Vizier op volleybal

 

Verwarring en commotie bij Protos vs. Zaanstad H2

VoV, 11-03-2024. 11:55 uur. Het is even wennen. We hebben immers al een tijdje geen wedstrijd meer gewonnen. Maar na afgelopen zaterdag is het eindelijk weer tijd om een verslag te schrijven over een gewonnen wedstrijd. Dat was overigens nog wel lang spannend. Tot diep in de derde set had het er nog alle schijn van dat we de wedstrijd niet zouden gaan winnen. Ondanks een 0-1 voorsprong. Maar goed nu loop ik op de zaken vooruit.

Herken je dat. Dat het eerste en het derde team van je club ook in Utrecht spelen. En dat je dan vol vertrouwen naar de Galgenwaard navigeert? Zo ja, dan zou het heel goed kunnen dat je de bestuurder van een grijs Volkswagen camper busje bent. Als uitzondering op de regel speelde Merkala Zaanstad heren 2 afgelopen zaterdag tegen de studenten van Protos.

De andere Zaanse teams namen het op tegen VVU. Een paar kilometer verderop. Nee, voor ons stond er Hollandse Pot op het menu. Een Hollandse Pot die in Koog aan de Zaan een bijzonder zure nasmaak had achtergelaten. Er stond een strijd tussen de reserveteams op het programma. Het veld was ook een reserveveld. En het was er steenkoud. Verder niets dan positiefs over het universiteitssportcentrum.

Ondanks het vroege uur wist de jonge tweeling nog zelfs tijdens de warming up aan te sluiten. En zo begon de Zaanse formatie met een grote selectie aan de wedstrijd. Een vliegende start, mag ik wel zeggen. Gesterkt door verwarring en commotie halverwege de set – vanwege een vermeende opstelling scout – liep de Zaanse equipe vrij eenvoudig naar de setwinst. Het lag overigens aan het briefje. Daar stond het verkeerd op. “Halverwege de set was er nogal wat verwarring en commotie, dat heeft ons gesterkt”, wisten coaches Ronald en René te melden. “Maar dat blijft deze set niet zo, dus blijf scherp!”

Het bleek een zogeheten self fulfilling prophecy. Zaanstad speelde ingehouden. In spanning voor een ontketend Protos. Dat nu geen last meer had van alle verwarring en commotie. Veelvuldig werd er over het midden gescoord. En ook over de buitenkanten was hun aanval succesvol. De Zaankanters konden slechts met lede ogen toezien hoe de wedstrijd uit hun handen gleed. 1-1.

“De druk moet hoger”. Het was coach René die het woord nam, en het team inspireerde de druk te verhogen. De uitvoering daarvan stokte helaas nogal. Met een 20-14 en een 22-17 achterstand leek de situatie uitzichtloos. Het voelde als het plot van zo’n beetje elke superheldenfilm die er bestaat. Toen ineens, uit onverwachte hoek, Rogier het team bij de hand nam. Met een serie services stond Zaanstad weer zo goed als naast de Utrechtenaren. Met hernieuwde energie werd de derde set veroverd. Waarbij de bijdrage van de jonge Tim en Luuk niet onbenoemd mogen blijven.

Ook in de vierde set lieten zij zich gelden. Terwijl, zoals geïnstrueerd, de druk hooggehouden werd, moest Protos steeds meer op zoek naar oplossingen. Het mocht echter niet meer baten. De Zaanse diesel was op stoom. De verdiende 1-3 winst was hard nodig om niet nog verder af te zakken in de Tweede Divisie.

Het Zaanse tweede kan weer omhoogkijken. Dat is natuurlijk ook makkelijker als je lager op de ranglijst staat. Laten we hopen dat er meer winstpartijen zullen volgen. Zoals bijvoorbeeld volgende week tegen US. We zien en horen u graag om 15:15 uur in sporthal de Koog!

gh @ VoV, verslag van Marc den Hurk, Zaanstad H2. Foto Jan van den Noort.