Vizier op volleybal

 

Koploper Gemini S klopt hekkensluiter

VoV, 05-11-2022. 13:30 uur. In de derde divisie A staan we er goed voor. We staan eerste en moesten tegen de laatste. Gemini S speelde tegen Volleybal Combinatie S. Oftewel: De Spokers tegen Spaarnestad. Want daar staan S en S voor. In de kleedkamer konden we horen dat Spaarnestad werd gesponsord door The Boom Room. Heel Kerkelanden trilde op z’n grondvesten.

Erik en Wouter neurieden rustig Vivaldi

Het bracht Erik kalmte. Het bracht Wouter een pijnlijke kuit. En de Boom-Room-Brigade van Spaarnestad heren 3 spreidde zich uit over de hal. Het was als dunne ontlasting in een rivier met iets te weinig stroomsnelheid. Maar aanvoerder Remko zegt altijd: “Van Ghanges tot aan Eem, niet krabben bij eczeem.”

Tactisch speelde Spaarnestad ons helemaal zoek. Ze maakte namelijk meer punten. En dat was tactisch een sterke zet. Wij kwamen pas terug toen Martijn vanaf de tribune bovenstaande foto gemaakt had. In canon van het witte bordje. Het leek wel de melodie van ‘Vader Jakob’. Daardoor wisten we wat ze van plan waren. Namelijk meer punten te maken dan wij. Gelukkig maar dat we er zo spoedig achter kwamen. We hebben geen idee wat er anders gebeurd zou zijn. De eerste set eindigde toen wij meer punten hadden dan zij (25-22).

De power diagonaal (van Assema?) werd eruit gehaald en door zijn team gemist. Al pakte de nieuwe diagonaal Hautemann het stokje goed op. Van der Kuip gooide de ballen snel achterover. Hautemann werd meermaals vrij gespeeld. Voornamelijk achter de 3 meterlijn. Ook vanaf de 5 aanval sloeg aanvoerder Beentjes de …

Ken de de film: ‘de Beentjes van Sint Hildegard?

Enfin, Beentjes sloeg de hut van aanstaande oom Tom hard omver. Tom wist niet waar hij het zoeken moest. Wat voor hut? Nee. De bal. Klaaf op de dia draaide nog eens de duimschroeven aan. Hij was vanavond de personificatie van onze wedstrijdvorm. Getergd en gekwetst. Maar wel onverslaanbaar. Zelfs met de vele bloks op onze Bas. Maar misschien was dit ook, omdat Bas de hele tijd dacht: ‘Niet vergeten m’n telefoon op te laden als ik thuis ben.’ Het eerste deel van de set was voor de tiktakkende Boom Roomers van Spaarnestad. En werd ons aan het einde als kinderpostzegel aangeboden. 25-20 Dank!

En bij ons speelt Mike. En waar Mike is, daar is grof geweld. En waar gehakt wordt, vallen spaanders. Bij heren 3 ook. Het midden was te bedeesd met Van Viersen ‘de stille’, De Graaff als muurdecoratie en Jaspers met zijn Nintendo verhalen. Hendriks werd gebracht voor Van der Kuip. Een iets mondiger spelverdeler is het. Maar als spelverdeler kan je het niet alleen. Behalve als je Erik heet. Onze Erik tikt in één wedstrijd meer door, dan een middenvelder van Barcelona in een half seizoen. Tsjonge jonge. Terug naar de Haarl-emmers. Wie weet was het Van Assema, wie weet was het Abbink. Één van de twee stond er met Beentjes in.

In ieder geval had hij zijn Tinder nog aan staan. Hij zal het wel ontkennen, maar wat een stiekemerd. Alles naar de goede kant swipen. Toch was het vooral Beentjes die indruk bleef maken. Als die nu een paar decimeter erbij krijgt, dan zit er nog wel wat groei in. Maar dat is logisch. Deze set konden we ons spel samenvatten met: serveren. Spaarnestad passte stabiel onder leiding van berkenblad Olivier Gijze. Spaarnestad verdeelde netjes. En Spaarnestad in de aanval. Dat ging niet altijd goed. 25-16

De laatste set werden de emmers van de meegekomen harde haarlse kern onrustig. “Nu gaat het echt beginnen” en onbeduidendere leuzen werden gescandeerd. En ja. Er zat in de laatste set toch nog wat vuur in de ploeg, waarvan een aantal krap 15 jaar geleden hun eerste stapjes zetten. En er in de komende 15 jaar een hoop staat te gebeuren. Als je maar de kansen pakt wanneer die zich voordoen. Coach Jeroen Syrier weet als geen ander hoe het is om uit een uitzichtloze situatie te ontsnappen.

Je moet lang buffelen. Alsmaar doorgaan. Goede dingen doen. Herhalen. Met moed, beleid, trouw, eer en trots. En dan zie je helemaal aan het einde van de tunnel het licht. Aldus Syrier terugkijkend op de reis van zijn leven. Ter appèl werd Bas nog een gele kaart door zijn iets te nauwe keel geduwd. Maar Tim hoor je niet klagen. Tim: “Bas geniet zelf ook met volle teugen.” 25-22. The Boom Room ging na de wedstrijd weer op maximaal.

Onder de douche neuriede Erik stoïcijns en zong Wouter staccato.

gh @ VoV, verslag van en foto via Bram, Gemini S.