Donitas D2 besmet met geheugenverlies.
VoV, 10-11-2021. 12:15 uur. Op een herfstige zaterdag in november was het weer tijd voor een Donitas thuisdag. Ondanks de aangescherpte maatregelen vanwege oplopende Coronabesmettingen, mocht de thuisdag doorgaan en alles liep op rolletjes. Zoals het hoort kleurde de ACLO geel-blauw, het publiek liep rond met bier en geel-blauwe mondkapjes, de slagcie was vanaf 11:00 uur de trommels aan het doorraggen en ook Donijn was weer van de partij.
Alle ingrediënten voor een onvergetelijke thuisdag waren aanwezig. Zo stond Axel de beste tosti’s (voor een veel te hoge prijs) te bakken, families uit verre oorden traden binnen, en iedereen die natgeregend was op de fiets, werd verwelkomd door die warme en bruisende Donitassfeer.
Voor aanvang van onze wedstrijd hadden al meerdere Donitas teams de punten binnengesleept. Tijdens het aanmoedigen hebben we de keeltjes al goed kunnen smeren en alvast het winnen kunnen proeven. Zelfs onze coach HJ heeft het winnen van dames 3 zelf mogen ervaren.
Na de wedstrijd stond een mega mooie avond op de planning. Iedereen mocht zijn oerinstincten uit de kast halen en verkleed gaan als zwart-oranje rakkers met ogen zo goud als bier. De DJcie wist precies hoe ze deze tijgers aan het dansen moesten krijgen en zo schudden de staarten en klauwen alle kanten op. Er werd weer volop gejaagd op de dansvloer en het bier gutste alle kanten op. Wat wil je nog meer?!
Wat was het weer een moker mooie thuisdag. Het voelt wel alsof ik iets ben vergeten te vertellen… Hmm…
Onze wedstrijd! Shit… Dat kan ik me totaal niet meer herinneren. Volgens mij was er aan het einde van de derde set iets raars gebeurt… Wat me nu te binnenschiet was een hele luide knal! Ohja! Ik heb me laten vertellen dat Peter van den Berg zijn strooptocht al vroeg was begonnen. Terwijl hij geen vergunning had om in de middag al te gaan jagen, laat staan om een pistool mee te dragen. Het schijnt dat hij Donijn aanzag voor een zeldzaam dier en een kogel loste, maar hij mistte! De kogel vloog tussen de oren van Donijn het veld in en raakte met een harde knal precies de bal. De bal waar ik achteraan zat. Ik kon niet meer op tijd remmen en knalde met mijn kop tegen de paal…
De wedstrijd heeft even stilgelegen. Toen ik eenmaal bij kwam wilde niemand me vertellen hoe de wedstrijd tot dan toe was verlopen. Het enige wat ik wel weet is dat we de laatste set nog flink spannend hebben gemaakt en toch wisten dit punt naar onze kant te trekken! Met een eindstand van 27-25. Zo’n punt smaakt naar meer!
Neem ruim!
gh @ VoV, verslag van Donitas Dames 2, foto Jan van den Noort.