Vizier op volleybal

 

Alleen maar positivisme bij Donitas H1

VoV, 18-12-2019. 4:54 uur. Afgelopen zaterdag was het VCN dat er met de punten vandoor ging. In Groningen kwam de selectie van Plainwater Donitas Heren 1 te kort tegen het degelijke spel van VCN. Gezien de korte duur van de dagen in deze tijd van het jaar en de derde verliespartij op een rij is het voor de schrijver van dienst lastig om op positieve voet te blijven en een leuk, vermakelijk, interessant stukje op papier te krijgen… Hierbij een poging.

Voorafgaand aan de wedstrijd was het Arno van Solkema die opperde om gezellig koffie met wat lekkers te gaan nuttigen. Dit had gewerkt bij de wedstrijd tegen Reflex, waarbij er verrukkelijke ‘Oranjekoek’ op tafel stond. De ex-international weet wel hoe je een team kan motiveren. Dit keer waren het aanvoerder Arjan Westra en talent Daan Grob die voor de lekkernij moesten zorgen. Ze kwamen aan met een zak vol met ronde dingen van leer die op oliebollen moesten lijken. Bij de AD oliebollentest kwam de tent waar Arjan en Daan langs zijn geweest niet eens voorbij. Ships! U merkt, ik dwaal weer af in het negatieve… Genoeg poedersuiker erover en ze smaakten best aardig…

Door naar de wedstrijd. Deze begon gelijk op. Waar Donitas vanaf de as gevaarlijk was, was het VCN dat vanaf de buitenkanten voor het gevaar zorgde. De fouten waren echter aan de kant van Donitas te vinden, waardoor het eerste bedrijf een prooi was voor de bezoekers. De tweede set was barslecht. Nee wacht, dat kan positiever. De tweede set bood ruimte voor verbetering. Donitas slaagde er niet in om de aanval van de Cappelenaren aan den IJsellaren af te stoppen en boden zelf te weinig tegengas. De wedstrijd leek af te stevenen op een simpele overwinning voor de ploeg van coach van Hal.

Ware het niet dat de studenten zich niet zomaar gewonnen geven en altijd positief blijven. De lederen oliebollen inmiddels verteerd hebbende waren het de wissels die frisse energie in de ploeg brachten. Tiemen Huiting, die al met zijn hoofd bij het feest later die avond was, waarbij hij de rode loper bewandelde om met celebrities op de foto te gaan, gaf set-ups die nog net niet afgefloten moesten worden. Weer te negatief he? Ze waren best oke… Het bleek echter net niet voldoende om een 5de en beslissende set af te dwingen.

Laten we afsluiten met een positieve noot. Het mooie aan mijn teamgenoten, ik spreek nu even namens mezelf, is dat er na de wedstrijd bijna geen ruimte is om in zak en as te zitten. Zit je er chagrijnig bij, krijg je een biertje voor je neus en wordt er tegen je gezegd dat je niet zo moeilijk moet doen en anders gewoon bij DIO Bedum moet gaan volleyballen. En met zulke leuke teamgenoten is het ook moeilijk om chagrijnig te blijven.

Al verliezen we een belangrijke partij, de gemoedstoestand in de kantine zal er nooit minder om zijn. Jisse verteld een mooi verhaal, Ties houdt z’n mond niet, Tiemen is tukkers gezellig, Robin kijkt tevreden, Arjan waagt een dansje, Lennart zegt iets gewaagds. Kortom, het zit wel goed. Voor je het weet is de hele selectie een soort z-side geworden bij een potje tafeltennis dat zich afspeelt in de krotten van het Aclo Sportcentrum. Net als dat de dagen bijna weer elke dag een stukje langer worden, zullen de resultaten vanzelf komen. Op of buiten het veld.

De selectie gaat even op pauze en zal vanavond bij elkaar komen om de geboorte van Jezus te vieren. Dit zal gedaan worden bij het nieuwe filiaal van De Twee Jongens in Groningen. Hier wacht ons een heerlijk kerst-buffet en een drankje of twee. Jullie horen van ons na de jaarwisseling, als we afreizen naar de Domstad om het gala van mede-studenten-vereniging Protos bij te wonen. Eerst wordt er nog even een potje gevolleybald. Prettige feestdagen en een goed Nieuwjaar gewenst. En onthoud: Altijd positief blijven… (E. Ratelband et al., 2019)

gh @ VoV, verslag van Donitas Heren 1. Foto Jan van den Noort.