Bij US haalde iedereen een (on)voldoende

VoV, 08-10-2018. 15:15 uur. Zaterdagavond 6 oktober 2018,  Vives uit. De mannen van Kalt waren er klaar voor. Er werd nog een American file meegepakt. Enkele jonge heren kwamen dus aan de late kant binnen. Snel werd er omgekleed, clipjes in het haar, flesjes gevuld, koffie achter de kiezen, kortom: we waren klaar om het veld te betreden. De planning van Vives liet echter te wensen over.

Een damesteam gooide roet in het eten van US heren 1. Dus drapeerden wij onze bultruglichamen naast het veld. Er werd gewacht. Om een lang verhaal kort te maken geven we het woord aan Verhees: “Het was een lang verhaal.” Kalt stuurde de volgende mannen het veld in: Musters, Covalo, Hoonhout, André, Van Dongen, Muis en Koolstra.

De eerste bal ging op het midden. Van Dongen zette direct zijn stempel op de bal. En op de wedstrijd. En Louwaars kreeg ook een stempel. Die was er niet bij. In zijn plaats was een brave Borst meegekomen. Covalo zorgde dat de oude tandem Hoonhout-Musters subliem als één geheel rond kon draaien. Musters en Van Dongen lieten de libero ketsen. Het was een rappe set. (14-25)

De tweede set was minder vanzelfsprekend. Al snel bracht Kalt Snoek voor Koolstra. De opgelopen achterstand werd langzaam gelijk getrokken. Van Dongen wist nog enkele goeie volleyballen te verdedigen na vele services van hem. Muis en Covalo zorgden ervoor dat André goed in stelling kon worden gebracht. De bedroefde en zwaar geblesseerde Verdonck zag dat de 23-25 winst als een broodje verse jus uit het tweede beleg werd geperst.

De derde set wist Vives eindelijk wat terug te doen. Het scoorde wat punten… Het bleef passend overeind. Gingen zij beter passen of gingen wij slechter serveren? Of hoe Shakespeare het verwoordde: “Going they better passing or going we worser serving, that’s the question”. Shakespeare speelde ook volleybal, dat weten veel mensen niet. Gewoon als hobby, dat weten veel mensen wel. Met de toch goede passing van Snoek en Muis kon Hoonhout Musters niet genoeg in stelling brengen. De derde set verloren wij met 25-20.

De heren Reitsma en Staman hadden het vooralsnog prettig vertoeven. Het was hun dag. Het was scheidsrechtersdag. Scheidsrechters zijn onmisbaar. Reitsma en Staman deden het prima. “Doe maar alsof je thuis bent”,zei Reitsma tegen Staman. En Staman ging bij wisseling van helft even 6 minuten naar het kleinste kamertje. Reitsma stond hoog. Staman vond het nodig.

De vierde set werd aangevangen. Brave Borst kwam er in. En ging er weer uit. Van der Hoeven stond er in de derde set al in. Hij bleef staan. Van der Hoeven had de passing onder controle. Kalt nam time-outs als we een time-out nodig hadden. Na services van Hoonhout, Musters en Van Dongen werd er goed verdedigd door Covalo, Snoek en Muis. En Van Dongen. Aanvallend werd vooral Musters goed bediend door Hoonhout. En Hoonhout zelf. Over de hele wedstrijd waren de services van Hoonhout en Van Dongen, de aanval van Musters en de passing van Covalo en Muis zeer goed verzorgd.

We hebben de winst dan ook vooral te danken aan… (tromgeroffel) …wie zal de man-of-the-match zijn? Het is…Liesbeth! Wat fijn dat je Louwaars bij ons hebt weggelokt. De truc: “Ik ben je vriendin en ik wil ook een keertje een lang weekend weg” werkte goed. Nu weten we eindelijk wat winnen is. Toen Liesbeth aan Kalt vroeg wat ze aan moest met Louwaars citeerde Kalt uit de Leeuwenkoning: “Ga weg Liesbeth….Weg. Heel ver weg en kom nooit meer terug.”Louwaars zoekt Leeuwen in Afrika. Van Leeuwen zit in Zwitserland. Kalt was zo blij met de overwinning dat hij het hele team in de kleedkamer oraal heeft bevredigd. Leuk is anders maar hij had het verdiend.

De lofrede was kort en krachtig. 1-3 winst voelt als een overwinning. En ja, dat is het ook. Maar het is ook een overwinning van het team. Op Louwaars. Iedereen ging blij huiswaarts. Thuis werd met puberaal enthousiasme op de overwinning massaal yoghurt geklopt. Totdat het lekker dik was. We lieten ons de overwinning goed smaken. Dat hadden we dik verdiend. En dan nu de gescoorde punten:

Muis (0), Snoek (0), Verhees (0),Verdonk (0), Borst (0), Louwaars (0), Koolstra (2), Van der Hoeven (3), André (6), Kelvin (7), Van Dongen (9), Hoonhout (10) en Musters (20).

En nu de cijfers die er echt toe doen:

• Verhees: 6 Foutloos, ere wie ere toekomt. Je mag trots zijn. Puik werk!
• Verdonck: 7 Foutloos, nog een paar maandjes wachten jongen, dan mag je ‘r weer in.
• Snoek: 7,6 Dienstbaar en bevorderlijk.
• Musters: 9 Gouden handen, gouwe pik!
• Muis: 7,1 Standvastig en evenwichtig.
• Louwaars: 10 Laat ons naar grote hoogten stijgen. Plak er gewoon nog een paar weken aan vast!
• Koolstra: 5 ’T wordt steeds waardelozer.
• Kalt: 7,3 Wordt gestaag de marionettenspeler die hij in zich heeft.
• Hoonhout : 8 Eenmalig verhuisd, eentonig toegezongen en eenzijdig geheerst.
• Van der Hoeven: 7,2 Ouwe fapkoning met je ‘shotjes’.
• Van Dongen: 8 Heerlijke pot met geweldige Servische service series.
• Covalo: 8,5 Met een pasta dieet paste hij verrukkelijk met de bal in het veld.
• Borst: 7,5 Braaf geweest, buiten bediend. Schreed als een zelfrijdende auto door het veld.
• André: 7,4 Onze blokkerende monitor en vrolijke vlagvoerder speelt altijd behoorlijk.

Iedereen een onvoldoende. Behalve André. Oh nee. Toch niet. Allemaal een voldoende. En Muis een onvoldoende. Nee niet Muis, maar Louwaars een onvoldoende. En allemaal ook een onvoldoende. Behalve jij. Jij die dit leest. Jij doet niet meer mee. Je bent af. Je bent klaar. Met lezen. Met leven. Met je eigen leven. Want je hebt een onvoldoende. Ja. Nee. Groetjes aan Liesbeth, kusjes! Oh nee, toch niet.

gh @ VoV, verslag van B. Koolstra. US Heren 1.