Vizier op volleybal

 

Tig redenen waarom Donitas D3 verloor

VoV, 06-02-2016. 5:47 uur. Dit verhaal begint allemaal in een ver gelegen provincie, waar de fietspaden op wegen lijken en je zomaar een verkeerde afslag kan nemen en in een weiland of bos belandt. Om een lang verhaal wat korter te maken:

We kwamen nog redelijk op tijd aan in de sporthal. Dit verhaal is ook een verhaal wat gaat over voetbal; want net als voetballers aan het einde van de wedstrijd eindeloos veel redenen noemen waarom het niet aan hen lag, maar aan al het andere, doen wij dat ook.

Het probleem was namelijk dat de eerste mannelijke scheidsrechter niet tegen een geëmancipeerde tweede vrouwelijke scheidsrechter kon en haar steeds overrulede, het was ook de hal en het licht was te fel, het was ook veels te warm, de muziek was raar, het publiek bestond uit hooligans, de bal was niet rond genoeg, de lijnen rood, het was bijna carnaval waardoor Eline en Maureen waren afgeleid.

Daarnaast zijn set 1 en 2 niet gebeurd (iets met focus en niet kunnen serveren en service passen), set 3 was dan wel fantastisch (iets met veel focus, wel kunnen serveren en service passen). En een vierde waar eigenlijk nog een vijfde set achteraan had moeten komen. Ook kan Nikki beter gaan voetballen dan volleyballen, aangezien het haar is gelukt om een servicepass te geven met haar voet.

Uiteindelijk zijn we met de spelersbus maar teruggekeerd met één punt naar Groningen. De McDonald’s drive through gaf nog enige troost en we hebben nog wat handtekeningen uitgedeeld in Hoogeveen aan lokale hangjeugd.

Om toch nog af te sluiten met een positieve noot is onze jongste teamie Ilse 18 geworden, dus laten we dat maar onthouden van die zaterdag.

Volgende week spelen we tegen Sudosa op de familie thuisdag, dus neem al je vaders, moeders, zussen, broers, ooms, tantes, opa’s, oma’s, neefjes, nichtjes en verdere aanverwante artikelen mee en kom ons gezellig om 14:30 aanmoedigen in de Struikhal!

gh @ VoV, verslag van Donitas dames 3, Foto Jan van den Noort.