Peelpush2 maatje te klein voor Sliedrecht2

VoV, 11-10-2018. 18:33 uur. Na de onnodige zeperd tegen Stravoc vorig weekend togen onze meiden afgelopen zaterdag naar Sliedrecht. Sliedrecht Dames 2, een ploeg die voor hun doen een zwakke start heeft meegemaakt. Een 2-3 verlies in eigen huis tegen Velden en een 3-2 winst tegen SOMAS Activia.  Vorig jaar in het begin van de competitie hebben we hier kansloos tegen verloren maar thuis hebben we dit team toen in een werkelijk enerverend duel verslagen.

Dat Sliedrecht niet tegen een derde tegenslag wilde aanlopen was wel duidelijk. De sterkste ploeg in de basis en vooral niet wisselen, op een keertje serveren na. Peelpush startte, naast de ‘vaste’ garde, met Sil, Ayla, Lynn en Sanne in de basis.

In het begin ging het gelijk op met een mooi blok van Sanne voor de 3-3. Twee servicebeurten van Sliedrecht later was de stand echter al 7-13 waarna Ayla met een driemeter aanval de side – out wist te bemachtigen. Sliedrecht trok echter flinke door, sterk serverend en sterk aanvallend. Op 10-17 bracht Roel Shanisa voor Sil. Passend bleef het fout gaan in het achterveld waarna Emma haar rentree maakte, niet als libero maar als passer/loper op de plek van Lynn.

Het verschil liep niet meer op, maar ook niet meer terug. Op 14-23 had Sanne een sterke serviceserie  met enkele (semi)-aces. Ze bracht de stand terug naar 18-23, tot ontsteltenis van de Sliedrecht – coach (nou is die nogal snel ontstelt…..). Desalniettemin ging de 1eset verdiend met 25-18 naar Sliedrecht. Al met al geen beste set van onze meiden.

In de 2e set liet Roel het team staan en eigenlijk liep het best goed. Aanvallend werden er punten gescoord, het blok begon steeds meer vat te krijgen op de aanval van Sliedrecht, verdedigend stond het steeds beter en dat kwam ook tot uiting in de stand. Het bleef gelijk opgaan en de marge kwam tot 11-13 niet hoger dan 2-3 punten. Na wederom wat onachtzaamheden en het ‘niet op de tenen staan’ van onze meiden liep Sliedrecht weer uit.

De leidsvrouwe haalde zich de woede op de hals van beide coaches door de spelverdeelsters geregeld af te fluiten op dubbel contact. Het kwam de wedstrijd niet ten goede. De ervaren meiden van Sliedrecht konden hier iets beter mee omgaan dan de onze. Sliedrecht vergrootte de marge naar 5 punten en speelde de set geroutineerd uit. 25-21 was de eindstand. De pegel van Mirna op de stand van 10-12 was toch wel het hoogtepunt aan Meijelse zijde. Op de passing na kon de coach eigenlijk tevreden zijn met het vertoonde spel, al was het niet constant genoeg.

In de 3e set maakte Sterre haar opwachting i.p.v. Sanne.  Emma viel gedurende de set geregeld in het achterveld in. Tot 5-5 ging het weer gelijk op, vijf passfouten later had Sliedrecht weer de gewenste marge en hield deze vast tot 12-16. Mirna had vervolgens een beste serie van services waarna de stand weer in evenwicht was, 16-16. Helaas ging het daarna weer helemaal fout, mede door wat warrig fluiten van de scheidsrechter. Een zuivere save van Ayla met één hand scherp langs de antenne parallel aan het net werd door de scheids op appél van de coach van Sliedrecht afgefloten en na reclamaties weer als ‘dubbel’ gegeven.

Shanisa durfde bijna niet meer bovenhands te setten uit angst afgefloten te worden. Daar moeten we echt sterker in worden. Sliedrecht leek de set op een stand van 21-16 weer eenvoudig naar zich toe te trekken, maar dat was niet het geval. Liselotte, die voor Ayla gekomen was, scoorde drie ballen achter elkaar (ja, dan heb je opeens een linkshandige voor je).

Peelpush kwam met 22-21 voor te staan en had vervolgens drie 100% aanvalskansen om het 23e punt te maken. Loes kreeg de bal tot twee keer toe niet op de grond en vervolgens ging de bal van Sterre 20 cm uit. Sliedrecht herpakte zich en pakte de set met 25-22. Dit was dé kans, wat zonde ! Hoogtepunt van deze set was een geweldige save van Shanisa, die met een duik de bal uit het naastgelegen veld haalde en vervolgens door moeder Sandra op de tribune bijna als ware het op afstandsbediening terug gedirigeerd werd naar positie.

Voor grote hilariteit zorgde ook een het veld in waggelende peuter die op weg was naar mama (die op de scheidsrechtersstoel zat).

De 4e set bleef Liselotte in de basis en kwam Sil terug op de spelverdelerspositie. In deze set leek het wel of we niet wilden winnen ! Direct met 4-0 achter en op 3-4 een overduidelijke bal tegen de antenne die in de rally niet gezien werd. Dan moet je direct na het punt reclameren bij de scheids, een paar ballen later een dubbele fout aan de zijde van Sliedrecht die zelfs in de CMV nog afgefloten zou worden die gewoon door mocht. Dan mag, nee móet je zelfs aangeven bij de scheids. We waren wederom te lief. Op 8-14 is de set dan weer gespeeld. 3 Servicefouten achter elkaar maakt het er dan ook niet gemakkelijk op. Uiteindelijk ging de set met 25-16 naar Sliedrecht die hiermee een vijfpunter binnen haalde.

Laten we echter positief zijn: volleyballend was het stukken beter dan vorige wedstrijden, iedereen scoorde, het midden werd veelvuldig gebruikt en met succes. Het blok zat geregeld goed, de defense in de rallye was goed. Verbaal was er ook het nodige geweld maar de echte (gezonde) agressie mistte nog een beetje. Nu dit niveau constant halen en meer rust in de passing hebben dan gaan we zeker de nodige wedstrijden winnen.

Dat is nu langzamerhand ook nodig want we zijn de rode lantaarn drager. Er zijn echter pas 3 wedstrijden gespeeld en iedereen lijkt van iedereen te kunnen winnen. Laten we dat a.s. zaterdag maar in de praktijk gaan brengen in onze thuiswedstrijd tegen Budel. Het zou fijn zijn als we in grote getale onze meiden naar de overwinning kunnen schreeuwen. Het schijnt dat hun dit net dat laatste zetje geeft dat ze nodig hebben !

gh @ VoV, verslag van Ayla Severens, Peelpush Dames 2. Archieffoto Peelpush.