Vizier op volleybal

 

Donitas H2 slaat in tiebreak zijn slag

VoV, 16-04-2019. 19:08 uur. Toen de mannen van Exstudiantes Heren 1 afgelopen zaterdag de Struikhal binnenkwamen, leek de hal een lichte trilling van herkenning te geven. Ze voelde de lichte tred van de Mizuno’s en de Asics zacht strelen over de veel bespeelde vloer. Zoveel vedettes, zowel ex-geel-blauwe helden als oud groen gespuis, betraden na zoveel jaren gezamenlijk opnieuw haar domein. Een windvlaag buiten had ook een zachte kreun kunnen zijn. Genot.

De mannen van Donitas Heren 2 hadden op dat moment het veld al opgewarmd, waardoor de complete hal in een beginnende vorm van extase verkeerde. De anticipatie hing bijna voelbaar in de lucht. De Struikhal was klaar voor ballen die met veel liefde naar binnen gebeukt zouden worden. Ze was klaar voor beide spelverdelers die vanuit haar achterveld passievol dubbel kwamen penetreren. Klaar voor een avond die haar van hoogtepunt naar hoogtepunt zou voeren.

Na het nodige voorspel, waarbij er door beide teams afwisselend ballen zacht en hard werden getoucheerd, gaf de voyeur in het wit, die vanaf zijn verhoogde stoel het voorspel stond te aanschouwen, aan dat het tijd was. Prompt werden de inspeelshirts uitgetrokken en de trainingsbroeken gingen omlaag. Aan beide zijden betraden zes man voorzichtig de meeste intieme delen van de Struikhal. Een zachte huivering leek door haar fundering heen te kruipen.

Direct vanaf het begin van de wedstrijd was het vooral Donitas die het tempo bepaalde. Kort nadat de scheids het fluitsignaal had gegeven, kropen ze bovenop en wisten die positie als jonge goden twee volle sets vast te houden. Het spel van de geel-blauwen leek niet alleen de Struik, maar ook de scheids te bekoren. Hij liet zonder gene spelverdelers de ballen één, tweemaal raken, zonder daar ook maar een keer technisch voor te fluiten. Wat een man. Exstudiantes stond ondertussen rukkend slecht in het veld en leek zich geen raad te weten met het opgewonden machtsvertoon van de geel-blauwen. Na op het telbord 25-21 en 25-20 te hebben zien staan, stonden de Donitaters hijgend, zwetend, moe maar voldaan en klaar voor de derde set.

Maar hier bleek hun stamina nog niet tegen opgewassen te zijn. Al vroeg in de derde set liet Exstudiantes zien dat enige ervaring een groot voordeel kan opleveren en soepel werd het spelletje overgenomen. Bal na bal gleed tussen de – door het zweet en andere sappen vochtig geworden – gele lijnen naar binnen. Vanaf de zijlijn kon Donitas coach Lenny alleen nog maar teleurgesteld naar het slappe zaakje van zijn spelers kijken. Met een overtuigende 17-25 en 19-25 op het scorebord zat Exstudiantes in de derde en vierde set fier bovenop en maakte de Struik zich kreunend klaar voor die climactische vijfde set.

Maar de geel-blauwe godenzonen herpakten zich. En hoe! De Exstudianten bewogen zich hijgend door het veld, maar wisten op geen enkel moment meer bovenop te komen. En toen oud-Donitater en anti-held Epke zijn bal met een sprongservice buiten de lijnen floepte, liet de Struikhal enigszins teleurgesteld de geel-blauwen over zich heen komen. Ze had op een betere climax gehoopt. Met een kneiterharde, kloppende 15-4, wisten de geel-blauwe kampioenen via een 5-setter te winnen van het enige team in de competitie dat ze nog niet geklopt hadden. Hulde.

Na afloop vonden alle spelers zich uitgeput, onderuitgezakt in de kantine terug om daar onder het genot van een biertje gezamenlijk bij te komen. Prima potje, mooi feestje in de kantine. IM HERZ!

gh @ VoV, verslag van Donitas Heren 2.