Vizier op volleybal

 

Sovoco D1 verliest 3-2 van Zaanstad D2

VoV, 05-02-2024. 7:30 uur. De afgelopen 2 weken trainden we goed en deze maandag waren we zowaar met 12 mensen op de training! Een unicum. Eindelijk 6 tegen 6 oefenen. Dus niks stond in de weg van een mooi potje volleybal in Oostzaan. Thuis wonnen we eenvoudig 4-0 van Zaanstad D2.

Maar hun resultaten in de competitie zijn niet verkeerd en ze hadden zich versterkt met een ervaren diagonaal speelster. Bovendien hadden wij nare herinneringen aan hun zaal, want dat was de plek waar we echt onder de maat speelden en onze enige 4-0 nederlaag opliepen (tegen Zaanstad D1).
We stonden dus op scherp.

Onderweg dacht Daniela Floris in een passerende auto te herkennen en was hem al vrolijk aan het toezwaaien. De bestuurder heeft de dag van zijn leven gehad, maar Floris was het niet… Aangekomen via dezelfde verkeerde afslag als de vorige keer, konden we dit keer wel voor de deur parkeren. Hoewel we nu ook goed de weg wisten in het sportcomplex, waren we wel even vergeten hoe felgroen alles in de zaal is. In de kantine konden we gezellig bij ons Heren 1 aansluiten, want zij zouden gelijktijdig met ons spelen.

Ook deze keer liepen de wedstrijden voor ons weer uit en was het frisjes in de zaal. Ondertussen bestelde Anto een spulletje wat onze schoenen tegen de gladde vloer in onze trainingshal moet weren, aangedragen door trainer van H1, Brad.

Wat dit keer anders was:

  • De scheidsrechters waren goed en hadden geduld.
  • Na een slappe start, waarin we het tij niet konden keren in de 1e set, wisten we vanaf de 2e set een behoorlijk niveau te halen (wat in de 4e weer weg was).
  • Er was meer en positieve strijdlust. En dat was ook wel nodig want we waren goed aan elkaar gewaagd.
  • We wisten 2 sets te winnen

Maar wat dus hetzelfde was: 2 sets is te weinig en we verloren hier dus weer. Zaanstad speelde goed, bracht een goede pass en wist mooie hoeken in de aanval te maken. Maar het lag echt aan onze eigen service-druk, passing en communicatie/gaan voor ballen, dat we het niet tot een beter resultaat konden brengen.

En ook dit keer was er een zeurende coach over ons vele dweilen. Nog iemand die niet begrijpt dat de speler en het team die moet dweilen er zelf altijd nog het meeste last van hebben en iemand die niet zo scherp was om te zien dat het zowel in servicebeurten van de tegenstander als van onszelf gebeurde…

Wij baalden dus flink, vooral over de manier waarop deze nederlaag tot stand was gekomen. Heren 1 behaalde gelukkig een beter resultaat.

Na afloop gingen we wat eten in Zaandam. Ons idee was om dat gezellig met H1 te doen, maar daar dachten de heren anders over. Dus alleen onze grote vriend Thomas was van de partij. Die kon mooi het plekje van Kyra innemen, want die had andere plannen.

We kwamen er volleybal-kenners van Peelpush tegen, wiens schoondochter een oud-speelster van Sovoco bleek te zijn. De gastheer bleek behoorlijk wat te weten van volleybal. Er stonden een paar beelden om ons heen van personen die ons nauwlettend – of angstaanjagend volgens sommigen – in de gaten hielden. We zaten op de 1e rij bij een achtervolging op de weg van 4 politieauto’s en een helikopter op een Volkswagen Polo. Wilde verhalen werden verzonnen over wat er aan de hand kon zijn.

Eline had desondanks geen geduld en had het al over de Mac, maar misschien was ze gewoon wat hangry. Eredivisiewedstrijden werden op telefoontjes gevolgd en Ajax-PSV werd op de tv aangezet. Recensie: We aten heerlijk, het was gezellig, maar we voelden ons wel een klein beetje gepiepeld; het eten was aan de dure kant voor wat je kreeg, bovendien waren er allerlei dingen in rekening gebracht die we niet gevraagd hadden…

We zijn van plan de goede trainingsinzet gewoon door te zetten en gaan zaterdag weer voor een clean sweep tegen Armixtos, want daar wisten we uit ook 0-4 van te winnen. Zijn jullie er weer bij om 17.00 uur in De Bunt?

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek. Foto Jan van den Noort.