Vizier op volleybal

 

Who’s afraid of Azerbeidzjan?

Foto CEV

Vanavond om 20:30 uur speelt ons nationale vrouwenvolleybal team tegen Azerbeidzjan. De wedstrijd is een van de achtste finales van het EK, een voor het eerst ingelaste tussenronde naar beachvolleybal voorbeeld voor de nummers twee en drie van de vier poules. Nederland werd achter Rusland tweede in groep D en speelt tegen de nummer drie van groep B. Bij winst moet Oranje tegen de winnaar van poule B ofwel Italië. Wat er bij verlies gebeurd willen we niet eens aan denken, laat staan opschrijven.

Baku is de hoofdstad van Azerbeidzjan en daar volleyballen of gaan volleyballen onze internationals  Ingrid Visser, Janneke van Tienen, Alice Blom en Quinta Steenbergen.  In Azerbeidzjan spelen maar zes teams om het kampioenschap, dat na tien wedstrijden dus bekend is. De teams Azerrail, Lokomotiv, Baki (Quinta Steenbergen) , Rabita en Igtisadchi (Alice Blom, Janneke van Tienen) komen uit  de hoofdstad Baku en zijn hofleverancier van het nationale team. Gezien het feit dat zo ongeveer vanuit de hele wereld speelsters van naam voor deze competitie worden ingevlogen zal daar best een grote pot met dollars voor het volleybal beschikbaar zijn.

Oranje speelde al eerder tegen ze. Voor de kwalificatie van de OS 2008 won Nederland met 3-1 en voor de WK kwalificatie 2010 was er een 3-0 zege. Tijdens dit EK verloor Azerbeidzjan met 3-1 van Italië en Turkije. De derde plek in de poule werd door een overwinning met dezelfde cijfers op Kroatië gepakt.

Bij de tegenstander van Oranje zijn de buitenaanvalsters Natalya Mamova en Polina Rahimova de puntenkanonnen. In de poule wedstrijden scoorde Natalya (1.95 mtr lang)  totaal 64 keer, haar teamgenote Polina (1.98 mtr lang) liet zelfs 69 punten aantekenen. Dat zijn mooie gemiddelden per wedstrijd. En doen bij de tegenstander wellicht de gedachte opkomen “who’s afraid of red, white and blue” 

Gezien de vorm waarin Oranje verkeert moet Azerbeidzjan geen al te grote problemen opleveren, hopen we. Maar al te veel optimisme is wel eens eerder een struikelblok voor een grootse prestatie gebleken. Van de andere kant en nu citeer ik Manon Flier :”……. het maakt me niet uit tegen wie we verder gaan spelen. Er zijn hier veel sterke teams en die kunnen we allemaal verslaan.” Dus dan zou je toch zomaar denken “who’s afraid of Azerbeidzjan