Slap begin, goed einde voor Sovoco D1

VoV, 19-01-2020. 16:51 uur. Op een vroege zaterdagochtend mochten wij voor de 2e keer dit seizoen naar Haarlem afreizen. De vroege aanvangstijd deed ons weer jeugdig voelen en dat was iets goeds, zo besloten we. Dit keer stond het 2e team van Spaarnestad op het programma. Thuis hadden we ze 4-0 verslagen en vooral het gemak waarmee dat toen ging had ons verbaasd. We hielden er rekening mee dat dit vandaag een ander verhaal zou worden nu ze in hun eigen hal speelden. Thuis was Daniela er niet bij en nu weer wel, maar misten we Kirsten.

Lekker op tijd, voordat onze tegenstander in de koude zaal gezien was, begonnen we alvast aan onze warming-up. Met het idee; dan kunnen we alle onderdelen en oefeningen die we graag doen ook echt plaatsvinden. Mooi voornemen. Maar op het moment dat we wilden blokkeren, werd het net weggehaald en ruim de tijd genomen om een ander net op te hangen. Dit dan toch maar overslaan. Overigens werd het net na het inslaan en in-serveren pas op de juiste hoogte gehangen. Gelukkig bleek hij te hoog gehangen te hebben en was het niet andersom…

Met Sandra, Daphne, Franke, Daniela, Jiska, Charla en Hanneke begonnen we. Onze opdracht – daar hadden we de hele week ook al expliciet op gehamerd – was om lekker luidruchtig te zijn, enthousiast en elkaar goed te steunen. Dat luidruchtige en enthousiaste was zo goed gelukt dat we op maandag van het team dat naast ons trainde het verzoek kregen of het wat minder kon. Ze konden elkaar niet meer verstaan…!

Dit voornemen werd in de 1e set direct al op de proef gesteld. We begonnen stroef. De pass was wisselvallig en aanvallend wisselden we slimme balletjes af met onnodige directe fouten. Ons wapen, de service, haperde hier en daar ook. Zo lag de druk eigenlijk continu bij ons en als we de kans hadden om dat om te draaien, deden we dat niet.

Het dieptepunt was een serviceserie van wel 8 punten, waar we geen grip op kregen, hoe we ook schoven en probeerden. Best moeilijk om dan nog steeds luidruchtig, enthousiast en als 1 team sterk te blijven. Kyra kwam er voor Jiska, hoewel de spelverdeling er op dat punt weinig aan kon doen. We verloren kansloos met 25-15. Wat een domper!

De 2e set deden we wat omzettingen in de opstelling. Evi begon in plaats van Daphne als passer/loper. Anto had duidelijk te veel naar Krijn Duimpje gekeken vorig jaar, want de bedoeling was dat Kyra startte, maar Jiska stond op het opstellingsbriefje. Dus Jiska startte. Tijdens de set maakten we gebruik van de dubbele wissel en kwamen Kyra en Daphne erin. Daphne (achter) en Charla (voor) wisselden de rest van de wedstrijd elkaar steeds af en bezetten zo samen de diagonaal positie.

Het begin van deze set was nog steeds wat wankel, maar met hard werken en wat bluffen, kwamen we steeds meer in ons spel. We legden meer druk met de service, de pass werd iets stabieler en aanvallend kwamen we er beter door. Over midden scoorden we veel en aan de buitenkanten werd er slimmer gespeeld. Het ging niet vlekkeloos, maar we pakten de set met 17-25.

Dat harde werken zouden we goed vast moeten houden, maar we vonden het allemaal in ieder geval alweer een stuk leuker en er kon weer gelachen worden. Met dezelfde mensen en aanpak als we geëindigd waren, stoomden we in de 3e set verder. De 1e scheidsrechter zag soms andere dingen dan wij en dat pakten helaas eigenlijk altijd in ons nadeel uit. De 2e scheidsrechter hield zich dan afzijdig en negeerde Anto – niet bewust, maar wel onhandig – als ze een time-out of wissel wilde aanvragen.

Dit had al een paar keer geleid tot luid protest van onze kant, maar in deze set kwam onze frustratie er weer goed uit bij een duidelijk blok (dat wij netjes uit-dekten) welke – zoals steeds erg laat – afgefloten werd voor 4 keer spelen. We kregen een gele kaart en wisten we dat we kennelijk dubbel zo hard zouden moeten werken. Geen probleem; we pakten de set met 19-25.

De 4e set ging soepeler. De muggen kwamen er niet meer goed doorheen en maakten zelf steeds meer fouten. Kyra vond het midden goed en dat werd vrijwel altijd een punt. De rest was stabiel genoeg en zo werd het 15-25 voor ons. Gewonnen dus!

Gezien de stand op de ranglijst, onze ambities en het niveau dat we kúnnen vertonen, was de ons ondermaatse spel in de 1e set en het laten liggen van een punt een teleurstelling. Als je puur naar de wedstrijd op zich kijkt, was het ook wel weer knap en goed dat we de wedstrijd wisten om te draaien en uit de ‘put’ wisten op te krabbelen. Met deze positieve les, gaan we gewoon weer verder met hard trainen. Dinto 1 bleek bovendien ook een set te hebben laten liggen, dus de schade bleef beperkt.

Volgende week staat Dinto 2 (al kan je het gerust ‘Dinto mix 1/2’ noemen) op het programma, thuis om 15.00 uur in De Bunt. Uit was dat een lastige pot, dus we kunnen alle support gebruiken! Tot dan?

gh @ VoV, verslag van Hanneke v/d Broek, Sovoco Dames 1.