De VoV-blog#6.

VoV, 05-06-2021. 6:10 uur. Weet u waar we maar moeilijk aan kunnen wennen? Iedere keer als we ermee geconfronteerd worden, denken we even na of die andere manier van weergeven ook een andere uitkomst zou hebben. Dat een kampioen geen kampioen zou zijn als er anders gewaardeerd werd, niet volgens de FIVB of CEV-methode maar volgens het Nevobo (en andere Europese nationale bonden) systeem. We hebben het dan over dat gewonnen wedstrijden zwaarder wegen dan behaalde punten ten opzichte van het omgekeerde.

Een extreem voorbeeld ter verduidelijking, betrekking hebbend op het momenteel gespeelde VNL-toernooi in Rimini.

Stel dat Oranje 15 overwinningen boekt. Niet een enkel verlies lijdt (we zeiden al een extreem voorbeeld) maar dat wel met geluk, kunst en vliegwerk steeds in vijf sets doet. De tiebreak is immers een loterij zeggen velen. Met een score van 15 winstpartijen en 30 punten sluit Nederland dan af. Stel Brazilië boekt 14 zeges met 3-0 of 3-1 en lijdt tegen Oranje die 2-3 nederlaag, dat brengt hen dan op (14×3=42 punten + 1 puntje uit de tiebreak) een totaal van 43 punten. De ranglijst ziet er dan volgens het FIVB en CEV-systeem als volgt uit:

• 1> Nederland 15-30
• 2> Brazilië 14-43
• Wat we daar van denken moeten weten we nog niet precies, mooi voor Nederland maar is het ook reëel? Okay ze waren sterker dan alle andere tegenstanders en zijn dus de beste, maar ze haalden wel veel minder punten. De Nevobo wijze zou zomaar een stand kunnen weergeven waarin Nederland niet eens bij de Top 3 zou eindigen. Tussen 43 en 30 punten is er immers nog veel ruimte voor andere ploegen.
• Wie kent de doorslaggevende argumenten om deze verschillende systemen toe te passen?

Een ander iets waar we ons toch wel een beetje over verbazen bij het zien van al die VNL-wedstrijden is het ‘nutteloos’ achter ballen aan rennen. Meestal als een smash van de tegenstander via het blok met een hoge boog richting de boarding verdwijnt. Spelers en speelsters steken dan heel veel energie in de korte venijnige sprint en de duik naar de bal om een ‘pancake’ of een achterover bal te kunnen maken, die dus nooit en te nimmer meer tot een vervolg van een rally zal kunnen leiden. Tenminste in minstens 95 van de 100 pogingen niet.

Overbodige ijver, nutteloze inzet, verkwiste energie of welk labeltje u er ook maar aan wilt hangen. Misschien wel het ‘laten zien van geweldige inzet’.  Wellicht halen ze zo ergens een ‘wit voetje’ maar komen ze bij een actie later in het duel net dat beetje energie te kort om de bal wel net te halen.

Ik bedoel spelers en speelsters op dit niveau moeten toch het inzicht en het beoordelingsvermogen hebben om te kunnen nagaan of een bal die ver buiten het achterveld eindigt haalbaar of onhaalbaar is c.q. als die toch nog gehaald wordt niet voor een goed vervolg zal zorgen. Ik moet wel toegeven dat als het in die 5 van de 100 keer wel lukt, het een spectaculair beeld oplevert. Of doen ze het daarvoor?

Het lijkt wel of de dames die tijdens de wedstrijden in de wisselhoek bij het VNL- toernooi speciale dansjes instuderen en ze die met enige regelmaat laten zien als ze weten dat de camera’s op hen gericht zijn of dat juist doen om de camera ook voor een moment op hen gericht te krijgen. We zagen USA, Turkije, Rusland en ook andere landen leuke ritmische oefeningen doen, met gezichten verscholen achter mondkapjes.

Nog niet zo lang geleden ging de ‘warming-up’ van de Oranje dames op sociale media de wereld rond. Ben benieuwd of de Nederlandse dames in de wisselhoek ons ook nog zullen verrassen?

Van de week bij Brazilië vs. Frankrijk was er een 37-39 stand in de eerste set. Bij voetbal heb je zoiets als pingels nemen als een wedstrijd niet beslist kan worden in de verlenging. In combinatie met de (vele) foutserves en soms ellenlange wedstrijden vanwege lange vijfsetter vroegen we ons af of het misschien een idee zou zijn om bij de eerste gelijke stand na de 25 in een set en 15 in de tiebreak via opslagen (de volleybalpenalty) een set/ wedstrijd te laten beslissen.

Aan de ene kant van het net een passer loper en een libero en aan de andere kant de serverende ploeg. Om en om verdedigen en serveren. En alle spelers van het matchreport moeten serveren, dus ook de libero. Wie het eerst twee punten verschil realiseert met serveren wint met de notering z.n.vp. (zege na volleybalpenalty). Wat een kolde idee maar we leren er misschien wel beter serveren onder druk van!

Vorige week meldde ik u dat ik mijn tweede corona vaccinatie had mogen ontvangen. Daarin stond o.a. te lezen:

• ‘Neen, we gaan niets vermelden in het gele internationaal bewijs van inenting tegen de gele koorts van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Dat mogen we niet. Knipt u het bewijs dat u van mij krijgt maar uit en plakt u het er zelf maar in.’

En wat schets mijn verbazing, gisteren las ik in diverse media dat alle GGD ’en een stempel in het gele boekje zetten. Dus nu wel, en vorige week niet. “Mensen die al gevaccineerd zijn kunnen ook een stempel krijgen als ze dat willen.”  Dat is ook wel heel erg logisch want als ze het niet willen en er toch een krijgen zou wel zo’n beetje de omgekeerde wereld zijn. Ze moeten hun vaccinatieregistratie en het gele boekje meenemen naar de priklokatie om het stempeltje op te halen.” Ook dat lijkt me wel heel logisch.

• En nu vraag ik me dus af, hoe dat is met degenen, zoals ik bijvoorbeeld, die hun bewijs al keurig ingeplakt hebben, straks vertellen ze me dat ik wijzigingen in het gele boekje, een officieel document van de Nederlandse staat, heb aangebracht en het dus niet meer geldig is en zij het dus niet meer mogen afstempelen.’ Maar eens zien wat ze zeggen als ik met bij hen meld.
• Zoals in het hele corona beleid al vaker het geval was is dit toch wel zwabberdezwabber beleid van de bovenste plank. Vorige week niet, nog geen week later wel. Ben benieuwd hoe het volgende week is. Misschien krijg je dan wel een geel boekje met een coronastempel, ook als je niet bent ingeënt.

Transfers: “Joël Schneidmiller speelt komend seizoen voor Amysoft Lycurgus. De 22-jarige Amerikaan is de tweede passer-loper in de selectie. Met zijn komst bestaat de selectie voor komend seizoen uit twaalf spelers. De laatste twee nieuwe aanwinsten worden op korte termijn verwacht.” Dat meldt de Lycurgus website.

De 1.99 meter lange Schneidmiller speelde de afgelopen drie jaar voor de Universiteit van Irvine en zat in de voorselectie van het Amerikaanse team voor de Volleybal Nations League.

En voor onze Belgische lezers, Ilka van de Vyver de spelverdeelster van nationale Belgische ploeg wordt volgend seizoen bij MTV Stuttgart collega van Juliët Lohuis, Eline Timmerman en Hester Jasper.

En dan nog even dit! Hebt u ook zo genoten van de prestaties van het BTN-duo Stam/ Schoon in Ostrava. Vanuit de kwalificatieronden naar de kwartfinale.  Alsof de huidige en ex-wereldtop zich alvast moet gaan voorbereiden op een stevige concurrent in de nabije toekomst. “We zijn nog in de race voor Tokyo” zeggen ze zelf. “Doorgaan, doorgaan, vooral doorgaan!”

Goed weekend!………”Gaat zeker weten wel lukken!”

gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB.