Vizier op volleybal

 

US Heren 1 reikt Oscar uit

VoV, 17-02-2020. 5:35 uur. Een auditie is een voorbeelduitvoering van een acteur, zanger, muzikant of danser. In sommige gevallen, zoals bij een auditie van een volleyballer, is een goede actie of enkele goede acties tijdens een wedstrijd voldoende. De auditie is een oneerlijk proces waarbij beoordelaars een volleyballer selecteren die het meeste is opgevallen, wat in zekere zin hetzelfde is als een sollicitatiegesprek bij de normale arbeidsmarkt.

Om dit verder uit te leggen kunnen we de wedstrijd Vives-US als voorbeeld nemen. Er waren enkele mannen aanwezig die auditie deden als muzikant. Zij zaten op de tribune en hadden een trommel, twee handen om mee te klappen en een enkel blaasinstrument. Het plezier droop er van af. Net als overtollig kwijl. Ze trokken zich niks aan van plagiaat, copyright en de ondergespetterde nek van diegene vóór hun.

In aanloop naar carnaval mag dat. En in Bagdad mag dat. Plezier is een groot goed.
In de kleedkamer voor aanvang van de wedstrijd zong de master of coaching (MC) Kalt ons toe. Het was een lied, of misschien meer een ballade. Hij had het zelf gecomponeerd. Het zat een beetje tussen freestyle hiphop en jazz in. Lange zinnen waar je soms een melodie in lijkt te herkennen, maar die dan toch niet goed rijmen. Voor Lisa was het een blind-audition. Ze bleef op de gang, want ze werd niet overtuigd.

Dan is er nog de meest populaire auditie: de acteur. Hiervoor lag een lijst van namen klaar op het digitale wedstrijdformulier: Daas, Verhees, André, Musters, Verdonck, Muis, Snoek, Koolstra, Covalo, Raphaël, Hoonhout en Borst.

De wedstrijd en auditie begon met Daas die alles fout deed wat mogelijk was. Hij viel af en kreeg de hoofdrol niet. Muis en Snoek hadden veel te doen en veel tekst. Dan kan je excelleren. Zij bezweken echter onder de hoge druk. Snoek viel af. Hoonhout heeft misschien niet de looks, maar heeft een goed stel hersens, waarmee hij dat prima compenseert. Hij zette ons via zijn serve op 1-4 voor. André acteerde als boom. Hij blokkeerde de gangbare paden van de Vives. Onmisbaar, maar niet erg dynamisch.

Muis toonde emotie. Musters toonde emotie. Raphaël had zin in kip. Zover was het nog lang niet, maar hij liet een gretigheid zien die je niet vaak op een podium ziet. ‘Braziliaanse flair’ gecombineerd met ‘Braziliaans harde ballen’.

De eerste set ging verloren met 25-19. Hoonhout zakte door het ijs. Hij vergat zijn tekst en wat hij moest doen. Sprakeloos deed hij iets anders. Het werkte niet en het liep in de soep. De tweede set verloren we dikker (25-15). Borst kwam erin en moest improviseren. Verdedigen van de middenaanval? De derde set was te danken aan Verhees via een monoloog van services. Raphael en Verhees gloreerden en het publiek zat op het puntje van zijn stoel. Winst met 20-25.

Mental coaches De Geer en Lubberts praatten op de emotie van de acteurs in. De vierde set zou namelijk cruciaal zijn. Verdonck mocht opkomen en kwam in vol ornaat uit de coulisse. Het stond al snel 10-1. Scoren lukte niet. Fouten maakten we. Covalo en Snoek kwamen er in voor Koolstra en Raphaël. Deze set werd gekenmerkt door geestige momenten.

De eerste service van Borst waarbij Koolstra in het veld de bal had, de scheids floot, de bal naar Borst werd gestuiterd, Borst achter de achterlijn gaat staan en serveert. Maar echte humor kwam er bij de service van Verhees, die een witte lijn 3 meter voor de achterlijn aanzag voor de achterlijn. De scheids floot terwijl Verhees in het veld stond, en van achter deze random lijn in het veld serveerde. Aan vakantie toe? Hij kon er zelf ook om grinniken. Niet om de 25-18 overigens. Hier werd de wedstrijd niet verloren. Er werd door US heren 1 bij vlagen goed geacteerd, maar het was niet genoeg.

In set 2 werd de wedstrijd in feite al verloren. Dit kwam door een magistraal stukje acteerwerk van de man die er eigenlijk niet als acteur was. Het was een danser van Vives. In set 2 slaakte de libero een hartverscheurende kreet en ging gestrekt. Het leek ernstig. Een hartaanval? Liesbreuk? Dood? Of toch een schwalbe? Verrekte kut?! Enfin, het bleek een farce. Hij liet vervolgens zien dat de hoofdrol voor hem was.

Dansend en duikend door het veld. Capriolen waarbij de ene beweging bijzonder was, maar de andere nog meer. Ballen die wij met 100 km/u op hem afsloegen deerden hem niet. De spotlight ging aan door zijn sluwe acteerwerk in set twee en de acrobatiek en balletkunst in set drie en vier. Ondanks de 3-1 verlies, krijgt Vives’ libero Jordy Streng onze welgemeende complimenten.

gh @ VoV, verslag en foto door B. Koolstra, US Heren 1.