Vizier op volleybal

 

Drie keer is scheepsrecht voor Lycurgus

VoV, 07-05-2018. 5:50 uur.  Nadat  via teleurstellende resultaten tegen Seesing Personeel Orion de kansen in de derde (2-3 verlies) en vierde (3-1 verlies, eergisteren) wedstrijd voor Abiant Lycurgus op de derde landstitel in successie verloren waren gegaan, kreeg de ploeg gistermiddag in Groningen de derde en laatste kans om zich opnieuw tot kampioen van Nederland te kronen. Maar intussen had tegenstander Orion zich via de genoemde winstpartijen  dezelfde uitgangspositie verschaft. Zij konden Lycurgus onttronen en de beker en de gouden medailles meenemen naar Doetinchem.

Lycurgus had de klus om MartiniPlaza na het verlies van eergisteren binnen 22 uur speelklaar en vol te krijgen voor elkaar gebokst en om 14:00 uur werd er voor het eerst gefloten door scheids Gert Reichardt. De ontknoping van het seizoen 2017 / 2018 was aanstaande, de laatste wedstrijd bij de mannen kon beginnen.

In deze beslissende wedstrijd om het landskampioenschap begon Abiant Lycurgus met Wytze Kooistra als diagonaal, spelverdeler Carlos Mora Sabate, Niels de Vries en Dennis Borst op midden, passer/lopers waren Trifon Lapkov en Frits van Gestel en libero Erik Mattson. Bij Seesing Personeel Orion stonden diagonaal Joris Marcelis, spelverdeler Stijn Held, middens Maikel van Zeist en Twan Wiltenburg, passer / lopers Erik van der Schaaf en Pim Kamps en libero Rob Jorna in de basis.

In een goedgevuld MartiniPlaza begon de thuisploeg erg sterk (3-1, 5-2). De Groningse ploeg nam een 9-5 voorsprong en Orion-trainer Redbad Strikwerda nam daarvoor al zijn eerste time-out bij 8-5. De Groningers hielden drie a vier punten verschil op het scorebord tot aan pakweg 15-11, vervolgens liepen ze uit naar 19-14. De foute opslag van Lycurgus (19-15), de uitgeslagen aanval en een score van Sean Cook brachten de spanning bij 19-17 terug. Time out Lycurgus. Al snel werd het verschil weer vier punten (22-18 en 24-20). Tom Buijs en een aanvallende fout bij Lycurgus stelden de setwinst nog even uit, voordat Wytze Kooistra raak sloeg (25-22).

Na een gelijkopgaand begin in de tweede set, met scorende midaanvallen van Dennis Borst en over en weer de nodige foutserves ging Orion bij 7-5 de time out in. Twan Wiltenburg blokkeerde de 7-7 op de borden, iets later serveerde Tom Buijs de gasten uit Doetinchem met een ace naar 8-10.  Via een kill – block van Niels de Vries en een score van Wytze Kooistra werd het 13-12 en ging het thuispubliek weer massaal achter de ploeg staan. Lycurgus kwam op 18-15, maar Orion bleef keihard vechten voor elk punt.  Op de sterke service van Held wist de ploeg uit Doetinchem op gelijke hoogte te komen (18-18) en Lycurgus – trainer Arjan Taaij nam snel twee time-outs bij 18-17 en 20-20.  Lycurgus kwam met 21-20 voor, maar kreeg daarna geen punt meer mee. Wiltenburg en Cook scoorden voor Orion en Lycurgus gaf een aantal punten weg tot aan de 21-25 stand.

In de derde set haalde Strikwerda de ploeg al bij 3-0 naar de kant, de bal op een presenteerblaadje verzilverde Mora Sabaté voor 8-4. Orion vocht vol passie terug en hun meegereisde supporters steunden hen hartstochtelijk. Joris Marcelis, Maikel van Zeist en Pim Kamps maakten van de achterstand een 13-14 voorsprong. Een lange rally eindigde opvallend. Lapkov moest de bal er met een hele grote boog overheen spelen en dat leverde een punt op omdat zowel libero Jorna als passer loper Tom Buijs van Orion dachten dat de bal hij uit zou gaan. De bal viel echter voor hun neus precies op de lijn voor 17-16 en het publiek ging helemaal los. Twee kill – blocks maakten 20-17, bij 22-19 was het verschil nog drie punten, maar op de 24-22, na een score van Buis en van der Schaaf,  haalde Taaij zijn ploeg toch naar de kant. Lycurgus maakte daarna de 25-22 en ging met 2-1 in sets aan de leiding.

Op 3-0 in de vierde set wederom een time out van Strikwerda. Het had effect (4-4). Maar na een voetfout van Heusinkveld en twee sterke bloks van Dennis Borst werd het 8-5, weer time out Orion. Lycurgus had de flow te pakken en nam vijf punten voorsprong bij 10-5. En hield die vast via de tussenstanden 12-7 en 14-9.  Toch bleef Orion er in geloven en vocht terug tot 15-14. Na drie Orion fouten op rij werd het 20-17, waarop een cruciaal moment volgde.

De lijnrechter gaf aan dat een smash van Orion in was, maar scheidsrechter Reichardt overrulede hem en gaf het punt aan Lycurgus: 21-17. De spelers van de uitploeg vonden het onbegrijpelijk en Joris Marcelis uitte zijn frustratie en trok het nat hard omlaag. Dat leverde hem een rode kaart en daarna veel discussie op en dus ook meteen de 22-17. Was het daarmee gedaan? Zeker niet. Orion toonde weer aan over enorm veel vechtlust en veerkracht te beschikken en werkte nog een aantal matchpoints weg. Van 24-21 werd het nog 24-23, maar door een servicefout eindigde de wedstrijd: 25-23.

Aanvoerder Wytze Kooistra mocht voor de derde keer op rij de beker omhoog tillen. “Dit is een hele speciale, we doen het toch mooi maar een dag na de verloren wedstrijd in Doetinchem. Ook petje af voor Orion We tonen aan dat we ook met immense druk om kunnen gaan, we kwamen hier ijzersterk terug na twee zure nederlagen. Het was niet altijd makkelijk, in de finale zat alles: veel emotie en goed spel aan beide kanten. We hebben het zelf afgedwongen, ook met een beetje geluk. Wij hielden het hoofd koel en het verschil tussen deze twee teams was miniem. We gaan deze derde titel even goed vieren vanavond!”

Ook trainer Arjan Taaij straalde van geluk. “Ik ben zo trots op mijn ploeg en blij voor iedereen die hier bij betrokken is en voor heel de stad. Succes is nooit vanzelfsprekend en we hebben er keihard voor moeten werken. Het hele seizoen door. Dat wordt hier beloond. De druk was groot, iedereen ging er vanuit dat wij het wel even zouden doen. De ploeg heeft vandaag vol strijd het mooie gevecht gewonnen.”

gh @ Vizier op Volleybal. Bron o.a. persbericht Nevobo. Foto CEV.