Vizier op volleybal

 

Donitas D3: De hoogte- en dieptepunten!

VoV, 17-10-2018. 5:59 uur. Allereerst willen we jullie graag voorstellen aan ons nieuwe teamlid, Jerry! Jerry is onze mooie geel-blauwe jerrycan, bedankt CAS-CRM/ZVH H1.

Dan de wedstrijd, we moesten spelen tegen een oude bekende, SVI Dames 1. Vorig jaar zaten zij ook al bij ons in de competitie en zijn toen kampioen geworden. SVI Dames 1 zal gebrand zijn om de wedstrijd van ons te winnen, aangezien wij hen vorig jaar (toen ze al kampioen waren) toch nog hebben kunnen verslaan met 3-1! Helaas verliep het begin van de wedstrijd wat minder, de eerste twee sets waren dieptepunten… Niet best, we gaan er verder ook geen woorden aan vuil maken.(Dieptepunten)

Maar we kwamen terug en hoe! De derde en de vierde set hebben we gevochten, gestreden en gewonnen (onze hoogtepunten). Zo hebben we er toch nog een mooie vijfsetter uit kunnen slepen. Wij vinden het namelijk fijn om altijd het maximale uit onze contributie te halen. Helaas waren we de vijfde set niet sterk genoeg om ook deze set binnen te slepen 🙁

Toch waren er na de wedstrijd nog een paar gelukkige koppies te vinden in de McDonalds. Tessa die haar plekje had gevonden aan de kinderspelletjestafel. Maaike die heerlijk aan het genieten was van haar happy meal en Nikki die dolgelukkig was met het happy meal speeltje (waarvan ze dacht dat ze hem had opgelost). We dachten we sluiten de dag toch nog positief af, maar daar dacht Githe anders over.

Voordat we vertrokken vanuit Groningen gaf ze al aan “Ik heb echt al heel lang niet meer auto gereden, wie durft er bij mij in de auto? “. Er waren een aantal uit het team die het aandurfden, maar dat was misschien toch niet zo’n goede keuze. Githe was namelijk meer vergeten over het autorijden, was het nou benzine of diesel? Helaas verkeerd gekozen.

Er kwam veel rook uit de uitlaat zetten, de stoomboot van Sinterklaas was er niks bij. Ze hebben een tijd langs de weg staan te wachten op de ANWB. Voor sommige was dit harder strijden dan voor anderen, Wout had namelijk nog maar 1 sigaar (dieptepunt). Daartegenover stond wel dat Wout slim genoeg was om twee speciaalbiertjes in zijn sporttas te stoppen (hoogtepunt), gelukkig voor Wout, want ze stonden er nog wel een uur.

Tegen de kou werd een fles wodka uit Maaike haar sporttas getrokken, het begon verdacht veel op een teamavond te lijken, alleen dan met het halve team. Onder het genot van ABBA liedjes (ja, Wout was de dj) (jullie mogen zelf kiezen of dit een hoogte- of dieptepunt was) werden ze naar een tankstation in Pesse gesleept. Daar werden de spierballen nog eens op de proef gesteld met het duwen van de auto, toch nog ergens handig voor die krachttrainingen.

Het wachten was begonnen …. (dieptepunt), maar dat wachten bood ook mogelijkheden om eindelijk die verdomd lastige puzzel uit de happy meal op te lossen. Uiteindelijk is het onze getalenteerde coach Wout gelukt om het kinderspeeltje op te lossen (hoogtepunt voor Wout). Na lang wachten, zijn ze met de trein in Groningen aangekomen (de auto heeft dit avontuur niet overleefd) en veilig in hun bed beland!

gh @ VoV, Kusjes Donitas Dames 3. Foto Jan van den Noort.