was er weer rust. Die twee punten achterstand werden door China weggewerkt en omgezet in 19-17 en 20-18.

Met Femke Stoltenborg aan serve en Anne Buijs en Robin de Kruijff in de scorende hoofdrol nam Oranje een 20-22 en 21-23 voorsprong. Setpoint was er na een blokpunt van de Kruijf / Pietersen, dat echter door Yimei Wang ongedaan werd gemaakt (24-24) en in de volgende aanvallen naar Chinees voordeel werd omgezet. De 26-24 was kantje boord.

In de tweede set ging het opnieuw lang gelijk op. Bij de tussenstanden 3-4, 6-8 en 8-10 ging  Nederland steeds met minimaal verschil aan de leiding. Na vier punten voor China (12-10) riep Vermeulen de ploeg naar de kant. Het sorteerde effect (12-13) en beide ploegen hielden elkaar verder richting de twintig punten keurig in evenwicht. China kwam op 18-17, Anne Buijs lobte de bal voor 18-18 naar niemandsland rond positie zes.

Quinta Steenbergen ging serveren en bleef moeilijke opslagen naar de andere kant van het versturen. Nederland drukte China in de hoek en nam een 18-22 voorsprong (time out China bij 18-19). Op 19-22 verzilverde Femke Stoltenborg een 2^de bal, daarna sloeg China uit en Judith Pietersen haalde de winst met een ferme klap vanaf de buitenkant binnen. De 1-1 in sets gaf het spelbeeld prima weer, chauvinistisch als we zijn had het echter ook net zo goed 0-2 voor Oranje mogen zijn. Tot en met de tweede set waren beide teams scorend in evenwicht. Aanvallend had China vier punten meer laten noteren, serverend was Oranje drie punten beter en blokkerend één puntje.

Na de tweede set kon Nederland het niveau niet vasthouden, China schakelde bij en nam in de derde set meteen een 8-3 voorsprong. Oranje kwam moeilijk tot scoren, terwijl met name Ting Zhu de een na de andere bal erin hamerde. Na 12-8 kwam Yimei Wang aan serve en zij serveerde China naar een 20-9 voorsprong. De time outs op 13-9, 16-9 en 18-9 richtten niets uit, China stoomde door richting een dikke setzege. Laura Dijkema en Lonneke Sloetjes kwamen erin voor Judith Pietersen en Femke Stoltenborg (16-8) maar konden de ommekeer ook niet voor elkaar krijgen. Op 21-9 werd er teruggewisseld, China stond op een uiterst comfortabele 24-13 toen Oranje nog een maal aanzette.  Bij 24-17 stokte het en ging de set met 25-17 naar China.

Om een lang verhaal nog wat langer te maken de vierde set. China pakte vlot de 5-1, Oranje leek van haar à propos af na de 25-17 nederlaag uit de vorige set. China ging full power door en bleef maar scoren, met name Ting Zhu rammelde de ene na de andere bal tegen de vloer. Tot 15-5 had alleen Judith Pietersen een punt voor Oranje gescoord.  Nederland had de time outs opgebruikt bij 4-1 en 10-4 en was waarschijnlijk blij met de tweede technische time out op 16-7.

Vanaf dat moment ging het ook weer beter lopen, scorend deed Oranje niet meer voor China onder. Celeste Plak pakte een drietal puntjes mee tot 23-16, maar het was eigenlijk vechten tegen de bierkaai. Na een uitgeslagen aanval voor 23-17 ging China de time out in. De 24-17 en 25-17 volgden elkaar daarna snel op.

Twee sets een uitstekend Oranje, twee sets daarna bijna onder de voet gelopen, met herstel aan het eind van de set, waardoor de 25-17 beter oogde dan de standen bij 24-13 en 23-14 deden verwachten. Beide teams scoorden 22 punten voor elkaar. Blokkerend (8/10) en serverend (2/4  aces) was Oranje beter, echter won China het aanvallend met 63/47 punten wel heel erg dik.

gh @ Vizier op Volleybal