Vizier op volleybal

 

Geen stunt Donitas D3 tegen koploper

VoV, 14-02-2020. 6:10 uur. Op 8 februari mochten wij in Zwolle aantreden tegen, hoe bedenk je het, VC Zwolle. Waar de wedstrijd precies plaats zou vinden was echter nog een verrassing. Onze tegenstander had namelijk geen zaal tot haar beschikking waardoor ze moesten uitwijken naar een andere zaal.

Er zijn volgens mij zo’n 24 volleybalverenigingen gevestigd in deze stad en minstens net zoveel volleybalzalen, maar VC Zwolle had gekozen om uit te wijken naar een gedrocht dat vanaf de buitenkant nog het meest op een crematorium leek. Dit was eigenlijk de thuisbasis van Bas Autowas Voorsterslag, met als toepasselijke slogan “Waar was je?”. Hi-la-risch.

We zouden om 18:00 uur spelen, maar uiteraard liep alles nogal uit. Hierdoor hadden we uitgebreid de tijd om de teams voor ons even te inspecteren. Ik mag toch echt hopen dat ze ons commentaar niet hebben gehoord want die was, eh, niet mals. Ieder zijn talent, laten we maar zeggen.

Veel, veel later dan gepland konden we na een turbo-warming-up dan eindelijk beginnen aan de wedstrijd, vergezeld door Donitas H2 die op het veld naast ons streed.

Dit was dit seizoen de eerste keer dat we tegen VC Zwolle speelden, maar vorig jaar zaten we ook bij ze in de competitie en die wedstrijd staat ons helaas nogal te goed bij. Binnen drie kwartier weggeserveerd, vaker geketst dan in een gemiddeld seizoen van Ex on the Beach Double Dutch en áls er een keer een pass kwam ging er wel wat anders mis.

Ook dit seizoen staat VC Zwolle bovenaan: na 15 wedstrijdrondes hebben zij 64 punten, wij 33. We waren dus de underdog van deze wedstrijd, maar inmiddels weten wij wat dat kan betekenen. We waren dus gebrand om vooral lekker te volleyballen, veel plezier te maken, en te pakken wat er te pakken viel.

De eerste set begon en wij waren on fire! Waar onze servicedruk soms nog wel te wensen overlaat, vlogen de ballen vandaag om de oren van VC Zwolle. Dit leverde ons gedurende de set een steady voorsprong van twee punten op, tot we boven de twintig in paniek raakten en slordig gingen spelen. Hier maakte VC Zwolle gretig gebruik van en na een spannende strijd trokken zij met 26-24 aan het langste eind.

Eigenlijk zag de rest van de wedstrijd er ook zo uit. Alles wat goed moest gaan ging lange tijd goed: sterke passlijn, goede servicedruk en we waren scherp aan het net. En tóch ging het boven de 20 telkens mis, waardoor de tweede set met 25-23 naar VC Zwolle ging.

Daarom besloten we in de derde set even te frauderen, doordat Angela per ongeluk de verkeerde bal terugrolde na een ketser. VC Zwolle in de war, scheidrechters in de war. Githe probeerde het nog goed te praten: “Nee dit is de goede bal, ik heb ze omgewisseld!” Maar dit snapten de scheidsrechters ook al niet. Maureen was inmiddels ook wel klaar met dat gevolleybal en besloot te laten zien dat ze bij Apollo, waar ze doordeweeks traint, leert voetballen.

Ze gaf een per ongeluk een perfecte set-up met haar voet, want waarom zou je duiken? Dit leverde ons wel het punt op, maar even later verloren we helaas toch de set met 25-19. Ook de vierde set, die wij eigenlijk wel verdiend hadden om te winnen, was het helaas net niet genoeg: 25-22 voor de Zwollenaren.

Na de wedstrijd was er – uiteraard – tijd voor taart (thanks Mohreen) en werd na veel omwegen, kapotte lantaarnpalen en een aantal verkeersovertredingen een MacDonalds gevonden. Ondanks dat we 4-0 hebben verloren konden we terugkijken op een goede wedstrijd, waarin we zeker hebben laten zien wat we waard waren.

Na een korte vakantie van drie vrije zaterdagen (wat moeten we in hemelsnaam met al die vrije tijd?) mogen we op 7 maart aantreden tegen Hake Tjoba, Zien we jullie daar? Is in Klazienaveen, leuk man, moet je geweest zijn!

gh @ VoV, verslag Donitas Dames 3. Foto Jan van den Noort.